Με λαμπρότητα ο εορτασμός του «ΟΧΙ»

Με πρωτοφανή λαμπρότητα εορτάστηκε φέτος ο εορτασμός της 28^ης Οκτωβρίου. Μαθητές και στρατιώτες παρέλασαν μπροστά στους γνωστούς επισήμους δείχνοντας την αποστροφή και την αντιπάθεια που αισθάνονται γι’ αυτούς. Σε άλλες περιπτώσεις οι επίσημοι ήταν ο Λαός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η παρέλαση στη Θεσσαλονίκη όπου ο Στρατός μας και αποχώρησε από το χώρο με μουσική και βηματισμό παρελαύνοντας μπροστά στον Ύψιστο Επίσημο που ήταν ο Λαός.  

Αρχικά, και σε αντίθεση με τα όσα έλεγαν οι εικόνες από τα πλάνα των ρεπόρτερ, καταβλήθηκε προσπάθεια να μειώσουν την ένταση και το μέγεθος του μεγάλου ΟΧΙ που βροντοφώναξε σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός. Διέδιδαν ότι μια μικρή μόνο ομάδα ακύρωσε την παρέλαση μπροστά στους πολιτικούς και  τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τα πράγματα έδειξαν από μόνα τους, οι εικόνες άλλα έλεγαν και τελικά αναδιπλώθηκαν πολλοί πρασινωποί παπαγάλοι των ΜΜΕ.  

Χθες ο πρωθυπουργός μας Γεώργιος Τσολάκογλου (συγγνώμη Παπανδρέου) παρέδωσε στην ουσία την εθνική μας κυριαρχία  στην Τρόικα λέγοντας τα μεγάλα ΝΑΙ στην τρόικα και στους τοκογλύφους. Ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο στη συρρίκνωση του εισοδήματος του έλληνα πολίτη. Κατεβάζοντας κι άλλο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.   Την ημέρα της μεγάλης Επετείου ο Λαός μας τίμησε με τον πιο ουσιαστικό τρόπο του Έλληνες εκείνους αγωνιστές που έδωσαν την ζωή τους για να μεγαλώσουμε ελεύθεροι, ανεξάρτητοι. Βροντοφώναξε ένα μεγάλο όχι στη χούντα του ΠΑΣΟΚ, στη κοινοβουλευτική δικτατορία όπως ειπώθηκε και από τα  ΜΜΕ, στους δοσίλογους και τους προδότες που δίχως τσίπα πάνω τους εμφανίζονται σε εξέδρες επισήμων. Ναι, ο Λαός ήταν εκεί. Δεν θεωρεί ότι όλα μέλι γάλα· όπως ο Πρωθυπουργός   φρόντισε να τα ωραιοποιήσει με το  διάγγελμα. Ακούγοντάς το κανείς θα νόμιζε ότι μιλούσε σε ηλίθιους.

Τέρμα πια ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ και δε μασάμε πια.

Οι  Έλληνες δεν ήταν μια μικρή ομάδα όπως ειπώθηκε από τα φερέφωνα του φασιστικού ΠΑΣΟΚ. Ήταν ένα ποτάμι λαού που έδειξε ότι το καζάνι βράζει και είναι έτοιμο  να σκάσει.   

Ακολουθούν στιγμιότυπα από τον Λαμπρός Εορτασμό  του ΟΧΙ σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.

Οι διαδηλωτές παρέμειναν στην κεντρική λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ νωρίτερα κλούβες των Ματ είχαν παραταχθεί κάθετα στην Λεωφόρο και εμποδίζουν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν τους επισήμους.

Εντωμεταξύ, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουράκης, μέσω της εκπομπής του Γ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 κατήγγειλε επίθεση των «καταδρομέων» του ελληνικού στρατού, την ώρα που ο κόσμος προσπάθησε να εμποδίσει την πραγματοποίηση της πορείας.

Υπενθυμίζεται πως χθες είχαν πραγματοποιηθεί διαμαρτυρίες στην μαθητική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.

Χτύπησαν βουλευτή στα Τρίκαλα

Στα Τρίκαλα κάτοικοι επιτέθηκαν και χτύπησαν τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Μαγκριώτη. Κάποιοι κάτοικοι ξέφυγαν από την περιφρούρηση της αστυνομίας την ώρα που περνούσε από εκεί ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και του επιτέθηκαν. Επικράτησε πανικός με την αστυνομία να προσπαθεί να επιβάλει την τάξη.

H αστυνομία συνέλαβε τον δράστη της επίθεσης, ωστόσο, η μαζική παρέμβαση του κόσμου έξω από την κλούβα ανάγκασε την αστυνομία να αφήσει τον νεαρό ελεύθερο.

Αυγά στο Ηράκλειο

Αποδοκιμασίες και… αυγά στην παρέλαση στο Ηράκλειο Κρήτης, αφού ομάδα συγκεντρωμένων κατευθύνθηκε με άγριες διαθέσεις προς την εξέδρα των επισήμων, ωστόσο μια διμοιρία των ΜΑΤ τους εμπόδισε.

Στο στόχαστρο των διαμαρτυριών βρέθηκαν οι βουλευτές Ηρακλείου, κκ Μ. Στρατάκης, Μ. Κεφαλογιάννης και Μ. Σκραφνάκη.

Αποδοκιμασίες στην Αθήνα

Στην Αθήνα, με έντονες αποδοκιμασίες ολοκληρώθηκε η καθιερωμένη μαθητική παρέλαση ενώπιον της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου, στην πλατεία Συντάγματος. Στη πλατεία η ΕΛ.ΑΣ είχε πάρει δρακόντεια μέτρα και δεν επέτρεπε στους πολίτες να να στέκεται στο σημείο απέναντι από την εξέδρα των επισήμων. Οι μαθητές δύο σχολείων έστρεψαν το κεφάλι τους αρνούμενοι να χαιρετίσουν συμβολικά την υπουργό Παιδείας και τους υπόλοιπους επίσημους, ενώ οι μαθητές ενός σχολείου σήκωσαν το χέρι τους σε σχήμα γροθιάς τυλιγμένη σε μαύρο περιβραχιόνιο.

Οι μουσικοί της μπάντας του Δήμου Αθηναίων αποφάσισαν να κρεμάσουν μαύρες κορδέλες στα όργανά τους, ενώ ένταση δημιουργήθηκε έξω από το ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία", όταν ομάδα πολιτών ανήρτησε πανό και άρχισε να φωνάζει συνθήματα κατά της οικονομικής πολιτικής.

Απειλές από τον Δήμαρχο

Ένας μουσικός της μπάντας των Αθηνών προχώρησε σε καταγγελία κατά του Δημάρχουν Αθηνών, καθώς, όπως ισχυρίζεται, τους απείλησε πως αν φορέσουν μαύρο περιβραχιόνιο θα τους πάει στο πειθαρχικό, προκειμένου να απολυθούν.

Κυνηγητό στην Καλαμάτα

Επεισόδια, διαμαρτυρίες και συγκρούσεις πολιτών με τις δυνάμεις καταστολής και στην πόλη της Καλαμάτας. Με την ολοκλήρωση της μαθητικής παρέλασης και πριν αρχίσει η παρέλαση των προσκόπων, άλλων συλλόγων, οργανώσεων και του στρατού, δύο ομάδες διαδηλωτών περικύκλωσαν την εξέδρα των επισήμων. Οι συγκεντρωμένοι άρχισαν να εκτοξεύουν τομάτες κι αυγά, ενώ ήρθαν ακόμα και στα χέρια.

Ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας παρενέβησαν ενώ εκατοντάδες πολίτες επιτέθηκαν προς την εξέδρα των επισήμων. Η αστυνομία φυγάδευσε κυριολεκτικά τους παρευρισκόμενους.

Ανάμεσα στους επισήμους ήταν ο γενικός γραμματέας Πρόνοιας Γιώργος Κατριβάνος, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Βουδούρης, ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Παναγιώτης Αλευράς και ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας.

Τα ΟΧΙ του Ελληνισμού

Κωνσταντίνος Χολέβας, πολιτικός επιστήμων
28/10/2011
Τώρα που διερχόμαστε μία μείζονα κρίση, οικονομική, ηθική, πνευματική, ακριβώς τώρα καθίσταται ακόμη πιο επίκαιρο το μήνυμα από το ΟΧΙ του 1940. Το ΟΧΙ που βεβαίως είπε ο Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς εκφράζοντας την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Ήταν ένα ΟΧΙ κατά της ξένης εισβολής και υπέρ της ελευθερίας και της εθνικής αξιοπρέπειας.

