«Μου φόρτωσαν τσάντα με μολότοφ»

«Δωράκι είναι, μου έλεγαν τα ΜΑΤ» υποστηρίζει ο 21χρονος
Ελεύθερος αφέθηκε ο 21χρονος Φώτης Δήμου έπειτα από συνολικά 52 μέρες κράτησης στη ΓΑΔΑ και τον Κορυδαλλό. Είναι ένας από τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στη διαδήλωση της 11ης Μαΐου.

Περιμένοντας να δικαστεί, ο Φ. Δ. σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία» υποστηρίζει ότι τα ΜΑΤ τού φόρτωσαν μια τσάντα με μολότοφ. Μιλάει για κατασκευασμένες κατηγορίες, που τον κάνουν να νιώθει οργισμένος και αγανακτισμένος.

«Στη φυλακή μ' έπνιξε το άδικο. Ενιωθα ένα βάρος στο στήθος. Φώναζα με όλη μου τη δύναμη ότι δεν έκανα τίποτα. Δίχως να μ' ακούει κανείς. Οι κρατούμενοι μου φέρθηκαν καλά. Ακόμα και οι ποινικοί: "Μην τους φοβάσαι" μου έλεγαν. "Δες το σαν εμπειρία και κράτα τα θετικά. Θα τελειώσει" έλεγαν. Με τους δεσμοφύλακες δεν είχα επαφή. Αυτοί κλείδωναν, ξεκλείδωναν. Οι συνθήκες κράτησης ήταν άθλιες».

Δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα σύλληψής του: «Η 11η Μαΐου έχει χαραχτεί στο μυαλό μου. Οπως και οι εικόνες από την αναίτια επίθεση των ΜΑΤ, τον ξυλοδαρμό μου και ειδικά τη στιγμή που ακουμπούν δίπλα μου το σακίδιο. Ελεγα ότι δεν κρατούσα τίποτα κι οι ΜΑΤάδες απαντούσαν: "Δεν πειράζει. Ενα δωράκι είναι. Σκάσε"».

Πώς ήταν στη φυλακή;

«Καθόμουν και σκεφτόμουν διαρκώς. Δεν υπήρχαν δραστηριότητες για να ξεχνιέμαι. Σκεφτόμουν πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Η μόνη ενασχόλησή μου ήταν να περιμένω στην ουρά για φαγητό ή να βγω στο προαύλιο να κοιτάξω τον ουρανό. Εκεί έμαθα να εκτιμώ και το φαγητό που τρώω. Και την κουβέντα με τους κρατούμενους. Όλοι βιώνουμε το ίδιο μαρτύριο. Ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλο. Οι συνθήκες όμως ήταν άθλιες. Με έβαλαν στην Α' πτέρυγα Κορυδαλλού σε κελί για ένα άτομο, μαζί με άλλους 3 Ελληνες κατηγορούμενους για ληστείες. Αυτοί με στήριξαν».

Και τώρα;

«Είμαι οργισμένος και αγανακτισμένος για την κατάσταση που επικρατεί. Ζω διαρκώς με ένα ερώτημα που βασανίζει στο μυαλό μου: Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί μού έστησαν αυτή την ιστορία. Αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα. Αντίστοιχες υποθέσεις, όπως του Μάριου Ζέρβα, του φοιτητή με τα πράσινα παπούτσια, έτυχε να γίνουν γνωστές. Υπάρχουν και πολλές άλλες που δεν δημοσιοποιήθηκαν».

Σε διαδήλωση θα ξαναπάς;

«Η φυλακή σε στιγματίζει. Ζεις με το φόβο ότι θα σου ξανασυμβεί. Δεν θα σταματήσω όμως να διεκδικώ. Γιατί ξέρω ότι έχω το δίκιο με το μέρος μου. Ζητάω ένα καλύτερο μέλλον. Θα συνεχίσω να φωνάζω για ν' ακούγεται η αλήθεια. Ο κόσμος δεν πρέπει να τρομοκρατείται, αλλά ν' ανοίξει τα μάτια του. Γνωρίζοντας, βεβαίως, ότι μπορούν να φορτώσουν τσάντες με μολότοφ στον καθένα μας. Βλέπουν τους διαδηλωτές σαν εχθρούς. Κινούνται με το σκεπτικό "θα σε στείλω φυλακή επειδή διαδηλώνεις"».

«Το ψήφισες ρε Νάντια, κατάντια, κατάντια!»

Το ΠΑΣΟΚ πίστεψε ότι αρχίζει να την γλιτώνει από τις γιούχες πολιτών.Ο κόσμος όμως το έχει ξεκαθαρίσει: δεν θα τους αφήσει σε χλωρό κλαρί όλο το καλοκαίρι! Ακόμα και στις παραλίες.
Αφήστε που πλέον, οι βουλευτές θα πρέπει να γυρίσουν στις εκλογικές τους περιφέρειες για να πιάσουν ..πόρτα για τον χειμώνα!


Χθες, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νάντια Γιαννακοπούλου βρέθηκε στο αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας, όπου πραγματοποιείται το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού, αλλά έφυγε κακήν κακώς…

Οι έντονες αποδοκιμασίες αγανακτισμένων πολιτών εναντίον της (πληροφορίες μιλάνε γύρω στα 200 άτομα) την ανάγκασαν να εξαφανιστεί!

Όταν η νεαρή βουλευτής του ΠαΣοΚ έφθασε στην έξοδο και την αντιλήφθηκαν οι διαδηλωτές άρχισαν να της πετάνε μπουκάλια νερού, ενώ φώναζαν δυνατά:
«Το ψήφισες ρε Νάντια, κατάντια, κατάντια!»
Πηγή:http://anti-ntp.blogspot.com

Ραγδαίες εξελίξεις στην οικονομία

Αλλεπάλληλες συσκέψεις του πρωθυπουργού στο Μαξίμου
Αλλεπάλληλες συσκέψεις πραγματοποιεί εδώ και ο ώρες ο πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου, εν μέσω έντονων ανησυχιών για το δεύτερο πακέτο στήριξης στη χώρα μας, αλλά και σειράς δηλώσεων Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων για «επιλεκτική χρεοκοπία».

Αυτή την ώρα ο πρωθυπουργός συναντάται με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, τον υπουργό Εξωτερικών Σταύρο Λαμπρινίδη, τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Δημήτρη Ρέππα, τον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας Χάρη Παμπούκη, και τον υφυπουργό Οικονομικών Φ. Σαχινίδη, ενώ νωρίτερα είδε τους επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας, κ.κ. Ράπανο και Ταμβακάκη.

Εν τω μεταξύ έντονος είναι ο προβληματισμός στην ΕΕ για τη μη εξεύρεση λύσης στο ελληνικό πρόβλημα, δεδομένου ότι δεν έχει καν προγραμματιστεί Σύνοδος Κορυφής, ενώ ευρωπαίοι αξιωματούχοι μιλούν ακόμη και για έκτακτο Eurogroup.

Παράλληλα για «επιλεκτική χρεοκοπία» μίλησε ακόμη και ο αξιωματούχος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, σε σημερινή τηλεδιάσκεψη, ενώ οι έντονες φήμες για νέα υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τη Fitch στην κατηγορία «σκουπίδια» έστειλε τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών σε χαμηλά 15ετίας.

Η κατάσταση δείχνει πλέον να είναι κρίσιμη, καθώς διεθνείς οικονομικοί παράγοντες μιλούν ανοιχτά για μετάδοση της κρίσης και σε χώρες όπως η Ιταλία, η οποία θα ήταν αδύνατο – λόγω μεγέθους – να βοηθηθεί από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.

Δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στη βουλή μετά από τη συνάντηση με τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ευάγγελο Βενιζέλο

Οι εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δυστυχώς, μας δικαιώνουν απολύτως.
Δικαιώνουν δραματικά τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Ευρωπαϊκή Αριστερά που έλεγαν εξαρχής ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διεθνή κρίση για την οποία δεν ευθύνονται οι «τεμπέληδες» Έλληνες και οι «κοπρίτες» δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά ευθύνεται η ίδια η δομή της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενοποίησης. Οφείλεται στην άνιση διανομή του εισοδήματος και στο....
γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια ακολουθήθηκαν με δογματικό τρόπο νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Μας δικαιώνουν οι εξελίξεις, δυστυχώς, επίσης και για το γεγονός ότι
ήμασταν οι μόνοι που προβλέψαμε εγκαίρως ότι τόσο το μνημόνιο όσο και
το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στη
χρεοκοπία. Και πράγματι, η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου έφερε ακόμα πιο
κοντά το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, είτε την πουν ελεγχόμενη είτε την
πουν επιλεκτική.

Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδεικνύονται απολύτως κατώτερες
των περιστάσεων. Ακόμη δυστυχέστερα η ελληνική κυβέρνηση, αντί
να εκμεταλλευθεί τη σύγχυση και την ατολμία που επικρατεί σε
επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί να οικοδομήσει συμμαχίες και
να διαπραγματευτεί πολιτική λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το μόνο
που κάνει είναι να παρατηρεί τις εξελίξεις παθητικά και να επιχειρεί να
προετοιμάσει ψυχολογικά τη ελληνική κοινή γνώμη για τα χειρότερα
που έρχονται.

Στην πραγματικότητα είναι η μόνη κυβέρνηση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο,
που έχει δεσμευτεί σε κάτι και αυτό είναι η σκληρή λιτότητα, η διάλυση
του κοινωνικού συμβολαίου, η κοινωνική χρεοκοπία. Έχει δεσμευτεί μέσα
από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου και μέσα από την ψήφιση του
μεσοπρόθεσμου. Καμιά άλλη ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν έχει δεσμευτεί.

Συνεπώς, δικαίως, αναρωτιέται ο λαός μας, γιατί έπρεπε να υποστούμε αυτές
τις θυσίες; Γιατί έπρεπε να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο για να είμαστε πάλι
όχι απλά σε σημείο μηδέν, αλλά υπό το μηδέν σε σχέση με τις εξελίξεις που
έχουν να κάνουν με το χρέος της χώρας μας;

Ο γόρδιος δεσμός της κρίσης χρέους δεν κόβεται με ημίμετρα. Κόβεται
μονάχα αν η Ευρώπη παρακάμψει τις αγορές και υπερβεί τη νεοφιλελεύθερη
αντίληψη. Λύση που να εξευμενίζει οίκους αξιολόγησης και κερδοσκοπικά
κεφάλαια δεν υπάρχει. Λύση με ημίμετρα δεν υπάρχει.

Η λύση μπορεί να είναι μονάχα πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να
περιλαμβάνει τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, τη μεταφορά
μεγάλου μέρους του χρέους στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς και ένα γενναίο πρόγραμμα
δημόσιων επενδύσεων που θα μας βγάλει από την ύφεση μέσα από την
έκδοση ευρωομολόγου.

Προϋπόθεση όμως για τη σωτηρία της κοινωνίας είναι η έξοδος από το
μνημόνιο και η κατάργηση του εφιαλτικού μεσοπρόθεσμου που μας φέρνει
πιο κοντά στον εφιάλτη της χρεοκοπίας. Μια εξέλιξη, βεβαίως, που δεν μπορεί
και δε θέλει να δώσει η σημερινή κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, μια εξέλιξη
που μόνο ένας νέος συνασπισμός εξουσίας μπορεί να δρομολογήσει.

Τι είναι κρίση;

Χρήστου Δημήτρης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 10/07/2011

Κρίση είναι να θεωρείς τις διαμαρτυρίες απελπισμένων ανθρώπων ως παρακρατική τρομοκρατία τύπου Γκοτζαμάνη, σε βάρος ενός πολιτικού συστήματος, που όπως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του σκανδάλου της SIEMENS, λαδωνόταν από όποιον έπαιρνε δημόσια δουλειά.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ στο όνομα της πατρίδας να πουλάς την ίδια σου την πατρίδα και να εξαπατάς τον ελληνικό λαό, για δεύτερη φορά, παριστάνοντας ότι αγωνίζεσαι να τον σώσεις. Νίκησες στις εκλογές με ένα πρόγραμμα, για να εφαρμόσεις τελικά τα εντελώς αντίθετα (αυθεντικά νεοφιλελεύθερα) και από αυτά που έλεγες, και από αυτά που αντιστοιχούν στον χαρακτήρα και σε όση ιδεολογία έχει απομείνει στο σοσιαλιστικό σου κόμμα, χωρίς να αισθάνεσαι την παραμικρή ανάγκη να ζητήσεις για όσα κάνεις την έγκριση του ελληνικού λαού. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έχουμε εφαρμογή του σχεδίου “σοκ και δέος” σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία και μάλιστα της Ευρώπης. Αξίζει σε μια χώρα της ιστορικής και πολιτισμικής σημασίας της Ελλάδας η απόλυτη ιδιωτικοποίησή της με τους ιθαγενείς σε ρόλο υπηρετικού προσωπικού;

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εξελέγησαν υποσχόμενοι στους ψηφοφόρους τους τα εντελώς αντίθετα, να στηρίζουν πολιτικές υποδούλωσης της χώρας, διαχειριζόμενοι -ως βαποράκια- τους εκβιασμούς των δανειστών. Κρίση είναι η κ. Βάσω Παπανδρέου να αναγνωρίζει δημοσίως τις καταστροφικές επιλογές της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, αλλά να βάζει υπεράνω της πατρίδας το κομματικό συμφέρον.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ της επιρροής Βενιζέλου να υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας για την οικονομική πολιτική Παπακωνσταντίνου, απειλώντας εμμέσως να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο, και μόλις αναλαμβάνει την ευθύνη των οικονομικών ο δικός τους, παρότι διπλασιάζει τις επιβαρύνσεις προς την κοινωνία, καταστρέφοντας ό,τι έχει απομείνει στην αγορά, να γίνονται από αμφισβητίες ταλιμπάν του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ένας βουλευτής (Αθανασιάδης) να μεταβάλει άποψη την τελευταία στιγμή, να ψηφίζει τελικά το Μεσοπρόθεσμο, εξηγώντας πως τον κάλυψαν οι διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών και την αμέσως επομένη μέρα να αποκαλύπτει ότι τον απειλούσαν πως, αν δεν ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, θα βρεθεί νεκρός σε κάποιο χαντάκι, χωρίς κανείς να δίνει συνέχεια στο θέμα. Η δουλειά έγινε!

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να σχεδιάζεις τη βάρβαρη άγρια τρομοκράτηση και διάλυση των συγκεντρωμένων στην Πλατεία Συντάγματος πολιτών, μετατρέποντας το κέντρο της πόλης σε εμπόλεμη ζώνη, προκαλώντας τεράστιες υλικές ζημιές και δυσφημώντας μια ιστορική πόλη σαν την Αθήνα σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να ακυρωθούν 8.000 κρατήσεις σε ξενοδοχεία της πρωτεύουσας και όλα αυτά για να ενισχύσεις τη θέση σου στην εξουσία!

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να θεωρείς τις διαμαρτυρίες απελπισμένων ανθρώπων ως παρακρατική τρομοκρατία τύπου Γκοτζαμάνη, σε βάρος ενός πολιτικού συστήματος, που, όπως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του σκανδάλου της SIEMENS, λαδωνόταν από όποιον έπαιρνε δημόσια δουλειά.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να λες ότι ποντάρεις στην πράσινη ανάπτυξη και να αναθέτεις το κρίσιμο υπουργείο που θα την υλοποιήσει σε έναν νεοφιλελεύθερο υπάλληλο με εντολή να πουλήσει τα πάντα άνευ όρων και ορίων και να αγνοήσει όλες τις προεργασίες και δεσμεύσεις της προκατόχου του.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να μην έχεις κανένα σχέδιο για ανάπτυξη, καμία άποψη και ιδέα για τα περίφημα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και να περιμένεις αυτό να γίνει από τους Γερμανούς όταν θα έχεις ρίξεις το κόστος εργασίας στα επίπεδα της ανατολικής Ευρώπης, για να μετακομίσουν εδώ μονάδες εντάσεως εργασίας και υψηλών ρύπων.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να πανηγυρίζεις για τα νέα δάνεια που εξασφαλίζεις όταν γνωρίζεις ότι δεν είσαι σε θέση να αποπληρώσεις ούτε τα μισά από αυτά που σε δάνεισαν. Κρίση είναι να έχεις παραδώσεις τα κλειδιά του μαγαζιού στους δανειστές και να προσποιείσαι ότι εδώ εσύ αποφασίζεις για όλα.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ μια χώρα με τη βαριά κληρονομιά της δικής μας να μην έχει λαμπρή παιδεία υψηλού επιπέδου, ανοιχτή σε όλους, που να έλκει μάλιστα και χιλιάδες ξένα παιδιά να σπουδάσουν ή να κάνουν τα μεταπτυχιακά τους εδώ. Κρίση είναι σε μια χώρα σαν την Ελλάδα να θες να εφαρμόσεις τα άγρια οικονομικά εμπορικά μοντέλα του Φρίντμαν.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ, μοναδικό πολιτικό φαινόμενο παγκοσμίως, να έχει δημοσκοπικά ποσοστά κοντά στο 10% και να μη μετέχει σε καμιά κοινωνική και πολιτική διεργασία, να διαβουλεύεται και να κάνει ενότητα με τον εαυτό του και να περιμένει τελικά τη δευτέρα παρουσία για να εγκαθιδρύσει τον δικού του τύπου σοσιαλισμό.

