Οργανωμένη άρνηση πληρωμής

Μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αυτές τις μέρες, έρχεται στα λαϊκά νοικοκυριά και το νέο δυσβάσταχτο χαράτσι στα ακίνητα. Εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες - η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - καλούνται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν ξανά, όπως έχουν ήδη πληρώσει ποικιλοτρόπως το σύνολο της βάρβαρης επιδρομής, με το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, με τα προηγούμενα χαράτσια, με την αύξηση της φορολογίας. Είναι ένα χαράτσι που εξοντώνει το λαό, στο όνομα «να μην πτωχεύσει η χώρα». Μόνο που ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει και όλη αυτή η βάρβαρη πολιτική, τελικά, στόχο έχει τη διάσωση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας. Απέναντι, όμως, σε αυτή την οργανωμένη επιδρομή, ο λαός δεν έχει παρά μια και μόνο επιλογή: Οργανωμένη και μαζική άρνηση πληρωμής των νέων χαρατσιών.

Η άρνηση πληρωμής αυτών των χαρατσιών δεν είναι μια «τυπική» απόφαση που ο καθένας παίρνει μόνος του. Είναι μια ουσιαστική πράξη παρεμπόδισης της βάρβαρης και εξοντωτικής πολιτικής. Πράξη αντίστασης και ανυπακοής, η οποία θα σπάει την τρομοκρατία που καλλιεργεί το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, τρόικας και πλουτοκρατίας. Αλλά είναι, επίσης, και μια πράξη αλληλεγγύης στις λαϊκές οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουν χρέος να συναντηθούν ξανά, στην οργάνωση της μαζικής άρνησης πληρωμής και στην παρεμπόδιση αυτών των χαρατσιών. Να στείλουν, έτσι, μήνυμα πως δε θα πληρώσουν αυτοί την κρίση της πλουτοκρατίας. Να πούνε «τέλος στις θυσίες».

Επειδή, όμως, η άγρια αντιλαϊκή επίθεση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και διακυβεύεται η ίδια η ζωή της λαϊκής οικογένειας, η άρνηση πληρωμής μπορεί να πάρει μαζικό, παλλαϊκό χαρακτήρα. Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά, με την πρωτοπόρα δράση του καθενός, υπάρχει η δυνατότητα να εκφραστεί πολύμορφα η άρνηση και η αλληλεγγύη. Ο λαός έχει τη δύναμη να μπλοκάρει τους μηχανισμούς είσπραξης, μπορεί να μην επιτρέψει να κοπεί το ρεύμα από καμιά λαϊκή οικογένεια. Μπορεί, με σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», να μετατρέψει αυτή τη μάχη σε υπόθεση των σωματείων, των εργαζομένων και του λαού. Και μέσα από αυτήν την πάλη - σε συνδυασμό με τον αγώνα μέσα στους τόπους δουλειάς, ενάντια στη μείωση μισθών και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, ενάντια στα ελαστικά ωράρια - μπορεί, τελικά, να μπει φραγμός συνολικά στη δραματική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας.

Αυτό είναι το χρέος που έχει κάθε τίμιος εργάτης, κάθε άνθρωπος του μόχθου, που παλεύει για τη ζωή τη δική του, της οικογένειας και των παιδιών του. Και αυτό είναι το μόνο χρέος που πρέπει να «πληρώσει» ο λαός. Διότι, όταν το άδικο γίνεται νόμος από την κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τότε νόμιμο είναι αυτό υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Και μέσα από αυτό το δρόμο, η μαζική και οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών μπορεί και να γίνει κρίκος στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, της γενικευμένης λαϊκής αντεπίθεσης, της κλιμάκωσης για να σαρωθούν τα βάρβαρα μέτρα και η αντιλαϊκή κυβέρνηση.