Οι φράσεις του Μεταξά προς τον Ιταλό Πρέσβη Γκράτσι ήταν: “Alors c’ est la guerre”, που σημαίνει στα γαλλικά: Λοιπόν, έχουμε πόλεμο. Και το ΟΧΙ αυτό επαναλήφθηκε χιλιάδες φορές από απλούς φαντάρους και αξιωματικούς, από κληρικούς και λαϊκούς, από επιστήμονες και ολιγογράμματους μαχητές. Από άνδρες και γυναίκες που αισθάνθηκαν ότι προσεβλήθη η Παναγία κατά τον τορπιλλισμό της ΕΛΛΗΣ από ιταλικό υποβρύχιο στις 15 Αυγούστου 1940. Ο πόλεμος έγινε με υψηλά ιδανικά. Την Ορθόδοξη Πίστη και την Πατρίδα. Είχε ο απλός Έλληνας ισχυρούς προστάτες. Την Παναγία και την διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Τους ήρωες και τους μάρτυρες του Γένους.

Έγραψε σχετικά ο σπουδαίος λόγιος και δημοσιογράφος Σπύρος Μελάς: «Από αυτό το καμπαναριό της Μεγαλόχαρης αντιλάλησε ως τα πέρατα του Ελληνισμού η καμπάνα του εθνικού συναγερμού, όταν ο Ιταλός, αφήνοντας τον ακήρυχτο πόλεμο, ήρθε στις φανερές εχθροπραξἰες. Ο σεπτός ναός της παρθένου στάθηκε το ψυχικό στρατηγείο του έθνους. Μία θεία κόρη στρατηγεύει πάντα στους μεγάλους πολέμους των Ελλήνων. Η Αθηνά παράστεκε τους ήρωες στην Ιλιάδα. Τα στρατεύματα και ατ καράβια μας, στο αγώνα τούτο της λευτεριάς, η Μεγαλόχαρη της Τήνου...».

Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, ο Ιταλός Πρέσβυς που επέδωσε στο Ιωάννη Μεταξά το επαίσχυντο τελεσίγραφο τα ξημερώματα της 28.10.1940, παραδέχεται ότι: «Το έγκλημα της Τήνου είχε γι’ αποτέλεσμα, να μην πω έκαμε το θαύμα, να δημιουργηθεί σ’ όλην την Ελλάδα μια απόλυτη ενότητα ψυχών. Μοναρχικοί και Βενιζελικοί, οπαδοί και αντίπαλοι της 4ης Αυγούστου, πείστηκαν πως έναν μόνο αδυσώπητο εχθρό είχε η Ελλάδα: Την Ιταλία. Και πως αν δεν γινόταν να αποφευχθεί μιά σύγκρουση με την Ιταλία, θα ήταν προτιμότερο ν’ αντιμετωπισθεί ο εχθρός με ανδρισμό, παρά να υποχωρήσει το ελληνικό έθνος μπροστά σ’ έναν εχθρό, που δεν δίσταζε να μεταχειρίζεται τέτοια μέσα...».

Δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική η απάντηση των Ελλήνων στην εισβολή του Μουσσολίνι. Ο Ελληνισμός καταγράφηκε με χρυσά γράμματα στις δέλτους της παγκόσμιας ιστορίας κυρίως με τα ΟΧΙ του. Η αντίσταση των Πανελλήνων κατά της Περσικής εισβολής το 490-479 π.Χ. έσωσε την Ευρώπη από την ασιατική βαρβαρότητα . Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο διδάσκονται με θαυμασμό το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του Λεωνίδα και το Ίτε παίδες Ελλήνων, που διέσωσε ο Αισχύλος. Το ΟΧΙ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου το 1453 διέσωσε την τιμή και την υπερηφάνεια των Ελλήνων και κράτησε άσβεστη τη φλόγα της Μεγάλης Ιδέας. Είχε προηγηθεί, λίγα χρόνια πριν, το ΟΧΙ του Μάρκου Ευγενικού, Επισκόπου Εφέσου, προς τον Πάπα, ο οποίος ζητούσε την πλήρη υποδούλωση της Ορθοδοξίας στη Λατινική Δύση. Ο αείμνηστος Βρετανός Βυζαντινολόγος Σερ Στήβεν Ράνσιμαν παραδέχεται ότι αυτό το ΟΧΙ διαφύλαξε την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και όταν η Εκκλησία επιβιώνει τότε επιβιώνει και ο Ελληνισμός. Το ΟΧΙ των Σουλιωτών και Σουλιωτισσών προς τον Αλή Πασά αποτέλεσαν τον πρόλογο του 1821. Το ΟΧΙ του Παπαφλέσσα θαυμάσθηκε ακόμη και από τον σκληρό αντίπαλό του, τον Αιγύπτιο Ιμπραήμ. ΤΟ ΟΧΙ των Μεσολογγιτών και η συγκινητική Έξοδός τους παρακίνησαν διαδηλώσεις φοιτητών στην Αγγλία και στη Γαλλία και θυελλώδεις συζητήσεις υπέρ του ελληνικού Αγώνα στα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια.

ΤΟ ΟΧΙ κατά των Γερμανών Ναζί στο Ρούπελ θαυμάσθηκε ακόμη και από τον Χίτλερ και από τους αλαζόνες στρατηγούς του. Το ΟΧΙ κατά των βρετανών αποικιοκρατών που δήλωσαν οι Έλληνες Κύπριοι το 1955-59 ταπείνωσε μία ολόκληρη αυτοκρατορία και αναπτέρωσε το ηθικό του απανταχού Ελληνισμού. Τα μεγάλα συλλαλητήρια των Ελλήνων το 1992-94 εμπόδισαν τους ενδοτικούς να παραχωρήσουν το όνομα και τον πολιτισμό της Μακεδονίας στο θνησιγενές κρατίδιο των Σκοπίων. Το ΟΧΙ αυτό ελήφθη σοβαρά υπ’όψιν από φίλους και εταίρους, όπως δήλωσε προ ετών στην Αθήνα ο υπεύθυνος της Ευρ. Ενώσεως για τα Βαλκάνια, Ντέϊβιντ Όουεν. Οι Κύπριοι αδελφοί μας ξαναείπαν το ΟΧΙ τους στο κρίσιμο δημοψήφισμα του 2004. Έσωσαν το νησί τους από το σχέδιο Ανάν που θα έφερνε πλήρη Τουρκοκρατία στον βορρά και μερική τουρκοκρατία στον νότο. Και τα ΟΧΙ πρέπει να έχουν συνέχεια. Τώρα που υπό την πίεση των οικονομικών μας προβλημάτων καλούμεθα να δηλώσουμε πλήρη υποταγή σε ξένες αποφάσεις και να παραχωρήσουμε σε επικίνδυνο βαθμό την εθνική μας κυριαρχία.

Την 28η Οκτωβρίου 1940 ο μεγάλος ποιητής μας Κωστής Παλαμάς πρότεινε να μεθύσουν όλοι οι Έλληνες από το αθάνατο κρασί του 1821. Η πίστη στον Θεό και στην Παναγία, η συνείδηση της ιστορικής συνέχειας, η αίσθηση του χρέους απέναντι στην πατρίδα, στους προγόνους και στους επιγόνους, αυτά ήσαν πρωτίστως τα ιδανικά που ενέπνευσαν την εποποιία των βορειοηπειρωτικών βουνών. Για να μπορέσουμε σήμερα να επιβιώσουμε ως έθνος και ως αξιοπρεπείς Έλληνες είναι απαραίτητο να αναβαπτισθούμε στις σταθερές αρχές και αξίες της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής Ιστορίας. Για να συνεχίσουμε τα ΟΧΙ του Ελληνισμού!


http://www.antibaro.gr/node/3431

Παρέλαση χωρίς πολιτικούς

Μαθητική παρέλαση χωρίς πολιτικούς για πρώτη φορά μετά το τέλος του πολέμου στη Θεσσαλονίκη.

Η παρέλαση πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης και βουλευτών για τον φόβο των αποδοκιμασιών και των επεισοδίων.

Πρόκειται για μια πρωτοφανή κατάσταση που σχολίασαν αρνητικά τόσο ο αντιπεριφερειάχης Απόστολος Τζιτζικώστας, όσο και ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης.

«Η μαθητική νεολαία είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει σήμερα η Ελλάδα. Όλοι εκείνοι που διαχρονικά οδήγησαν τη χώρα εδώ που την οδήγησαν, οφείλουν ένα ειλικρινές συγνώμη στη νέα γενιά, η οποία πολύ φοβάμαι ότι με τις νέες αποφάσεις θα δεχτεί επιτήρηση και επιτρόπους μόνιμους στα οράματά της» δήλωσε ο αντιπεριφερειάρχης.

«Δυστυχώς την σημερινή ημέρα αυτή της γιορτής, που βλέπουμε τα νιάτα να παρελαύνουν με ζωντάνια, βρισκόμαστε σε μία οικονομική κατάσταση, όπου το μέλλον διαφαίνεται σκοτεινό. Οφείλουμε, παρά τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν, η γενιά η δική μας και οι προηγούμενες, να μην ξανακάνουμε λάθη του παρελθόντος. Το οφείλουμε στα παιδιά», τόνισε από την πλευρά του, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης.