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ σε μια τέτοια κατάσταση για την πατρίδα μας οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις να μη βιάζονται, να μην καίγονται για την ενότητα που ποθεί ο κόσμος της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων και δεκάδων χιλιάδων ψηφοφόρων και στελεχών του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με την μεγάλη προδοσία.

d.xristou@avgi.gr

Τέλος εποχής για το δημόσιο, ακαδημαϊκό και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΥ


Η Σύγκλητος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στη συνεδρίαση της Συγκλήτου αριθμ. 2837 στις 6.7.2011, εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή της με το προσχέδιο νόμου και ζητά τη μη κατάθεσή του.

Το Προσχέδιο Νόμου για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο παρουσίασε το υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, εάν ψηφιστεί θα αποτελέσει αρχή μεγάλων κακών για τα πανεπιστήμια και την ελληνική κοινωνία.Η ανάγκη για μεταρρύθμιση στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αναγνωρίζεται από όλους. Η πανεπιστημιακή κοινότητα, μέσω μιας πρωτοφανούς διαδικασίας συμμετοχής όλων των μελών της, έχει καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που απαντούν στα πραγματικά προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δυστυχώς όμως το υπουργείο όχι μόνο δεν λαμβάνει υπόψη του τις προτάσεις αυτές, αλλά κατεδαφίζει κάθε έννοια δημόσιου, ακαδημαϊκού και δημοκρατικού Πανεπιστημίου, εισηγούμενο ένα αυταρχικό και συγκεντρωτικό μοντέλοδιοίκησης των ΑΕΙ, τα οποία πλέον θα λειτουργούν όχι με ακαδημαϊκούς κανόνες, αλλά με νόμους της αγοράς.

Συγκεκριμένα το Προσχέδιο Νόμου απολύτως στερείται ακαδημαϊκού οράματος και στρατηγικής για την εκπαίδευση και την έρευνα, ενώ παράλληλα υποβαθμίζει το επίπεδο των παρεχόμενων σπουδών, δίνοντας τη δυνατότητα υλοποίησης ταχύρρυθμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων αμφίβολης ποιότητας και αμφισβητούμενης επαγγελματικής επάρκειας. Αυτή είναι άραγε η απάντηση το υπουργείου σ' αυτό που το ίδιο κατηγορεί ως «πτυχία χωρίς αντίκρισμα»;

Η συμμετοχή στο προτεινόμενο υπερόργανο διοίκησης, το συμβούλιο, με τις διοικητικές, οικονομικές, αλλά και ακαδημαϊκές αρμοδιότητες συγκεντρωμένες σ' αυτό, διορισμένων μελών εκτός της πανεπιστημιακής κοινότητας, δηλαδή ατόμων που δεν εκπροσωπούν και το σημαντικότερο δεν λογοδοτούν στην πανεπιστημιακή κοινότητα, όχι μόνο καταργεί το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, αλλά καθιστά το νέο διοικητικό μοντέλο αυταρχικό, ολοκληρωτικό, αλλά και αναποτελεσματικό για μια κοινότητα απαιτητική όπως η ακαδημαϊκή. Παράλληλα, το όργανο αυτό, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση και έλεγχο, θα είναι αδύναμο να αντισταθεί στη συναλλαγή με εξωπανεπιστημιακά συμφέροντα. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να αντιληφθώ ούτε πως η μη συμμετοχή των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στην εκλογή των πανεπιστημιακών αρχών, δηλαδή του προτεινόμενου συμβουλίου, ούτε πως η μεταφορά σε αυτό αρμοδιοτήτων από τα σημερινά συλλογικά και αιρετά όργανα (Σύγκλητος, Πρυτανικό Συμβούλιο), μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα οικονομικής, κομματικής και κυβερνητικής εξάρτησης για τα οποία «κατηγορείται» το σημερινό μοντέλο διοίκησης.

Έντονος είναι ο προβληματισμός μας για την πρόβλεψη της εκχώρησης κρίσιμων αρμοδιοτήτων και υποδομών για την έρευνα, αλλά και της πανεπιστημιακής περιουσίας σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τη δημόσια χρηματοδότηση της έρευνας στο προσχέδιο που μας κατατέθηκε.

Η Σύγκλητος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στη συνεδρίαση της Συγκλήτου αριθμ. 2837 στις 6/7/2011, εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή της με το προσχέδιο νόμου και ζητά τη μη κατάθεσή του. Επίσης, επαναφέρει το κείμενο των προτάσεων που έχει επεξεργαστεί και υποβάλει και το οποίο δεν έχει ληφθεί υπόψη, ενώ δηλώνει ανοιχτή σε κάθε συζήτηση που προωθεί την ακαδημαϊκή αποστολή του δημόσιου πανεπιστημίου.

* Ο Γ. Μυλόπουλος είναι πρύτανης του ΑΠΘ.
Πηγή : Εφημερίδα Αυγή

Χάρρυ Κλυνν 1983

«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά - σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι - τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ (Από την παράστασή του «Αλλαγή και πάσης Ελλάδος», στην μπουάτ «Διαγώνιος» στην Πλάκα, το 1983!)



Το αφιερώνουμε στον Γιώργο Παπανδρέου και σε όσους νομίζουν πως όλα οφείλονται στο έλλειμμα που δημιούργησε η κυβέρνηση Καραμανλή.

Η Λαγκάρντ έψαχνε Βενιζέλο και αυτός τον δήμαρχο

Των ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ, ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΑΔΔΑ

Απίστευτο κι όμως αληθινό... Είναι δυνατόν να είναι όλα έτοιμα για την υπογραφή του δανείου της πέμπτης δόσης, να βρίσκεται στο τραπέζι των συνεδριάσεων το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ υπό την προεδρία της απαστράπτουσας κ. Κριστίν Λαγκάρντ και να αποκαλύπτεται ότι δύο δήμοι της Αθήνας (Ζωγράφου και Αχαρνών) είναι... ανοικτοί σε ξένες τράπεζες;

Ολα μπορούν να συμβούν όταν έχει να κάνει κάποιος με Ελληνες, θα ήταν η πρώτη σκέψη της κ. Λαγκάρντ, που περίμενε ώρες έως ότου το οικονομικό επιτελείο καταφέρει να βρει το δήμαρχο Αχαρνών, να μάθει τι χρωστά και να πληρωθεί το ποσόν με έμβασμα από την Τράπεζα της Ελλάδος, που έμεινε επί τούτου ανοικτή πέραν του ωραρίου για να διευθετηθεί η υπόθεση και να δοθεί το «ΟΚ» για την πέμπτη δόση...

Η υπόθεση θυμίζει την εικόνα αεροδρομίου όταν τα πουλιά μπαίνουν στις τουρμπίνες και ακυρώνουν τις πτήσεις και θα ήταν για τρανταχτά γέλια, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά και κυρίως αν η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν βρισκόταν κυριολεκτικά στους αιθέρες...

«Μη νόμιμο»

Ηταν η αδυναμία αποπληρωμής ενός δανείου του Δήμου Ζωγράφου, ύψους 25 εκατ. ευρώ, που έχει χαρακτηριστεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο ως «μη νόμιμο» και η μη πληρωμή των δόσεων ενός ακόμη δανείου του Δήμου Αχαρνών ύψους 35 εκατ. ευρώ, που απείλησαν να «τινάξουν» στον αέρα την καταβολή της 5ης δόσης.