Η παρέλαση ξεκίνησε στις 11.00 το πρωί και πραγματοποιήθηκε στην οδό Τσιμισκή (από τη Διαγώνιο μέχρι την Ι. Δραγούμη), με τη συμμετοχή σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης και τμημάτων σημαιοφόρων γυμνασίων, ΓΕΛ, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ του δήμου Θεσσαλονίκης. Νωρίτερα, έγινε κατάθεση στεφάνων στο Γ΄ Σώμα Στρατού, από εκπροσώπους μαθητών σχολείων των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης.

Κατά τη διάρκεια της παρέλασης, κάποιοι μαθητές γυμνασίου έστρεψαν το κεφάλι τους προς την αντίθετη κατεύθυνση την ώρα που περνούσαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων, εισπράττοντας χειροκροτήματα από μερίδα συγκεντρωμένων.

Γύρω από την εξέδρα των επισήμων, είχαν συγκεντρωθεί εκπαιδευτικοί των πέντε ΕΛΜΕ, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη εργατικών σωματείων, καθώς και «αγανακτισμένοι», οι οποίοι ανήρτησαν πανό και φώναζαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής και της τρόικας.

Μας χρεοκόπησε και έτρεξε στη Σοσιαλιστική Διεθνή για την… Αραβική Άνοιξη!

Με έναν ορυμαγδό προπαγάνδας και κατηγορώντας συγχρόνως για προπαγάνδα όλους όσοι την κατακρίνουν, προσπαθεί από χθες η κυβέρνηση να μετατρέψει την απόλυτη αποτυχία σε... επιτυχία και το υποτιμητικό ύφος που υιοθέτησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για την χώρα μας στην… πιο ιστορική απόφαση.

Στα συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποδίδει εύσημα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία και επιφυλάσσει σειρά ντροπιαστικων παραγράφων για την Ελλάδα, που η κυβέρνηση παριστάνει ότι δεν… έχει διαβάσει:

Ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης της εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος «όπως ζήτησε η ελληνική κυβέρνηση» (προφανώς παραδεχόμενη ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει).

Το 2020, μετά από εννιά χρόνια σκληρής λιτότητας και ποδοπάτησης της εθνικής της κυριαρχίας, το έλλειμμα προβλέπεται να βρίσκεται στο 120% του ΑΕΠ, δηλαδή στο σημείο όπου βρισκόταν το 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του αποφάσισαν να… σώσουν τη χώρα!

Κι’ ακόμη, σύμφωνα με το κείμενο: «Η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα μπορούν να εξετάζουν τα σχέδια των εθνικών προϋπολογισμών και μέτρα για την αντιμετώπιση των ανισορροπιών και να γνωμοδοτούν επ’ αυτών πριν από την έγκρισή τους από τα αντίστοιχα εθνικά κοινοβούλια. Επιπλέον, η Επιτροπή θα παρακολουθεί την εκτέλεση των προϋπολογισμών και, εάν απαιτείται, θα προτείνει τροποποιήσεις κατά τη διάρκεια του έτους».

Αυτό σημαίνει ότι η «εθνικά ανεξάρτητη κυβέρνηση» δεν έχει πλέον δικαίωμα ούτε τον προϋπολογισμό του κράτους να καταρτίζει και το «εθνικά ανεξάρτητο κοινοβούλιο» θα ψηφίζει μόνον ό,τι προηγουμένως θα έχουν εγκρίνει οι ελεγκτές, που πλέον θα βρίσκονται μόνιμα στη χώρα μας – οπότε θα αποκτήσουν και οι υπουργοί, του κ. Σκανδαλίδη συμπεριλαμβανομένου, τους… μπάστακές τους.

Κάνοντας για άλλη μια φορά το μαύρο άσπρο, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Οικονομικών έφθασαν στο σημείο να πουν πως οι ίδιοι ζήτησαν επιτηρητές, προφανώς παραδεχόμενοι, ότι οι ίδιοι είναι εντελώς ανίκανοι να εφαρμόσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα.

Ομολόγησαν δηλαδή την ανεπάρκειά τους και έγιναν πρόθυμα εθελόδουλοι για να μην χάσουν την εξουσία τους.

Χθες, μετά την δημοσιοποίηση του Κειμένου των Συμπερασμάτων, δόθηκε κατά κύματα η μάχη της προπαγάνδας.

Πρώτα ο πρωθυπουργός με μια (ξενυχτισμένη) συνέντευξη Τύπου, όπου μίλησε για «την πιο ιστορική απόφαση» και για απαλλαγή από το «ιστορικό βάρος», είπε ότι «κλείνουμε τους λογαριασμούς με το παρελθόν» και αντιστάθμισε την επιτροπεία με φληναφήματα περί «ανά τρίμηνο σόου» με την τρόικα – το οποίο οι ίδιοι προκαλούσαν με την απόλυτη απραξία τους.

Η δεύτερη (πρωθυπουργική) δόση προπαγάνδας, ήλθε κατά την επίσκεψη του κ. Παπανδρέου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η τρίτη ήλθε με την αγόρευσή του στο υπουργικό συμβούλιο, που αυτή τη φορά απέφυγε να χειροκροτήσει όπως, αφρόνως, είχε πράξει τον περασμένο Ιούλιο.

Η τέταρτη ήλθε με το (μαγνητοσκοπημένο διότι βιαζόταν να φύγει για την Κρήτη) διάγγελμά του προς τον χειμαζόμενο λαό, το βράδυ της ίδιας μέρας, όπου ακούσαμε τα ίδια.

Η πέμπτη δόση προπαγάνδας ήλθε από τον υπουργό των Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, που έδωσε συνέντευξη Τύπου για να μας πει κι’ αυτός πως η κυβέρνηση ζήτησε τον ασφυκτικό έλεγχο, ομολογώντας επίσης ανικανότητα και ανεπάρκεια.

Και βέβαια, επέμεινε στον επικοινωνιακό όρο «PSI plus» - για 21η Ιουλίου plus, είχε μιλήσει κατά την προσέλευσή του στις Βρυξέλλες και επομένως όλα ήσαν προδιαγεγραμμένα – μιλώντας για νέο πακέτο 130 δις ευρώ και αποφεύγοντας να ξαναμιλήσει για ψήφιση του νέου μνημονίου από 180 βουλευτές.

Προτίμησε να πει απλώς πως «καλό είναι να ψηφίζονται με την ευρύτερη δυνατή πλειοψηφία τέτοιου είδους ζητήματα».

Άλλωστε, ο κ. Παπανδρέου είχε σπεύσει να προεξοφλήσει, διερμηνεύοντας το εκλογικό σώμα, πως «ο λαός δεν θέλει εκλογές, θέλει αλλαγές».

Και αφού έλυσε και αυτό το θέμα, αφού χρεοκόπησε τη χώρα και έκλεισε ραντεβού με τους επιτηρητές του, ο κ. Παπανδρέου σήμερα, ανήμερα της εθνικής γιορτής, έφυγε για τον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, όπου θα προεδρεύσει στην πρώτη συνεδρίαση της ειδικής επιτροπής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για… τον αραβικό κόσμο!

Ο κ. Παπανδρέου είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και μπορούσε (όφειλε) να μην έχει ορίσει τη συνάντηση την ημέρα της εθνικής γιορτής. Το γεγονός δε ότι είχε ορίσει την συνάντηση προφανώς από πριν, αποκαλύπτει πως όσα συνέβησαν στις Βρυξέλλες ήσαν προαποφασισμένα και όχι προϊόν διαπραγμάτευσης, όπως ισχυρίσθηκε χθες βράδυ.

Δηλαδή την ημέρα που ο ελληνικός λαός γιορτάζει το Έπος του 1940, ο πρωθυπουργός του γιορτάζει την… Αραβική Άνοιξη!

Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο…
Σοφία Βούλτεψη
28/10/2011

Η Ελλάδα γιορτάζει τις νίκες της ηττημένη

Η δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από ψυχολογικής πλευράς και όσον αφορά στο ηθικό του λαού καθιστά ουσιαστικά άνευ σημασίας τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, που, εντελώς απομυθοποιημένοι στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, επιδίδονται σε οικονομικού περιεχομένου παζάρια, την ώρα που το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και οδηγεί στην διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η απώλεια του ηθικού και το γεγονός ότι οι Έλληνες γιορτάζουν αυτές τις μέρες ηττημένοι τις νίκες τους κατά το Έπος του 1940, είναι το σοβαρότερο πρόβλημα, η πιο μεγάλη πληγή της χώρας, που δύσκολα θα επουλωθεί.

Ήταν από την αρχή βέβαιο – μόνο η ελληνική πολιτική τάξη δεν εννοεί να το καταλάβει – ότι ο ελληνικός λαός, κινούμενος μεταξύ εξουθένωσης και οργής, αν και προπαγανδιστικά καταβλήθηκε προσπάθεια να δοθεί έμφαση στο χθεσινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην ουσία έχει χάσει εντελώς την ελπίδα του και δεν αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί κάπου για έξοδο από την άβυσσο.

Η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει η Ευρώπη, με μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Βρετανία να έχουν βγάλει τα μαχαίρια επιβάλλεται της εικόνας σύγκρουσης με τους τραπεζίτες που θέλησαν χθες να εμφανίσουν ως κυρίαρχη από την Εσπερία.

Η χθεσινή νύχτα τρόμου, κατά την οποία οι πολιτικοί έκαναν οι ίδιοι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της Ελλάδας, προσπαθώντας να επιβάλουν τις απόψεις τους στους τραπεζίτες, προκειμένου να αποδεχθούν «κούρεμα» άνω του 50%, εμφανίστηκε ως μπρα-ντε-φερ μεταξύ της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, αλλά στην ουσία ενίσχυσε την εικόνα διάλυσης και δυσαρμονίας σε όλα τα επίπεδα.

Η κ. Μέρκελ, μιλώντας στην γερμανικής Βουλή προκειμένου να αποσπάσει την έγκρισή της για την ενίσχυση του EFSF, δήλωσε πως στόχος είναι να μειωθεί ως το 2020 το έλλειμμα της Ελλάδας από 160% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 120%.

Κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, είναι ότι οι πιστώτριες τράπεζες ζητούσαν εγγυήσεις προκειμένου να αποδεχθούν μια τόσο γενναία απομείωση του ελληνικού χρέους – αποτέλεσμα και αυτό των «σπουδαίων» αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, που καταργήθηκαν πριν καν ξεκινήσει η εφαρμογή τους.

Άλλη μια «μεγάλη επιτυχία» της ελληνικής κυβέρνησης, τότε που πανηγύριζε, με το υπουργικό συμβούλιο να χειροκροτεί.

Όπως και να έχει το πράγμα, η χώρα βρίσκεται τόσο κοντά στην κοινωνική έκρηξη, που αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό για να δώσουν οι Ευρωπαίοι λύσεις που δεν θα οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, μικρή σημασία έχει αν θα υπάρξει μικρή ή μεγάλη εποπτεία εκ μέρους της Κομισιόν, όπως ζήτησε χθες η κ. Μέρκελ, ή αν τελικά ο Χορστ Ράιχενμπαχ προσφέρει απλώς τεχνοκρατική βοήθεια ή είναι ένας «γκαουλάιτερ από το παρελθόν».

Ο ίδιος, κατά την χθεσινή συνέντευξη Τύπου, απέρριψε οποιαδήποτε σύνδεση με το παρελθόν.

Και σωστά. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, στη χώρα ανέλαβαν άλλοι γκαουλάιτερ…

Πολύ περισσότερο που ο πρωθυπουργός, παρά την… αγωνία, δεν άφησε πίσω τη Σοσιαλιστική Διεθνή, την οποία ετοιμάζεται να υποδεχθεί στην Κρήτη!


Σοφία Βούλτεψη
27/10/2011

Τα κενά των εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην Α Αθήνας,

του αιρετού Λουκά Καβακλή
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΥΣΠΕ Α ΑΘΗΝΑΣ

ΚΕΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ Α ΑΘΗΝΑΣ
Δυο μήνες σχολείου και ακόμα στην Α Αθήνας υπάρχουν πάνω από 250 κενά εκπαιδευτικών, κυρίως ειδικοτήτων, στα σχολεία (ξένες γλώσσες, γυμναστές, πληροφορική, θεατρική αγωγή, εικαστικών, καλλιτεχνικών). Υπάρχουν ακόμα τμήματα ένταξης και ειδικά σχολεία με κενά με ότι αυτό σημαίνει για τη μόρφωση των παιδιών μας.
Τα περισσότερα σχολεία του λεγόμενου νέου αναμορφωμένου προγράμματος, τα περισσότερα τμήματα ολοήμερου λειτουργούν μόνο από την ανιδιοτελή προσφορά των εκπαιδευτικών.
Κι όμως η κυβέρνηση εξακολουθεί να αδιαφορεί , να χρεώνει τα βάρη και τις δικές της ευθύνες στους εκπαιδευτικούς.
Είναι η ίδια που δεν έχει αποστείλει ακόμα όλα τα βιβλία στα σχολεία και τα παιδιά έχουν πήξει στις φωτοτυπίες, ενώ στις ξένες γλώσσες οι εκπαιδευτικοί βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις μη έχοντας βιβλία.
Υπενθυμίζουμε ότι τα προγράμματα στα σχολεία εκτείνονται ως το υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών. Αυτό σημαίνει ότι όπου δεν μπορεί να υπάρξει επέκταση ωραρίου ως το 7ωρο, με βάση το υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών δεν πρέπει να εφαρμόζεται.

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Από το Δεκέμβρη θα υπάρχει δυνατότητα των εκπαιδευτικών να βλέπουν τα εκκαθαριστικά των αποδοχών τους με ηλεκτρονικά τρόπο, μέσω της περιφερειακής διεύθυνσης, με τους αντίστοιχους κωδικούς του κάθε εκπαιδευτικού που θα δοθούν.

ΑΣΚΗΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΕ ΑΜΟΙΒΗ

Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι οικονομικά για όλους μας, υπενθυμίζουμε ότι, για όσους συναδέλφους ενδιαφέρονται, ότι απαιτείται άδεια από το ΠΥΣΠΕ. Η διαδικασία είναι η κατάθεση των σχετικών δικαιολογητικών , όπου απαιτείται το ωράριο να είναι εκτός ωραρίου του κάθε εκπαιδευτικού και στο σύνολο εβδομαδιαίως να μην υπερβαίνει τις 10 ώρες.

ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Για τη χορήγηση του επιδόματος απαιτείται η κατάθεση του τίτλου σπουδών επικυρωμένου από τη γραμματεία της σχολής ή από τον προϊστάμενο του αντίστοιχου γραφείου εκπαίδευσης του εκπαιδευτικού.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Μετά την απαράδεκτη ενέργεια μετακίνησης αναπληρωτών εκπαιδευτικών από την Α Αθήνας σε άλλες διευθύνσεις , που καλύφθηκε από τις εθελοντικές αιτήσεις των αναπληρωτών, και έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρούνται κενά σε τάξεις της Α Αθήνας, υπενθυμίζουμε ότι για μετακινήσεις αναπληρωτών στα όρια της Α Αθήνας πέρα του διμήνου απαιτείται πράξη – απόφαση του ΠΥΣΠΕ.
Λουκάς Καβακλής
αιρετός εκπρόσωπος στο ΠΥΣΠΕ Α Αθήνας
εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
(ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ)
τηλ. 6949294781. www.paremvasis.gr
(αναπληρωματικός Δημήτρης Μαριόλης
τηλ 6936969769)

Οργανωμένη άρνηση πληρωμής

Μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αυτές τις μέρες, έρχεται στα λαϊκά νοικοκυριά και το νέο δυσβάσταχτο χαράτσι στα ακίνητα. Εργάτες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες - η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - καλούνται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και να πληρώσουν ξανά, όπως έχουν ήδη πληρώσει ποικιλοτρόπως το σύνολο της βάρβαρης επιδρομής, με το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, με τα προηγούμενα χαράτσια, με την αύξηση της φορολογίας. Είναι ένα χαράτσι που εξοντώνει το λαό, στο όνομα «να μην πτωχεύσει η χώρα». Μόνο που ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει και όλη αυτή η βάρβαρη πολιτική, τελικά, στόχο έχει τη διάσωση της κερδοφορίας της πλουτοκρατίας. Απέναντι, όμως, σε αυτή την οργανωμένη επιδρομή, ο λαός δεν έχει παρά μια και μόνο επιλογή: Οργανωμένη και μαζική άρνηση πληρωμής των νέων χαρατσιών.

Η άρνηση πληρωμής αυτών των χαρατσιών δεν είναι μια «τυπική» απόφαση που ο καθένας παίρνει μόνος του. Είναι μια ουσιαστική πράξη παρεμπόδισης της βάρβαρης και εξοντωτικής πολιτικής. Πράξη αντίστασης και ανυπακοής, η οποία θα σπάει την τρομοκρατία που καλλιεργεί το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, τρόικας και πλουτοκρατίας. Αλλά είναι, επίσης, και μια πράξη αλληλεγγύης στις λαϊκές οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουν χρέος να συναντηθούν ξανά, στην οργάνωση της μαζικής άρνησης πληρωμής και στην παρεμπόδιση αυτών των χαρατσιών. Να στείλουν, έτσι, μήνυμα πως δε θα πληρώσουν αυτοί την κρίση της πλουτοκρατίας. Να πούνε «τέλος στις θυσίες».