Τα δύο δάνεια έχουν χορηγηθεί στους δήμους από ξένες τράπεζες, χωρίς να ζητηθούν εγγυήσεις, την περίοδο 2004-2009 και εάν δεν αποπληρωθούν από τους ΟΤΑ θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος της χώρας. Ταυτόχρονα, από το υπουργείο Εσωτερικών καταλαβαίνουν ότι πρέπει να επισπεύσουν τις διαδικασίες για την οικονομική εξυγίανση των δήμων που βρίσκονται στο κόκκινο, για να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια φαινομένα.

Σημαντική λεπτομέρεια, ότι και τα δύο δάνεια υπογράφηκαν μεταξύ των δήμων και ξένων τραπεζών χωρίς να γίνουν αυστηροί έλεγχοι, ούτε από τις τράπεζες που δεν ζήτησαν εμπράγματες εγγυήσεις από τους δήμους ούτε από τις αρμόδιες αρχές.

Αναλυτικά, στο Δήμο Ζωγράφου ο πρώην δήμαρχος Γ. Καζάκος το 2006 προχώρησε σε συμφωνία με την οικογένεια Ζωγράφου για την αγορά μέρους της Βίλας Ζωγράφου, έκτασης 11 στρεμμάτων. Ταυτόχρονα δινόταν η δυνατότητα στην οικογένεια Ζωγράφου να αξιοποιήσει την υπόλοιπη έκταση με την κατασκευή κτηρίων και πάρκινγκ προς εμπορική αξιοποίηση.

Η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου συμφώνησε στην πρόταση του πρώην δημάρχου να πάρει δάνειο ο δήμος για το συγκεκριμένο σκοπό, ύψους 25 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση, χωρίς να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό, υπέγραψε συμφωνία με την αυστριακή τράπεζα Communal Credit International Bank LTD, η οποία διατηρούσε υποκατάστημα και στην Κύπρο.

Ο δήμαρχος δεν έστειλε τη σύμβαση για έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως ήταν υποχρεωμένος να κάνει, και η τράπεζα δεν απαίτησε καμία εμπράγματη εγγύηση από το δήμο.

Ετσι ο δρόμος άνοιξε, στο ταμείο του δήμου ήρθε το κονδύλι και ένα μέρος του (19 εκατομμύρια 400 χιλιάδες ευρώ) καταβλήθηκαν στην οικογένεια Ζωγράφου. Οταν ήρθε η ώρα πληρωμής της πρώτης δόσης, ύψους 580.000 ευρώ, οι υπηρεσίες του δήμου αρνήθηκαν να καταβάλουν τα χρήματα, διότι δεν είχαν... έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ο τότε δήμαρχος κ. Γ. Καζάκος ανέλαβε την ευθύνη και με προσωπική του εντολή καταβλήθηκε το ποσό της δόσης στην τράπεζα, γεγονός για το οποίο μπορεί να του επιβληθεί καταλογισμός των ποσών, ακόμη και έκπτωση από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου.

Η αυστριακή τράπεζα στη συνέχεια αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και έγινε κρατική. Με τη νέα της διοίκηση διεκδικεί τα χρήματα, μόνο που στη δημαρχία βρίσκεται πλέον ο Κώστας Καλλύρης, ο οποίος αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο χαρακτηρίζει «μη νόμιμη» τη σύμβαση, αρνείται να πληρώσει.

Στο μεταξύ κάτοικοι έχουν απευθυνθεί στο ΣτΕ, το οποίο με απόφασή του απαγορεύει την οικοδόμηση μέρους της Βίλας Ζωγράφου, εκτός αν εκδοθεί για το θέμα Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα.

2.000 διορισμοί (!)

Στο Δήμο Αχαρνών το αντίστοιχο δάνειο έχει συναφθεί την περίοδο 2002-2006 επί δημαρχίας Σ. Στριφτού. Ο δήμος, αν και ήταν υπερχρεωμένος, κατάφερε να πάρει δάνειο το 2004 ύψους 35 εκατ. ευρώ από την αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs, και για το συγκεκριμένο δάνειο υπήρξε και έγκριση από τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών. Και σ' αυτό το δάνειο η τράπεζα δεν ζήτησε εμπράγματες εγγυήσεις, ωστόσο οι διαδικασίες σύναψης του δανείου ήταν νόμιμες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τη διετία 2004-2006 στο Δήμο Αχαρνών δημιουργήθηκαν δημοτικές επιχειρήσεις και αυξήθηκαν κατά εκατοντάδες οι υπάλληλοι αυτών των δημοτικών επιχειρήσεων. Πολιτικοί αντίπαλοι του τότε δημάρχου μιλούν για ευνοιοκρατικές προσλήψεις ψηφοφόρων του στο δήμο. Μάλιστα κάνουν λόγο για περισσότερους από 2.000 υπαλλήλους που πληρώθηκαν με τα λεφτά του δανείου, όταν στο δήμο απασχολούνταν μόνο 367 μόνιμοι υπάλληλοι.

Το υπουργείο Εσωτερικών σχεδιάζει να προχωρήσει μέσα στον Ιούλιο στην άμεση σύσταση του Λογαριασμού Εξυγίανσης των υπερχρεωμένων ΟΤΑ που προβλέπει ο «Καλλικράτης». Ο κ. Καστανίδης δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα πως θα προβλεφθεί επιμήκυνση των δανείων που έχουν συνάψει οι δήμοι με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, το οποίο θα αναλάβει παράλληλα το ρόλο τεχνικού συμβούλου, που θα παρέχει τεχνογνωσία στους ΟΤΑ για την αντιμετώπιση του χρέους τους.

Τελειώνοντας, να επισημάνουμε ότι αποτελούν σκηνές απείρου κάλλους από την πολυσήμαντη ελληνική πραγματικότητα τα όσα ακολούθησαν, αφού οι έλεγχοι του ΔΝΤ έπεσαν στα δάνεια των δύο δήμων.

Ζήτησαν από την Αθήνα να κάνει την πληρωμή (με έμβασμα στην ΤτΕ) για να καλυφθεί το τυπικό σκέλος και να υπογραφεί η δόση. Ομως το υπουργείο Οικονομικών, για να υπογράψει το ένταλμα, έπρεπε να ξέρει τι χρωστά ο κάθε δήμος, ποιες δόσεις και με τι ημερομηνία είχαν μείνει απλήρωτες.

Ο δήμαρχος Ζωγράφου βρέθηκε και το θέμα λύθηκε (λογιστικά) γρήγορα. Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν συνέβη το ίδιο και με το δήμαρχο Αχαρνών, ο οποίος δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές κλήσεις.

Επειτα από... έρευνα, οι υπηρεσίες του υπουργείου έμαθαν ότι είναι σε ένα γάμο και άρχισε ένας αγώνας εντοπισμού του ίδιου ή άλλων υπαλλήλων των οικονομικών υπηρεσιών του δήμου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο δήμαρχος Αχαρνών απάντησε στις κλήσεις γύρω στις 8 μ.μ. ρωτώντας... χαλαρά αν όλα είναι εντάξει, και προφανώς χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι ένα δάνειο κάποιων εκατ. ευρώ του προκατόχου του μπορούσε να μπλοκάρει μια δόση αξίας 3,2 δισ. ευρώ.
Πηγή :Ελευθεροτυπία

27 υπουργοί παιδείας συνιστούν αναπληρωτές. Αυτοί ξέρουν, του Χρήστου Κυργιάκη

27 υπουργοί παιδείας συνιστούν αναπληρωτές. Αυτοί ξέρουν

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη





Απόσπασμα σεμιναρίου προς υπουργούς παιδείας…

Γιατί προτιμούμε τους αναπληρωτές; Ποια είναι τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα που τους έχουν αναγάγει, αυτούς και όχι τους σκύλους, στους καλύτερους φίλους του ανθρώπου και κυρίως των υπουργών παιδείας.