Επειδή, όμως, η άγρια αντιλαϊκή επίθεση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και διακυβεύεται η ίδια η ζωή της λαϊκής οικογένειας, η άρνηση πληρωμής μπορεί να πάρει μαζικό, παλλαϊκό χαρακτήρα. Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε γειτονιά, με την πρωτοπόρα δράση του καθενός, υπάρχει η δυνατότητα να εκφραστεί πολύμορφα η άρνηση και η αλληλεγγύη. Ο λαός έχει τη δύναμη να μπλοκάρει τους μηχανισμούς είσπραξης, μπορεί να μην επιτρέψει να κοπεί το ρεύμα από καμιά λαϊκή οικογένεια. Μπορεί, με σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους», να μετατρέψει αυτή τη μάχη σε υπόθεση των σωματείων, των εργαζομένων και του λαού. Και μέσα από αυτήν την πάλη - σε συνδυασμό με τον αγώνα μέσα στους τόπους δουλειάς, ενάντια στη μείωση μισθών και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, ενάντια στα ελαστικά ωράρια - μπορεί, τελικά, να μπει φραγμός συνολικά στη δραματική επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας.

Αυτό είναι το χρέος που έχει κάθε τίμιος εργάτης, κάθε άνθρωπος του μόχθου, που παλεύει για τη ζωή τη δική του, της οικογένειας και των παιδιών του. Και αυτό είναι το μόνο χρέος που πρέπει να «πληρώσει» ο λαός. Διότι, όταν το άδικο γίνεται νόμος από την κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τότε νόμιμο είναι αυτό υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Και μέσα από αυτό το δρόμο, η μαζική και οργανωμένη άρνηση πληρωμής των χαρατσιών μπορεί και να γίνει κρίκος στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας, της γενικευμένης λαϊκής αντεπίθεσης, της κλιμάκωσης για να σαρωθούν τα βάρβαρα μέτρα και η αντιλαϊκή κυβέρνηση.

Μαθητές ζουν μόνο με νερό στο Μεσολόγγι

Δεν πρόλαβαν οι υπηρεσίες της κ. Διαμαντοπούλου να βεβαιώσουν ότι δεν υπάρχουν κρούσματα ασιτίας στα σχολεία υποβαθμισμένων γειτονιών της Αθήνας και ο δήμαρχος Μεσολογγίου, Π. Κατσούλης, ξεσκέπασε το πιο αποτρόπαιο πρόσωπο της φτώχειας, καταγγέλλοντας ότι σε σχολείο μεσοαστικής περιοχής του Δήμου του υπάρχουν παιδιά που πλέον ζουν μόνο με νερό!

Μάρτυρας του δράματος των παιδιών αυτών, ένα άλλο παιδί. Ο γιος μου, όπως δήλωσε ο δήμαρχος του Μεσολογγίου, που φοιτά στο ίδιο σχολείο. Εκείνος μου είπε ότι κάποια παιδιά έρχονται κίτρινα στο σχολείο και δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο δήμαρχος της πόλης κήρυξε συναγερμό. Ενημερώθηκε από τους δασκάλους και τον διευθυντή και, αφού επιβεβαίωσε τα περιστατικά, κινήθηκε σε συνεργασία με τον σύλλογο γονέων για να στηρίξει τις οικογένειες που αδυνατούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Απίστευτη και συγκινητική αλληλεγγύη. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες συγκεντρώθηκαν πάρα πολλά τρόφιμα, ενώ οι δημοτικές αρχές προχωρούν σε καταγραφή της κατάστασης και στα άλλα σχολεία του Δήμου και σε λειτουργία Τράπεζας Τροφίμων για τη στήριξη των πιο αδύναμων οικογενειών.

Ο ίδιος ο δήμαρχος δήλωσε ότι η φτώχεια και η ασιτία χτυπάει πλέον και μεσαία στρώματα. Τα παιδιά που πήγαιναν στο σχολείο νηστικά και κίτρινα από την πείνα πληρώνουν τη σωτηρία της χώρας που έβγαλε τους γονείς τους στην ανεργία.

Οι καταγγελίες μπορεί να μην είναι επίσημες -όπως του δημάρχου Μεσολογγίου-, αλλά είναι απανωτές. Μητέρα που το παιδί της φοιτά σε ολοήμερο νηπιαγωγείο εύπορης περιοχής των βορείων προαστίων μάς κατήγγειλε ότι πλέον μαγειρεύει για δύο: το παιδί της κι έναν συμμαθητή του που έρχεται στο σχολείο χωρίς δεκατιανό και χωρίς κατσαρολάκι για το μεσημεριανό. Το ίδιο το παιδί μίλησε στη μητέρα του για το αγοράκι που δεν έχει να φάει.

Η Α. Διαμαντοπούλου έχει κάθε λόγο να κρύβει κάτω απ' το παχύ χαλί του γραφείου της την εξαθλίωση στην οποία έχουν οδηγηθεί χιλιάδες οικογένειες. Εκείνο που δεν έχουμε αντιληφθεί είναι τη σιωπή της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΔΟΕ απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα, που τα πιάνουν ακόμη και μικρά παιδιά. Τι φοβάται η συνδικαλιστική ηγεσία της ΔΟΕ, ότι θα κατηγορηθεί από την υπουργό για "λαϊκισμό" αν κηρύξει πόλεμο με κάθε τρόπο ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση που βυθίζει τα παιδιά του δημόσιου σχολείου η πολιτική που υπερασπίζεται σθεναρά η υπουργός Παιδείας;
Π.Σ.

Η ΑΥΓΗ, 25/10/2011

Το πάθος ενάντια (και ανάμεσα) στην αριστερά είναι δυνατότερο από αυτό ενάντια στα αφεντικά;

Συσκοτίζεται το γεγονός ότι χάθηκε ένας εργαζόμενος
σε μέρα απεργίας και σε χώρο απεργιακής
κινητοποίησης, ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης
χρήσης χημικών και δακρυγόνων από την αστυνομία.

του Π. Μαυροειδή*

πηγή aristeroblog

Πρώτη φορά τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης ήταν τόσο πρόθυμα να δείχνουν χωρίς φειδώ τηλεοπτικού χρόνου, κόσμο και όχι φωτιές.  Μόνο που  έδειχναν ανθρώπους με κοκκινόμαυρες  σημαίες (αλλά και με μολότωφ και πέτρες) να επιτίθενται  σε άλλους με κόκκινες σημαίες .

Ο αποτροπιασμός υποτίθεται ότι ήταν για τη δολοφονική επίθεση συγκεκριμένων  τυχοδιωκτικών  αναρχικών ομάδων  κατά των μελών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Στην πραγματικότητα η ασυγκράτητη χαρά ήταν για την εικόνα   ‘’κόκκινου εναντίον κόκκινου’’. Και ιδιαίτερα ήθελαν να φαίνεται αυτό το πάθος. Ο ζητούμενος συνειρμός, κάτι παραπάνω από σαφής: φανταστείτε πως θα σφαχτούν μεταξύ τους και τι χάος θα επικρατήσει αν  αποσυρθεί γενικά η αστυνομία και πολύ περισσότερο αν πέσει η κυβέρνηση.

Τα προβοκατόρικα συγχαρητήρια του ΛΑΟΣ, του Αlter και του Αντένα στο ΚΚΕ για τη ‘’περιφρούρηση της Βουλής’’, έχουν στόχο να πλήξουν το ηθικό της εργατικής βάσης του. Να αναστείλουν θετικές αγωνιστικές διεργασίες συνάντησης με το μαχητικό αγώνα. Να ενεργοποιήσουν συντηρητικά αντανακλαστικά της ηγεσίας του ΚΚΕ, όπως η  αδικαιολόγητη και αλόγιστη ‘’περιφρούρηση’’ του ΠΑΜΕ από τις δυνάμεις του ταξικού ρεύματος και του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων.  

Ευρύτατη κάλυψη  είχαν και  τα υπονοούμενα  της  Α. Παπαρήγα ότι οι κουκουλοφόροι ξεκίνησαν μέσα από μπλοκ της πρωτοβουλίας ‘’ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ’’, το οποίο δήθεν συστέγαζε ‘’αναρχο-αριστερούς, αναρχο-δεξιούς και Χρυσή Αυγή’’.  Θλιβερή και κοντόθωρη   ταξική και πολιτική ανευθυνότητα.

Όσο γέλαγαν τα μούτρα των ακροδεξιών του ΛΑΟΣ, του Πρετεντέρη και του Αστυνομικού Διευθυντή, άλλο τόσο  πονούσαν οι αγωνιστές της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.

Δεν είναι και  μικρό πράγμα: Η δεύτερη μέρα της μεγαλειώδους εργατικής 48ωρης κινητοποίησης,  σημαδεύτηκε από τη πρόστυχη προσπάθεια της  κυβέρνησης και των υποτακτικών σε αυτή ΜΜΕ, να κεφαλαιοποιήσουν μια  πολιτική υποχώρηση  στο αναπτυσσόμενο ρεύμα κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής.

Στη προσπάθεια αυτή αξιοποιείται από μεριάς  της , με χυδαίο τρόπο, ο  τραγικός θάνατος του διαδηλωτή, στελέχους του ΠΑΜΕ. Συσκοτίζεται το γεγονός ότι χάθηκε ένας εργαζόμενος σε μέρα απεργίας και σε χώρο απεργιακής κινητοποίησης, ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης χρήσης χημικών και δακρυγόνων από  την αστυνομία.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να πιστώσει  το θάνατο αυτό,  αλλά και γενικότερα την ευθύνη για τη βία στο κέντρο της Αθήνας  στις συγκρούσεις μεταξύ του ‘’ΠΑΜΕ και ομάδων αναρχικών’’, αθωώνοντας τη δική της πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και του εκφοβισμού του λαού.

Σε ότι αφορά  αυτά καθαυτά  τα γεγονότα στις 20/10, δεν έχουν θέση οι ‘’ίσες αποστάσεις’’. Χρειάζεται   αποφασιστική πολιτική καταδίκη και απομόνωση  σε εκείνες τις  αναρχικές ομάδες που για   άλλη μια φορά επεχείρησαν τυφλή δολοφονική επίθεση σε βάρος διαδηλωτών.  Δε μπορεί και δε πρέπει να γίνει κανένας συμψηφισμός  με τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες του ΚΚΕ που είναι άλλης κλίμακας και κυρίως άλλης ποιότητας.  Οι ομάδες αυτές πράγματι ψαρεύουν σε θολά νερά. Αναζητούν νομιμοποίηση  στη συνείδηση όλων όσων αγαναχτούν για τις λογικές ιδιοκτησίας του κινήματος και των αγώνων  που αναπτύσσει το ΚΚΕ, συχνά και με ανοιχτές επιθέσεις στην αντικαπιταλιστική αριστερά. Το μόνο που προκαλούν ωστόσο είναι  αποτροπιασμός και περιφρόνηση. Το αριστερό, απελευθερωτικό και κομμουνιστικό κίνημα δεν έχει καμία σχέση με πρακτικές αστικής βίας, που θυμίζουν παρακράτος.

Ακόμη μεγαλύτερες είναι οι ευθύνες όμως στο νέο πολιτικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε μετά τα γεγονότα.  Θα ήταν παράλογο να περιμένει κανείς μια σοβαρή στάση από τις αναρχικές τυχοδιωκτικές ομάδες. Ακόμη και ο λεγόμενος ‘’πολιτικός αντεξουσιαστικός χώρος’’, όπως εκφράστηκε μέσα από ανακοίνωση της ‘’Αντεξουσιαστικής Κίνησης Αθήνας’’, έσπευσε να εξαφανίσει τη δράση κυβέρνησης, κράτους και παρακράτους και να δηλώσει πως ‘’αποκλειστικά υπεύθυνο για τα σημερινά (20-10-11) γεγονότα στο Σύνταγμα είναι το ΚΚΕ’’! Οποία τύφλωση! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη πως το πρόβλημα στον αναρχικό και αντεξουσιαστικό χώρο είναι βαθύτερο από τη συμμετοχή  ή όχι στα λεγόμενα ‘’μπάχαλα’’.

Ωστόσο, ο κόσμος έχει άλλες απαιτήσεις και ανησυχεί περισσότερο από τη στάση του ΚΚΕ. Καμία αντίδραση στη δολοφονία του διαδηλωτή. Σκοτώθηκε ένας εργαζόμενος από τα χημικά της αστυνομίας και δε σηκώθηκαν οι πέτρες και οι πάντες κατά της κυβέρνησης. Σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση με τους αναρχικούς. Εκτός τόπου και χρόνου επιθέσεις στο ΣΥΡΙΖΑ. Και ακόμη πιο σημαντικό: αναδρομική επίθεση στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και εμετικές συκοφαντίες κατά της επαναστατικής αριστεράς. Ας παρακολουθήσουμε λίγο την Α. Παπαρήγα: ‘’Παίζει η ακροδεξιά σίγουρα και προσπαθεί να τραβήξει και δυνάμεις μέσα από την αστυνομία και η κοινοβουλευτική ακροδεξιά. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η λεγόμενη ακροαριστερά. Τώρα, δεν μπορώ να κάνω λεπτομερειακούς διαχωρισμούς’’(!)

Και ποια είναι η απάντηση σε όλα αυτά από την αντικαπιταλιστική αριστερά;

Με όρους κοινωνίας. Με βάση τις ανάγκες του κινήματος. Για να κερδίσουμε στο κοινωνικό πόλεμο που κήρυξε  κυβέρνηση-ΕΕ και ΔΝΤ και όχι στον ενδο –αριστερό εμφύλιο. Συστράτευση της κομμουνιστικής  και μαχόμενης αριστεράς, καθώς και  του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού δυναμικού στη κοινή δράση για να πέσει  η κυβέρνηση, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης. (* άρθρο που δημοσιεύεται στο ΠΡΙΝ της 23/10/11)

Η 15χρονη για τα επεισόδια και τον νεκρό διαδηλωτή

H 15χρονη μετά το μήνυμα προς τον πρωθυπουργό, το σχολιασμό δηλώσεων Βενιζέλου και άλλα πολιτικά της άρθρα ξαναχτυπά και μιλά για τα επεισόδια και τον αδικοχαμένο συμπολίτη.

Για άλλη μια φορά η Αθήνα καίγεται από προβοκάτορες. Για άλλη μια φορά διαδηλωτές τραυματίζονται. Γνωστοί άγνωστοι αμαυρώνουν μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που γνώρισε η.....
Ελλάδα της Μεταπολίτευσης ενώ μέσα στην Βουλή συζητούν για το εάν θα κάνουν εκπτώσεις για τα αντικείμενα που πωλούν στο μαγαζάκι "Ελλάδα".

Πόσο δίκαιο είναι να πληρώσουν αυτοί που δεν "έφαγαν" ; Για ποιο δίκαιο σύστημα φορολόγησης κάνετε λόγο κε (δεν ξέρω βέβαια αν αξίζει να σας λέω καν κύριο) Βενιζέλο ; Η έννοια της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας καταλύεται! Ο λαός αντιδρά διότι αυτό που ζητά είναι ομαλή διεξαγωγή του πολιτεύματος μας καθώς και σεβασμός σε αξίες όπως η δικαιοσύνη. Αγνοείται τον λαό που σας έδωσε εξουσία, εσείς φέρατε την Ελλάδα στο ύστατο σημείο. Ζείτε με πολυτέλεια, με χλιδές που είναι προκλητικές ενώ ο διπλανός σας (εντάξει όχι ο διπλανός σας, γιατί μένετε και στις "άλφα" περιοχές) πεινάει, βλέπει το παιδί του να λιποθυμά από την πείνα, βλέπει το παιδί του να μην έχει βιβλίο να διαβάσει, του λέει το παιδί του "Μπαμπά έχω ένα όνειρο, μα δυστυχώς για να πετύχω πρέπει ή να πληρώσεις ή να ξενιτευτώ". Το βάρος μια διαλυμένης κοινωνίας θα το σηκώσουμε εμείς.

Μας έχετε ωθήσει σε έναν πόλεμο, που ζούμε καθημερινά, μεταξύ μας και μη. Μα ο μόνος εχθρός μας είστε εσείς. Πρέπει όλοι να ανήκουμε κάπου, θα είμαστε ή αριστεροί ή δεξιοί, θα είμαστε ολυμπιακός ή παναθηναϊκός ή αεκ ή δεν ξέρω εγώ τι (δεν μιλώ για αυτούς που απλά τους αρέσει να παρακολουθούν ποδόσφαιρο, μιλώ για αυτούς που καταστρέφουν και χτυπούν για την ομάδα "τους"), θα είμαστε ή φυτά ή κουλ, θα είμαστε ή σκυλούδες ή ροκούδες, θα είμαι ή φασίστας ή αναρχικός. Και τρωγόμαστε μεταξύ μας, αλλά πιο πολύ τρώμε την ίδια μας την σάρκα σιγά σιγά. Και όταν φαίνεται πως βγάζουμε αυτές τις παρωπίδες πετάτε τους παρακρατικούς σας μηχανισμούς και τρώμε και τα μηνιαία μας δακρυγόνα γιατί έστω για λίγο πιστέψαμε ότι θα πετύχουμε την ανατροπή.