Είναι, κατά κανόνα, νέοι σε ηλικία, υγιείς με ωραία εμφάνιση και όρεξη για δουλειά.
Έχει κανείς όσους χρειάζεται από αυτούς, όποτε τους χρειάζεται και σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας.
Είναι παντός καιρού και ταχείας επέμβασης, αφού μέσα σε τρεις, το πολύ, μέρες από τη στιγμή που τους ανακοινώνεται η πρόσληψή τους, παρουσιάζονται και αναφέρονται στο διοικητή-προϊστάμενο της περιοχής που έχουν προσληφθεί.
Δεν μπορούν να αρνηθούν την πρόσληψή τους. Ή μάλλον μπορούν αλλά τότε τιμωρούνται με υποβιβασμό και διετή αποκλεισμό από όλες τις αντίστοιχες διοργανώσεις-προσλήψεις.
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και δεν φροντίζει κανένας από την επίσημη (ή την ανεπίσημη) διοίκηση να τους τα μάθει.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και για όσους δεν τις γνωρίζουν φροντίζει η επίσημη (ή ανεπίσημη) διοίκηση να τους τις κάνει γνωστές.
Οι πιο πολλοί προέρχονται από έναν τουλάχιστον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, οπότε η σπονδυλική τους στήλη, λόγω διαβάσματος και λοιπών εσωτερικών αναζητήσεων, δεν πρόλαβε ακόμη να ευθυγραμμιστεί (ή τουλάχιστον αυτό θέλουν να πιστεύουν οι κυβερνώντες).
Τοποθετούνται εύκολα και γρήγορα, πολλές φορές χωρίς ΠΥΣΔΕ και κατόπιν εντολής του διοικητή-προϊσταμένου.
Κρίνονται ως ικανοί και άξιοι να αναπληρώσουν επάξια τα κενά των μόνιμων συναδέλφων τους αλλά ως ανίκανοι και ανάξιοι για να πάρουν και οι ίδιοι τον τίτλο του μόνιμου εκπαιδευτικού.
Τους συναντάει κανείς σε δύο συσκευασίες. Πλήρους ωραρίου αλλά και μειωμένου ωραρίου με λιγότερα λιπαρά, σε μικρότερη τιμή με λιγότερα δικαιώματα, ιδανικοί για οικονομικές δίαιτες.
Τους προσλαμβάνει κανείς είτε πληρώνοντας τοι μετρητοίς, είτε επί πιστώσει (ΕΣΠΑ).
Συνήθως είναι ανύπαντροι χωρίς άμεση προοπτική να κάνουν οικογένειες, παιδιά και τέτοια ανεπίτρεπτα εμπόδια. Το καθήκον βλέπετε πάνω απ’ όλα. Όσοι είναι παντρεμένοι, δεν μπορούν να κάνουν παιδιά για καθαρά πρακτικούς λόγους (δεν ζουν με τους συντρόφους τους) και για καθαρά λόγους οικονομικής φύσεως (τα παιδιά θέλουν να τρώνε τα σκασμένα). Έτσι το κράτος γλυτώνει από την καταβολή ενοχλητικών οικογενειακών επιδομάτων και μπορεί να στηρίζει τους μεγαλοτραπεζίτες που χρήζουν άμεσης και συνεχούς οικονομικής βοήθειας. Όσοι έχουν ήδη παιδιά ούτε που σκέφτονται να κάνουν και άλλα.
Ενισχύουν πολλούς τομείς της εγχώριας οικονομίας (ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα, εισιτήρια για μετακινήσεις, εταιρείες μεταφορών, εστιατόρια γρήγορου, κυρίως, φαγητού κλπ).
Γεμίζουν εύκολα και γρήγορα τα φροντιστήρια προετοιμασίας για τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ προσφέροντας δουλειά σε εκατοντάδες συναδέλφους που εργάζονται σ’ αυτά.
Συνήθως είναι βολικοί και υπάκουοι με τους σχολικούς διευθυντές και τους άλλους μόνιμους συναδέλφους, αναλαμβάνοντας πρόθυμα τα μαθήματα και τις εργασίες που οι μόνιμοι, ως «παλαιοί», δεν μπορούν, μερικές φορές, να αναλάβουν οι ίδιοι (ο παλιός είναι αλλιώς).

Όμως, επειδή κανένα εξάρτημα-εργαζόμενος δεν είναι, ακόμη, τέλειος, έχουν και οι αναπληρωτές ορισμένα μειονεκτήματα τα οποία όμως, με σωστές ενέργειες εκ μέρους της διοίκησης και της επιστασίας (υποταγμένοι συνδικαλιστές) μπορούν να μετατραπούν σε πλεονεκτήματα.

Είναι σκεπτόμενοι. Άρα, πρέπει να σκέφτονται επιλεκτικά, π.χ υπάρχει μεγάλη ανεργία και ανασφάλεια, όποιος μιλάει βρίσκει το μπελά του οπότε, τα κεφάλια μέσα.
Ψηφίζουν, αν και αυτό δεν είναι το κύριο.
Εκλέγονται, αν και αυτό δεν είναι το κύριο.
Έρχονται σε επαφή με παιδιά και διαμορφώνουν συνειδήσεις. Αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν οι συνειδήσεις βγαίνουν εκτός «ορίων».
Επειδή δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από μία θέση, ίσως, στο ταμείο ανεργίας, είναι απρόβλεπτοι και άρα μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι. Σε μια τέτοια έσχατη περίπτωση επιστρατεύουμε τα επιτεύγματα της χημείας.

Συνίσταται σε όλους του υπουργούς παιδείας να μην παίζουν με την υπομονή τους γιατί το κυριότερο μειονέκτημά τους είναι ότι όλοι τους αγαπούν την παιδεία και, κυρίως, όλοι τους κάνουν όνειρα. Αλίμονο σε όποιον τολμήσει να τους τα κλέψει!

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

xrkyrgiakis@yahoo.gr

ΚΟΝΤΡΑ ΞΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ !

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ

ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΛΟΓΙΟ - ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΚΟΝΤΡΑ ΞΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ !

Μετά την ψήφιση του Νόμου 2986/2002 ( για την αξιολόγηση, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί την εφαρμογή του, με τα Σχέδια υπουργικών αποφάσεων για την αξιολόγηση, το Καθηκοντολόγιο για τους εκπαιδευτικούς και το Σχολικό κανονισμό.

Ο σχολικός κανονισμός αποτελεί ένα σύνολο αρχών βάση των οποίων οι σχολικές μονάδες θα πρέπει να ρυθμίσουν τη συμπεριφορά των εκπαιδευτιών-μαθητών και τα καθημερινά ζητήματα που ανακύπτουν στο σχολείο.

Προσπαθεί να επιλύσει με έναν οργανωτικό- διοικητικό τρόπο καθημερινά προβλήματα που είναι σύμφυτα με τη δομή, τους στόχους, το περιεχόμενο και την κοινωνική σύνθεση του σχολείου. Για παράδειγμα "προβληματικές" συμπεριφορές όπως το κάπνισμα, το κάψιμο των βιβλίων, η καταστροφή της σχολικής περιουσίας, η καθυστέρηση στην ώρα προσέλευσης, η μη κόσμια εμφάνιση, το σκονάκι ,αντιμετωπίζονται σαν ατομικές αποκλίσεις -σχολικά παραπτώματα και όχι σαν κοινωνικά φαινόμενα-αντιδράσεις στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Προτείνονται δε μέτρα καταστολής ,αγνοώντας ότι κανένα διοικητικό-πειθαρχικό μέτρο δεν έλυσε ποτέ ζητήματα, που οι αιτίες τους είναι βαθιά κοινωνικές.

Η επιείκεια χωρίς όρια νομιμοποιεί τις αποκλίσεις και καλλιεργεί την αντίληψη της ατιμωρησίας. (Σχολικός κανονισμός σελ 8)

Ποιός σταμάτησε να καπνίζει ,να μουτζουρώνει να αφήνει μακριά μαλιά ή να φοράει σκουλαρίκια επειδή έπεφταν αποβολές; Θα σταματήσουν τα σκονάκια και η αδιαφορία για το μάθημα, όταν το σχολείο παραμένει ένας συνεχής μαραθώνιος εξετάσεων μακριά από τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών ; Το μόνο που πετυχαίνουν τέτοια μέτρα είναι να αποκλείσουν -νωρίς- από την εκπαιδευτική διαδικασία εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που δεν έχει αφομοιώσει το σύστημα αξιών του σχολείου.

Το καθηκοντολόγιο αποτελεί κι αυτό υπουργική απόφαση, που καθορίζει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες του εκπαιδευτικού έως και του περιφεριάρχη.

Διαβάζοντας το κείμενο του κανονισμού λειτουργίας και του καθηκοντολογίου το πρώτο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι οι λέξεις "έλεγχος" "πειθαρχία" "καθοδήγηση" "ιεραρχία" "κύρος" επαναλαμβάνονται με αξιοσημείωτη συχνότητα, καθορίζοντας έτσι τις αρχές συμπεριφοράς που θέλουν να διαμορφώσουμε. Εν αντιθέσει η λέξη δικαίωμα απουσιάζει παντελώς.

Επιπλέον αποτελεί ένα μνημείο κακοποίησης των ενοιών, καθώς οι λέξεις δημοκρατία , ιεραρχική διάρθρωση, συμμετοχή, σεβασμός ρίχνονται ανάκατα στο εννοιολογικό μίξερ του εκσυγχρονισμού χάνοντας το νόημά τους με στόχο να κρύψουν το αντιδραστικό και αναχρονιστικό περιεχόμενό του.

Το φροντιστήριο εκθέσεως ιδεών που ανέλαβε τη σύνταξη του κειμένου το παράκανε. Σας παραθέτουμε δύο τέτοια αντιπροσωπευτικά σημεία λεξιλογικού κοκτέηλ.

Η δημοκρατική οργάνωση της σχολικής κοινότητας προϋποθέτει κανόνες, όρια, κατανομή ρόλων και ευθυνών, ιεραρχική διάρθρωση της ομάδας, στοιχεία τα οποία συναντούμε και στη λειτουργία αυταρχικά οργανωμένης ομάδας. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο σημαντικό γεγονός ότι τα προηγούμενα στοιχεία προέρχονται από τα μέλη της ομάδας, με ελεύθερη εκλογή, με συναίνεση και συμμετοχή και αφήνουν περιθώρια διαφορών και πλουραλισμού απόψεων. (Σχολικός κανονισμός σελ.1)

Που το βρήκε γραμμένο ο εκθεσάς ότι η δημοκρατία προϋποθέτει ιεραρχία είναι άγνωστο.Επειδή δε το σύστημα δομής και εξουσίας που περιγράφει το συναντάμε σε ολοκληρωτικά-φασιστικού τύπου μοντέλα οργάνωσης κοινωνιών, για να το δικαιολογήσει ισχυρίζεται ότι το επιλέξαμε ελεύθερα εμείς και άρα είναι δημοκρατικό.

Η πρόσβαση στο Γραφείο του Διευθυντή πρέπει να γίνεται σχετικά άνετα. Η συζήτηση με τους μαθητές και η επικοινωνία μαζί τους πρέπει να γίνονται ελέυθερα, αλλά και με τον πρέποντα σεβασμό εκ μέρος τους. Η επικοινωνία αυτή δε σημαίνει υιοθέτηση της απόλυτης ισοπέδωσης, η οποία αποδυναμώνει την παιδαγωγική λειτουργία του ρόλου του. (Σχολικός κανονισμός σελ.13)

Πότε κακομοίρογλου δάσκαλε σου ζητήθηκε η γνώμη για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το πως θα εφαρμόσεις εντολές ,είναι επίσης άγνωστο.

Προσοχή η είσοδος στο τέμενος -το γραφείο με Γ κεφαλαίο- πρέπει να γίνεται ούτε δύσκολα (αρνητική διάθεση) ούτε άνετα (θετική διάθεση), αλλά σχετικά άνετα. Όπως λέμε : "ολίγον έγκυος".

Εδώ έχουμε και τη θαυμαστή επισήμανση ότι η επικοινωνία μεταξύ υφισταμένων και προϊσταμένων ελοχεύει κινδύνους εξίσωσης των μεν με τους δε. Γεγονός που κατά το συντάκτη πρέπει να αποφευχθεί για να μην κλονιστεί το κύρος του ηγέτη του σχολείου, διότι:

Ο Διευθυντής του σχολείου βρίσκεται στη κορυφή της πυραμίδας...... Είναι ο ηγέτης...ασκεί επιρροή στους εκπαιδευτικούς, πρέπει να διαθέτει υψηλό κύρος και πειθώ, να είναι κοινά αποδεκτός και να μην αμφισβητείται (Σχολικός κανονισμός σελ. 12)

Εξάλλου πρέπει να κάνει και τη "βρώμικη δουλειά":

"Οι εκπαιδευτικοί αντικαθιστούν εκπαιδευτικό ο οποίος λείπει και ανάλογα με την περίπτωση ή καλύπτουν το κενό ή απασχολούν τους μαθητές, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Διευθυντή". ( Άρθρο 38, παρ.25)

Άσε που του επιφυλάσσεται κι άλλος ρόλος πιο πονηρός και αναβαθμισμένος, μια και κατά το Υπουργείο το πότε, το που και το τι θα λέμε είναι θέμα του Διευθυντή και των υπολοίπων συναδέλφων, που καλούνται να παίξουν το ρόλο του λογοκριτή.

"Για θέματα που αφορούν το σχολείο προβαίνουν σε ανακοινώσεις προς τους μαθητές, τους γονείς ή τους πολίτες μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων" ( Άρθρο 38, παρ.14)

Για να μην παίρνουν δε τα μυαλά μας αέρα με τα περί Δημοκρατίας και συμμετοχής εύμορφα λόγια φροντίζουν να μας βάλουν στη θέση μας ορίζοντας ότι:

"Δε συγκαλείται συνεδρίαση του συλλόγου, αν το θέμα ή τα θέματα που πρoτείνονται για συζήτηση ανήκουν, σύμφωνα με το νόμο, στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Διευθυντή ή άλλου σχολικού φορέα ή όταν δεν είναι σύννομα". (Άρθρο 39, παρ. 3β)

Αν μετά από αυτό πιστέψατε ότι κάτι μας έμεινε να προτείνουμε, πλανάσθε πλάνην οικτρά διότι ακόμα και για τις επισκέψεις εισηγείται ο ηγέτης.

"Αποφασίζει ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή του σχολείου, την ανάληψη δράσεων, πρωτοβουλιών, προγραμμάτων, την οργάνωση επισκέψεων......." ( Άρθρο 41, παρ. Α8)

Το δε ελάχιστο περιθώριο που είχαμε να διαμορφώνουμε το χρόνο διδασκαλίας και την ύλη ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης ξεχάστε το, διότι ο Βig Brother πρέπει να ελέγχει τα πάντα.

Καταγράφουν στα σχετικά βοβλία μετά τη λήξη της διδακτικής ώρας τη διδασκόμενη ύλη.... ( Άρθρο 38, παρ.21)

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα,εντός σχολείου, "παιδαγωγικά" μέτρα οι άνθρωποι θέλουν να καθορίσουν και το πως θα ντυνόμαστε, θα μιλάμε και θα συμπεριφερόμαστε και στην υπόλοιπη ζωή μας.

"Η μορφή και το ύφος των εκπαιδευτικών, η κοινωνική τους ζωή και η γενικότερη παρουσία τους δημιουργούν πρότυπα αναφοράς για τους μικρούς μαθητές , ιδίως των μικρότερων ηλικιών, αλλά και για τους πολίτες, των μικρότερων κοινωνιών. Είναι επομένως, ανάγκη να δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε θέματα που διαμορφώνουν την εικόνα του εκπαιδευτικού". (Σχολ. Κανον.σελ 9)

Προτείνουμε στην πρωινή αναφορά -συγγνώμη προσευχή ήθελα να πω- ο Διευθυντής να ελέγχει το ύψος της κόμης μας, την κουστουμιά μας, και δη τους πόντους της γενειάδας μας,καθώς επίσης και την καθημερινή περιποίησή της.

Για δε τις συναδέλφισσες θεωρούμε απαραίτητο να επιθεωρείται ανελλιπώς το ύψος της φούστας.Άν δε υπερβαίνει το γόνατο, να τους χορηγείται από την υπηρεσία ο χιτών που αναγκάζονται να φοράνε προκειμένου να επισκεφθούν τα μοναστήρια.

Το σχέδιο υπουργικής απόφασης για την αξιολόγηση διέπεται από την λογική της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας του σχολείου, θεωρώντας το σχολείο κάτι ανάμεσα σε στρατώνα και επιχείρηση. Ειισάγει τον αυταρχικό έλεγχο και τις ποινές για τους εκπαιδευτικούς αποτυπωμένο σε μια ιεραρχική πυραμίδα που όλοι στο τέλος ελέγχουν τον εκπαιδευτικό.