Ένας νεκρός διαδηλωτής,δολοφονήθηκε, δεν έχει σημασία ο τρόπος αλλά το ότι άφησε την τελευταία του πνοή πολεμώντας κατά των προδοτών. Επειδή τόλμησε να κατέβει στο Σύνταγμα να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Εάν ήμουν στη θέση σας (που θα φρόντιζα να μην έρθω ποτέ) δεν θα είχα δύναμη να αντικρύσω ξανά τα μάτια οποιουδήποτε Έλληνα γιατί δολοφονείτε! Όχι μόνο ανθρώπους, αλλά τα όνειρα μας, την ελπίδα μας, προσπαθήστε να μας κλείσετε το στόμα. Εκεί που δεν φτάνει το γκλομπ του αστυνομικού φτάνει το ψέμα του δημοσιογράφου (το έχω δει σε τοίχο, δεν είναι δικό μου, ξεκαθαρίζω). Να ξέρετε πως καταστρέφοντας τις ζωές και τη χώρα μας, μας τροφοδοτείτε με οργή, μας δίνετε άλλον ένα λόγο να λυπόμαστε που είστε οι εκπρόσωποι μας".

Είμαι μικρή ακόμα, αλλά ξέρω πολύ καλά ότι παίζετε άριστα το ρόλο που σας έχει δοθεί, και επίσης ξέρω ότι οι επόμενες γενιές εάν θέλουν να βάλουν τέρμα σε αυτόν τον φαύλο κύκλο διαφθοράς και ακαθαρσίας θα πρέπει να έχουν δύναμη και θέληση. Σε ευχαριστώ που μαύρισες την μέρα μου αλλά σου υπόσχομαι ότι δεν θα σου επιτρέψω να μαυρίσεις τη ζωή μου, η ευτυχία μου και μας θα είναι η εκδίκησή μας.

15χρονη αναγνώστρια
Ν.Γ

Άι στο διάολο ρε!

Με τόση λαϊκή κατακραυγή. Με τόση μαζική αντίδραση, με μια φωνή όλοι οι Έλληνες.
Κι εσείς ρε αδέρφια που δεν απεργήσατε γιατί δεν μπορούσατε, γιατί φοβάστε ή δεν θέλετε, Ελάτε αύριο στο Σύνταγμα. Όλοι με μια φωνή πρέπει να δράσουμε. Ξέρουμε ότι το πιθανότερο είναι να το ψηφίσουν τα σκυλιά αυτό το έκτρωμα. Όμως δεν  πρέπει να τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Αύριο ας σημάνει η ώρα της ανατροπής. Βαράτε τους όπου τους βρείτε. Μόνο έτσι θα έρθιε μια καλύτερη ημέρα για τα παιδιά μας.
Το ξέρω είναι δύσκολα. Αλλά θα είναι ακόμα πιο δύσκολα αν τους αφήσουμε να αλωνίζουν.
Κι εσείς οι ένστολοι που βαράτε χωρίς κανένα δυσταγμό όποιον βρείτε μπροστά σας γέρο νέο... ας σκεφτείτε το μέλλον των παιδιών σας. Δυστυχώς όμως δε βλέπετε πέρα από τη μύτη σας. Νομίζετε επειδή σας κουρδίζουν στην υπηρεσία σας ότι κάνετε κάτι το μεγαλιώδες. Δεν κάνετε τίποτα από το να το παίζετε σύγχρονοι γεννίτσαροι και να χτυπάτε τα ίδια σας τα αδέρφια.
Αύριο προστάτες του πολίτη ας σταθείτε στο ύψος σας. ας προστατέψτε αυτούς που σας γέννησαν και τώρα βιάζονται, ληστέυονται και λεηλατούνται από μια ομάδα δοσίλογων.
Ρανταβού το μεσημέρι κιι ο καθένας ας δώσει τη δική του μάχη.

Ή αυτοί ή εμείς!!!!

10:30 Στο Πολυτεχνείο 

Eureca: Μια πρόταση για το μεγάλο πλιάτσικο

Ένα ακόμη εναλλακτικό σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας μέσω γενικής πώλησής της…

Κάθε εβδομάδα και μια καινούργια ιδέα. Η ιδέα αυτής της εβδομάδας συμπυκνώνεται σε μια αγγελία. «Ελλάδα: πωλείται όπως είναι… επιπλωμένη έναντι 125 δισ. ευρώ». Εμπνευστής της τελευταίας ιδέας «διάσωσης» της Ελλάδας μέσω της απογύμνωσής της είναι η εταιρία συμβούλων στρατηγικής (sic!) Roland Berger, με έδρα το Μόναχο, τακτικός συνεργάτης της γερμανικής κυβέρνησης που, κατά τις πληροφορίες, παρήγγειλε και την πρόταση αυτή.

Η πρόταση διέρρευσε μέσω Γα. λλίας, από την εφημερίδα La Tribune, αλλά προορισμός της ήταν μάλλον η ίδια η Γερμανία. Φαίνεται ότι η ιδέα μιας ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας της Ελλάδας, που είναι και η ουσία του σχεδίου Eureca της Roland Berger, ενθουσίασε τους Γερμανούς βουλευτές που υπερψήφισαν με τεράστια πλειοψηφία τη διεύρυνση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, EFSF. Και η Ανγκέλα Μέρκελ άφησε να πλανάται πάνω από την ανήσυχη γερμανική κοινή γνώμη ότι τα λίγα λεφτά που βάζουν στο EFSF θα τα πάρουν πίσω και με το παραπάνω.
Το σχέδιο Eureca αποτελεί μια ακραία εφαρμογή νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Εν ολίγοις προτείνει τα εξής:
Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους μέχρι την αξία των 125 δισ. ευρώ συγκεντρώνονται σε μια ή περισσότερες εταιρίες συμμετοχών. Τα περιουσιακά στοιχεία ομαδοποιούνται σε επί μέρους κατηγορίες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του EFSF ή άλλου μηχανισμού, εξαγοράζει την εταιρία με τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας έναντι 125 δισ. ευρώ- η έδρα της εταιρείας ορίζεται, φυσικά, το Λουξεμβούργο, το «πλυντήριο» της διεθνούς τοκογλυφίας. Με τα χρήματα αυτά η Ελλάδα επαναγοράζει τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ κι επομένως μειώνει το ελληνικό χρέος κατά το αντίστοιχο ποσό των 125 δισ. Άρα, το χρέος μειώνεται περίπου στο 88% του ΑΕΠ. Έτσι, η ΕΚΤ απαλλάσσεται από την έκθεσή της στον «ελληνικό κίνδυνο».
Η Ε.Ε., ιδιοκτήτης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων πλέον, αναλαμβάνει την ιδιωτικοποίησή τους. Την ενισχύει, όμως, με ένα πρόγραμμα επενδύσεων 20 δισ. ευρώ για να βελτιώσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων κατά 40 – 60 δισ. Κατά τους εισηγητές της πρότασης αυτό θα επιφέρει ετήσια ανάπτυξη 5% του ΑΕΠ, αλλά και των φορολογικών εσόδων κατά 4%. Κατά τους εισηγητές της πρότασης, τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας θα μειωθούν στο μισό, η χώρα θα αναβαθμιστεί πιστοληπτικά κι οι ελληνικές τράπεζες θα κερδίσουν 30 δισ. από τα ανατιμημένα πια ομόλογα που θα έχουν.
Ταυτόχρονα, η χώρα θα πρέπει να δεσμευτεί σε ένα πρόγραμμα επιπλέον ετήσιας μείωσης του χρέους κατά 1% του ΑΕΠ το χρόνο, με στόχο να έχει μειωθεί κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Αν το πρόγραμμα πώλησης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων αποφέρει κέρδη, αυτά θα δοθούν στην Ελλάδα για να μειώσει κι άλλο το χρέος της. Αν, όμως, το πρόγραμμα αποδειχθεί ζημιογόνο, δηλαδή δεν συγκεντρωθεί το ποσό 125 δισ. και μείνουν απούλητα περιουσιακά, τότε η Ελλάδα υποχρεούται να ξαναγοράσει τα απούλητα περιουσιακά στοιχεία και να επεκτείνει το πρόγραμμα μείωσης του χρέους της κάτω από το 60% μέχρι το 2025.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν αυτό το εξωφρενικό σχέδιο απογύμνωσης του ελληνικού κράτους από κάθε περιουσιακό στοιχείο, δηλαδή, απόλυτης πτωχοποίησής του και μετατροπής της Ε.Ε. σε μεσίτη πωλήσεων, απηχεί και σε ποιο βαθμό απόψεις της ευρωπαϊκής ελίτ. Ξέρουμε, όμως, ότι η φιλοσοφία του υπάρχει ήδη σ’ ένα βαθμό στη εταιρία για την αποκρατικοποίηση περιουσίας ύψους 50 δισ. που έχει ήδη συγκροτηθεί. Ξέρουμε ακόμη ότι το μοντέλο αυτό, που ενδεχομένως συγκινεί για ιστορικούς λόγους τη Γερμανίδα καγκελάριο, πήρε την απόλυτη μορφή του κατά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Η εταιρία Τρόιχαντανσάλτ που ιδρύθηκε για τον ίδιο σκοπό στην Ανατολική Γερμανία, μέσα σε 4 χρόνια ξεπούλησε αντί πινακίου φακής 8.500 επιχειρήσεις, άφησε χωρίς δουλειά σχεδόν 2,4 εκατομμύρια Ανατολικογερμανούς και μετέτρεψε την περιοχή σε παραγωγικό κρανίου τόπο. Ουσιαστικά αποτέλεσε ένα μεγάλο πλιάτσικο που δεν πρόσθεσε ούτε χιλιοστό ανάπτυξης. Αντίθετα, εκτός από εκκολαπτήριο σκανδάλων που περιείχαν δολοφονίες, διαπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα και ατασθαλίες που παραλίγο να καταστρέψει πολιτικά τον τότε καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, εξελίχθηκε σε μηχανισμό οικονομικής ερημοποίησης της ανατολικής Γερμανίας την οποία η δυτική αναγκάστηκε να αντισταθμίσει με ενισχύσεις 1,6 τρισ. ευρώ από το 1994 μέχρι σήμερα.
Επί της ουσίας, η πρόταση είναι ένα σχέδιο με το οποίο οι πιστωτές της χώρας όχι μόνον δεν θα χάσουν ούτε ευρώ από τα χρήματά τους, αλλά θα βγάλουν και κέρδος από τον «αφρό» του κρατικού πλούτου που θα αποκτήσουν κοψοχρονιά, εν μέσω ύφεσης, καταβαράθρωσης του χρηματιστηρίου και γενικής υποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων.
Άλλωστε, κι επειδή ο κόσμος είναι μικρός, υπάρχει μια όχι και τόσο μακρινή σχέση των εμπνευστών του σχεδίου «πωλείται χώρα» με τον σκοτεινό χρηματοπιστωτικό υπέρκοσμο. Ο Roland Berger, ιδρυτής της ομώνυμης εταιρίας που εισηγείται το «Eureca», είναι και πρόεδρος του ομίλου Blackstone, άλλοτε μητρικής εταιρίας της Blackrock, της εταιρίας που σήμερα «ξεψαχνίζει» τις ελληνικές τράπεζες με επιλογή κυβέρνησης και τρόικας, αποκτώντας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε πολύτιμα στοιχεία για τις κρατικές συμμετοχές στις τράπεζες και όχι μόνο. Σ’ αυτές τις διαχρονικές σχέσεις λένε πως το αίμα νερό δεν γίνεται. Ιδιαίτερα σε οντότητες που στις φλέβες τους δεν ρέει αίμα, αλλά χρήμα…