Πρώτα απ' όλα μας αφορά όλους και είναι εισιτήριο διαρκείας:

"Η αξιολόγηση αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς και είναι περιοδική, με προτεραιότητα στις παρακάτω κατηγορίες: των εκπαιδευτικών για μονιμοποίηση και υπηρεσιακή εξέλιξη/των ενδιαφερόμενων για την κάλυψη θέσεων στελεχών εκπαίδευσης/των στελεχών εκπαίδευσης/των εκπαιδευτικών που επιθυμούν να αξιολογηθούν/και κάθε άλλη περίπτωση που ήθελε κριθεί αναγκαία. Για τους εκπαιδευτικούς : μέχρι 14 έτη υπηρεσίας ανά 3έτη             από 15 μέχρι 26 έτη ανά 4 έτη (Υπουργική απόφ. Σελ Για τα στελέχη της εκπαίδευσης : ανά διετία." (Υπουργική απόφαση σελ.1)

Επειδή όμως όλα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι, και όπως και να το κάνουμε, δεν είναι δυνατόν οι ίδιοι νόμοι που ισχύουν για το λαουτζίκο να ισχύουν και για τους προύχοντες, ο νομοθέτης της Αυτού Μεγαλιότητας προβλέπει :

" Σε περίπτωση που στέλεχος της εκπαίδευσης επιτυγχάνει αξιολογικό αποτέλεσμα 81-100 μονάδες, παραμένει στη θέση που κατέχει χωρίς επανάκριση" (Υπουργική απόφ. σελ. 16)

Μιλάμε για την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Νομοθετικό πλάισιο Μεσαίωνα και λίγο παραπίσω. Προβλέπεται αιματηρός αγώνας για την κατάκτηση της ισόβιας καρέκλας.

Για τους απλούς υπηκόους της βασιλοχουντίας προβλέπονται ποινές που φτάνουν μέχρι την απόλυση.

"....ο εκπαιδευτικός χαραχτηρίζεται "μη προακτέος" και παραπέμπεται στο αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο με το ερώτημα είτε της μετάταξης, εφόσον κρίνεται ακατάλληλος για το έργο του εκπαιδευτικού, επαρκής όμως για την προσφορά διοικητικής υπηρεσίας είτε της απόλυσης για ανεπάρκεια στην εκτέλεση εκπαιδευτικών και διοικητικών κα- θηκόντων". (Υπουργική αποφ. σελ. 17)

Γέμισαν ξαφνικά τα σχολεία ανίκανους και τεμπέληδες, το ΄πιασε ψυχοπονιά το κράτος και αποφάσισε να βάλει τάξη στο χάος και τον καθένα στη θέση του.-τους δικούς του λίγο ψηλότερα για να λέμε και τη μαύρη αλήθεια-

Επειδή όμως οι δουλοπάροικοι μπορεί να σηκώσουν κεφάλι, φροντίζουν να τους προλάβουν, διότι των "προυχόντων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν".

"Δέχονται στην τάξη τους Σχολικούς Συμβούλους κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και συνεργάζονται μαζί τους" (Καθηκ. Σελ. 64)

Από παντού κοιτάνε να μας δέσουν χειροπόδαρα. Προσβάλλουν τόσο τη νοημοσύνη και αξιοπρέπειά μας, όσο και τα εργασιακά δικαιώματα και την παιδαγωγική ελευθερία μας. Αν μέχρι τώρα στεκόμασταν παρατηρητές των γεγονότων και "το δε βαριέσαι καλά είμαστε κι έτσι" βρισκόταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας, είναι ανάγκη τώρα να αντιδράσουμε συλλογικά και αγωνιστικά υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας.

Πιστεύουμε ότι :

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ : Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΡΧΙΣΕ !!

Να πάρουμε τα μέτρα μας …πριν μας τα πάρουν άλλοι 

"Όταν είμαστε έτοιμοι να επιτεθούμε, δεν πρέπει να το δείχνουμε. Όταν
μετακινούμε τα στρατεύματα, πρέπει να δείχνουμε ακίνητοι. Όταν είμαστε
κοντά, πρέπει να δίνουμε την εντύπωση ότι είμαστε μακριά. Αν είμαστε μακριά,
πρέπει να δίνουμε την εντύπωση ότι είμαστε κοντά"

Σουν - Τσου, Η Τέχνη του Πολέμου

Οι δίδυμοι πύργοι της αξιολογικής ιεραρχίας, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας έπιασαν κιόλας δουλειά :

Το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας προωθεί το πρόγραμμα "Αποτύπωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε επίπεδο σχολικών μονάδων" με στόχο. Με έκπληξη βλέπουμε ότι πριν ακόμα υπογραφεί και δημοσιευθεί επίσημα το θεσμικό πλαίσιο για την αξιολόγηση, το ΚΕΕ, σπεύδει ταχέως να προωθήσει την εφαρμογή του, οργανώνοντας σεμινάρια (Ν. Σμύρνη) και διακινώντας σχετικά πολυσέλιδα ερωτηματολόγια σε διάφορες εκδοχές.

Ας μην ξεχνάμε ότι, ο νέος νόμος για την αξιολόγηση προβλέπει ότι "η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου ανατίθεται στο ΚΕΕ" το οποίο "αναλαμβάνει την ανάπτυξη και εφαρμογή προτύπων δεικτών και κριτηρίων για τη δυναμική αποτύπωση της κατάστασης καθώς και τον έλεγχο της αξιοπιστίας του συστήματος αποτύπωσης και παρακολούθησης του εκπαιδευτικού έργου"

Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, τα έντυπα του ΚΕΕ έχουν σταλεί στους διευθυντές με την απαίτηση να συμπληρωθούν μέσα σε λίγα 24ωρα - μέχρι την Τρίτη 19 Φλεβάρη. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων δεν έχουν ενημερωθεί από κανένα, ενώ το ΚΕΕ κινείται σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας. 

Αν επρόκειτο για "ένα αθώο ερωτηματολόγιο", γιατί όλη αυτή η μυστικοπάθεια ; Δεν μπήκαν στον κόπο να ενημερώσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών, τους συλλόγους διδασκόντων, τους φορείς της εκπαίδευσης για τις συγκεκριμένες "ερευνητικές" δραστηριότητες. Αντίθετα, κινήθηκαν με απόλυτη μυστικότητα, με στόχο να αιφνιδιάσουν και να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα. Κινήθηκαν με δυο λόγια, σαν εισβολέας σε εχθρικό έδαφος. Προφανώς θεώρησαν δεδομένη την αντίθεση των εκπαιδευτικών και ακολούθησαν αυτές τις μεθόδους ελπίζοντας ότι έτσι θα κάμψουν τις αντιστάσεις μας και θα μας πιάσουν στον ύπνο. 

Ποιος είναι ο στόχος όλης αυτής της διαδικασίας "αποτύπωσης του εκπαιδευτικού συστήματος"; Με βάση αυτές τις 105 (σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του "Βήματος") μεταβλητές του ΚΕΕ, "θα μετρηθεί η ποιότητα κάθε σχολικής μονάδας". Και μετά τι θα ακολουθήσει; Ας πούμε για παράδειγμα ότι προκύπτει πως η πλειοψηφία των σχολείων δεν έχουν βιβλιοθήκες, ή εποπτικό υλικό. Μήπως θα προχωρήσει το ΥΠΕΠΘ σε έκτακτη χρηματοδότηση των σχολείων ; Ή μήπως θα θεωρηθούν υπεύθυνοι οι διευθυντές και οι εκπαιδευτικοί "που δεν φρόντισαν να αναζητήσουν άλλες πηγές χρηματοδότησης για να εξοπλίσουν το σχολείο τους" ; (γονείς, χορηγοί κλπ.)

Δεν έχουμε αυταπάτες ! Η δήθεν "ερευνητική" δραστηριότητα του ΚΕΕ αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών και στόχους έχει :

Δεν είναι λίγα τα ζητήματα που προκύπτουν από το ίδιο το περιεχόμενο του έντυπου του ΚΕΕ :

"Πόσοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές υπάρχουν στο σχολείο σας;"

"Υπάρχει βιβλιοθήκη στο σχολείο σας;"

"Είναι συνδρομήτρια σε περιοδικά;"

"Όργανα, εποπτικό υλικό, εξοπλισμός που διαθέτει το σχολείο"

"Το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου εφαρμόστηκε πλήρως για όλα τα τμήματά του;"

"Τα μαθήματα άρχισαν κανονικά για όλες τις τάξεις την καθορισμένη από το ΥΠΕΠΘ διαδικασία; Αν όχι, για ποιο λόγο; Φυσική καταστροφή; Απεργία; Κατάληψη; Έλλειψη προσωπικού;"

"Πόσες διδακτικές ώρες διατέθηκαν για…εορτές, εκκλησιασμούς,…Συνδικαλιστική ενημέρωση;"

Ας μας πουν όμως οι υπεύθυνοι του ΚΕΕ και του Υπουργείου Παιδείας :

Πότε και με ποιες διαδικασίες προμήθευσε το ΥΠΕΠΘ τα σχολεία της Α/θμιας με υπολογιστές ; 

Πόσες χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται κάθε Σεπτέμβρη λόγω των χιλιάδων οργανικών και λειτουργικών κενών ; 

Ποιος φταίει για τις τραγικές ελλείψεις σε όργανα και εποπτικό υλικό, οι εκπαιδευτικοί ή η πολιτική υποχρηματοδότησης, το Υπουργείο Παιδείας και ο ΟΣΚ ; (όταν ακόμα και για την προμήθεια ενός φωτοτυπικού μηχανήματος, πέρα από την καθιερωμένη αίτηση ορισμένοι υποχρεώνονται να καταφεύγουν ακόμα και σε βουλευτικά γραφεία !!)

Πόσες και πόσες φορές δεν υποχρεώνονται οι γονείς να πληρώσουν από την τσέπη τους για τη "δωρεάν" παιδεία των παιδιών τους;
Γνωρίζουν ότι η σημερινή χρηματοδότηση των σχολείων μερικές φορές δεν φτάνει ούτε για τις εντελώς στοιχειώδεις λειτουργικές δαπάνες (πετρέλαιο για τη θέρμανση κλπ.) ;

Μήπως αγνοούν τα τριαντάρια τμήματα, τα απαράδεκτα σχολικά κτίρια - κλουβιά, την ανυπαρξία ειδικού, επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού (ακόμα και στα ειδικά σχολεία);

Σε τελική ανάλυση ποιος έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να εξοπλίσει και να χρηματοδοτήσει τα δημόσια σχολεία; Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, ή το Υπουργείο Παιδείας ;

Στην εφημερίδα "Το Βήμα", σε σχετικό δημοσίευμα της 12ης Φεβρουαρίου, αναφερόταν ότι ο υπουργός Παιδείας έχει ήδη στα χέρια του προτάσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για 14 δείκτες, οι οποίοι θα αποτελέσουν τα κριτήρια για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Το Π. Ι. βέβαια (ας σημειώσουμε ότι με βάση το νέο νόμο, οι δείκτες και τα κριτήρια αξιολόγησης αποτελούν αρμοδιότητα του ΚΕΕ) έσπευσε να διαψεύσει το δημοσίευμα, συνεχίζοντας την ίδια τακτική διαρροών - διαψεύσεων.

Όμως από το πνεύμα των διαρροών είναι εμφανής η πρόθεση της κυβέρνησης να συνδέσει την αξιολόγηση με την επίδοση των μαθητών!!! Δηλαδή για τους 60000 μαθητές, που σε μια τριετία πετάχτηκαν εκτός ενιαίου Λυκείου ένοχοι είναι οι εκπαιδευτικοί, κατά το υπουργείο, και όχι η εξεταστική λαιμητόμος. Φαντασθείτε έναν εκπαιδευτικό που θα εξαρτάται ο μισθός, η βαθμολογική του εξέλιξη από την επίδοση των μαθητών.

Ταυτόχρονα η όποια παιδαγωγική ελευθερία πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων, αφού θα υπάρξει μια πρωτοφανή ομογενοποίηση των διδακτικών μεθόδων σύμφωνα με τους μετρήσιμους δείκτες. Αυτό θα οδηγήσει στη μόρφωση - κονσέρβα εξαφανίζοντας κάθε χαρά ανακάλυψης, συμμετοχής στη διαμόρφωση του μαθήματος από τα παιδιά.

Εισάγει το χρόνο ως κριτήριο αξιολόγησης. Όπως σε ένα εργοστάσιο ο εργάτης είναι υποχρεωμένος να "βγάλει" την παραγωγή, έτσι και στην τάξη ο εκπαιδευτικός πρέπει να τελειώσει την ύλη στη συγκεκριμένη διδακτική ώρα, ανεξάρτητα το υλικό της τάξης, τις μαθησιακές δυσκολίες που τυχόν υπάρχουν.

Μιλάει για κύρια σημεία (ποιος μπορεί άραγε να τα επιλέξει για την κάθε τάξη;) και κύρια μαθήματα, επιστρέφοντας σε εποχές όπου τα ανθρωπιστικά, κοινωνικά μαθήματα που διαμορφώνουν και την προσωπικότητα των παιδιών εξοβελίζονταν από τα αναγκαία.

Οι 105 δείκτες του ΚΕΕ και οι 14 του Π.Ι. είναι επικίνδυνοι για το δημόσιο σχολείο, για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και επιστρέφονται ως απαράδεκτοι.

Γίνεται ακόμη πιο φανερό από αυτά που διαρρέει το υπουργείο που αποσκοπεί η αξιολόγηση. 

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συναινούν - ώρα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας !

Κι όμως ενώ η απειλή της αξιολόγησης διαβαίνει τις πύλες των σχολείων ο υποταγμένος συνδικαλισμός ποεί τη νίσσα. Είτε αποδέχεται τη φιλοσοφία του νέου νόμου, διαφωνώντας σε σημεία του, είτε διαπραγματεύεται τους όρους εφαρμογής του ως επαίτης.

Δεν είναι τυχαία η αλλαγή της θέσης της ΔΟΕ, παρά τη μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 15/1 που απαιτούσε την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου, ούτε ο εξοβελισμός της αξιολόγησης σε ζήτημα κομματικής εφαρμογής ή σε εισαγωγικά λες και η αξιολόγηση μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό.

Εδώ σκέφτεται το περίφημο ΙΠΕΜ -ΔΟΕ να συνεργαστεί με το ΚΕΕ σε προγράμματα για να τσεπώσει 400.000δρχ!!! την ίδια ώρα που πολλοί σύλλογοι αρνούνται κάθε συνεργασία με το ΚΕΕ. Εκεί έχει φτάσει ο συνδικαλισμός της υποταγής.

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ δήλωσε χωρίς ντροπή ότι αποδέχεται τις νέες προτάσεις Σκανδαλίδη για τον εκσυγχρονισμό του Δημόσιου, που περιλαμβάνει την αξιολόγηση και τη σύνδεση με το βαθμό και το μισθό. Σύμφωνα με αυτές τις θέσεις της ΑΔΕΔΥ μας καλούν ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ να συμπορευτούμε, όπως ψήφισαν στο μνημόνιο ξεπουλήματος του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση;

Και καλά αυτοί ελπίζουν να βρεθούν στις θέσεις των αξιολογητών, στο άρμα της εξουσίας, τι θα γίνει όμως με τους χιλιάδες μαχόμενους εκπαιδευτικούς που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα;

Δεν είμαστε πειραματόζωα ούτε ιθαγενείς ! Δε θα ανεχθούμε, ούτε θα υποταχτούμε στο ξεπούλημα. Η αξιολόγηση θα έχει την ίδια τύχη που είχαν και οι άλλες προσπάθειες των κυβερνώντων, είτε επί Σουφλιά, είτε επί Γιωργάκη, είτε επί Αρσένη. ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!
Δεν γινόμαστε συνένοχοι και συνεργάτες αυτής της πολιτικής. 

Δυναμικά διεκδικούμε:

Κατάργηση του πολυνομοσχεδίου. Ακύρωση στην πράξη με συλλογικό τρόπο!!! Κανένας αξιολογητής στην τάξη ή το σχολείο. Κανένας συνάδελφος ή σύλλογος διδασκόντων να μην συντάξει τις εκθέσεις "αυτοαξιολόγησης". Δεν δεχόμαστε τις επιτροπές του ΚΕΕ και του Π.Ι. στα σχολεία, δε δίνουμε κανένα στοιχείο. Διευθυντές, Σχολικοί Σύμβουλοι, Προϊστάμενοι να μη δεχθούν να γίνουν αξιολογητές. Πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη από ΔΟΕ και τοπικούς συλλόγους.