Από το “Δρόμο” 1/10/2011

Η διάγνωση του ψυχίατρου Κλεάνθη Γρίβα για την ψυχοσύνθεση των ΜΑΤατζήδων

«Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το κλομπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).

• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.

• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν» …

Πηγή: http://300ellines.net

Συναγερμός στη χωματερή της Φυλής

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες τα  ΜΑΤ ετοιμάζονται τώρα να χτυπήσουν του απεργούς τνω Δήμων που έχουν κάνει κατάληψη στη χωματερή της Φυλής. Πλέον δεν τους μένει άλλος δρόμος από την βίαιη καταστολή της όποιας φωνής διαμαρτυρίας.
 Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδειξε ακόμα μια φορά το δημοκρατικό της πρόσωπο.
Αίσχος

Αποφάσεις της Έκτακτης Γ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Ο Αριστοτέλης», 13/10/11.

   

  e-mail: sylaristo@gmail.com 

Κυβέρνηση, Κεφάλαιο, Ε.Ε. και ΔΝΤ εφαρμόζοντας το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ συνεχίζουν με ακόμη πιο βάρβαρο τρόπο να υποθηκεύουν το μέλλον μας. Γκρεμίζουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα, καταργούν κάθε έννοια κοινωνικού κράτους, βυθίζουν στην ανεργία και στην εξαθλίωση τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία. Έχουν κηρύξει πόλεμο κατά των εργαζόμενων, για να μη χρεοκοπήσουν οι Τράπεζες, το ευρώ και οι Τοκογλύφοι. 

   Με απίστευτη αγριότητα η κυβέρνηση των δανειστών, της τρόικας, του κεφαλαίου συνεχίζει το βάρβαρο και προσχεδιασμένο έργο της κοινωνικής καταστροφής.

Ξεζουμίζουν αδίστακτα εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους, νέους, μόνο και μόνο για να αποπληρώσουν τις τράπεζες και τους δανειστές.

Διαλύουν και τα τελευταία απομεινάρια δημόσιας παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία, με την επίσπευση της ψήφισης του νέου προϋπολογισμού σφαγιάζουν κι άλλο τις δημόσιες δαπάνες, εξολοθρεύουν το δημόσιο τομέα και ΔΕΚΟ, φέρνουν νέα φορομπηξία.

Αδίστακτα καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και επιβάλουν εργασιακή ζούγκλα σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα με αποχαλίνωση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας, με όργιο απολύσεων, ανεξέλεγκτη μείωση και μη καταβολή μισθών, κυριαρχία της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, έκρηξη της ανεργίας.

Αν αυτή η πολιτική δεν ανατραπεί τώρα, η χώρα, εμείς και τα παιδιά μας θα γίνουμε οι δούλοι του 21^ου αιώνα.

Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στους δήμους, στις συγκοινωνίες βρίσκονται σε συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις, ο χώρος της εφεδρείας και των νοσοκομείων το ίδιο, τα υπουργεία σε καταλήψεις και αποχές. Αυτή την ώρα ο χώρος της εκπαίδευσης μπορεί να προσθέσει τις δικές του σοβαρές αγωνιστικές δυνάμεις ώστε να διευρυνθεί το απεργιακό μέτωπο, να μετεξελιχθεί σε γενικευμένη πολύμορφη πολιτική απεργία διαρκείας, ικανή να βάλει το πολιτικό ζήτημα της περιόδου, την πτώση της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.

- Τα μέλη του Συλλόγου μας που συμμετείχαν μαζικά στην έκτακτη Γ.Σ. απαιτούν και ζητούν την άμεση σύγκληση του Δ.Σ. της ΔΟΕ προκειμένου να προκηρυχθεί πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση από 17 έως 21/10/11, με Γ.Σ. την τελευταία μέρα για συνέχιση του αγώνα και σε συντονισμό με τους άλλους αγωνιζόμενους κλάδους.

-Πρόταση για σύγκληση της Ολομέλειας Προέδρων το Σάββατο 22/10/11 για λήψη απόφασης σχετικά με την αγωνιστική συνέχεια του Κλάδου μας. Θεωρούμε ότι αυτή πρέπει να είναι η απάντηση απέναντι στην πολιτική της Κυβέρνησης, ΔΝΤ και Ε.Ε. που ξεθεμελιώνει κατακτήσεις δεκαετιών και ρημάζει το σχολείο και τις ζωές μας.

- Ανεξάρτητα με την απόφαση της ΔΟΕ ο σύλλογός μας θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τη 48ωρη απεργία 19 και 20 του Οκτώβρη.  Καλούμε όλα τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τα σωματεία σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα την Τετάρτη, πρώτη μέρα της πανεργατικής απεργίας να προχωρήσουμε σε αποκλεισμό της βουλής και να μην αποχωρίσουμε από το Σύνταγμα, με στόχο να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο. Δε φεύγουμε από τους δρόμους αν δε φύγουν!

- Κηρύσσουμε τρίωρη στάση εργασίας την Τρίτη 18/10 από τις 8-11π.μ. και συμμετέχουμε σε συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας. Σε περίπτωση που η ΔΟΕ κηρύξει τρίωρη στάση τότε τη διευρύνουμε με απόφασή μας ώστε να μετατραπεί σε 24ωρη. 

            

          ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ!

-Έκδοση και μοίρασμα επιστολής προς τους γονείς των μαθητών μας στην οποία θα εξηγούμε τους λόγους των κινητοποιήσεών μας και θα τους καλούμε να συντονίσουμε τον αγώνα μας μιας και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν ίδια ή και μεγαλύτερα προβλήματα. Ανοίγουμε τα σχολεία μας και οργανώνουμε συγκεντρώσεις ενημέρωσης και δράσεων με γονείς και εργαζόμενους.

- Για την καλύτερη στήριξη του Αγώνα διευρύνθηκε η Απεργιακή Επιτροπή. Κλιμάκια της Απεργιακής Επιτροπής μαζί με τα μέλη του Δ.Σ. θα επισκεφτούν τα σχολεία και θα ενημερώσουν τους/τις συναδέλφους/ισσες.  Περιφρουρούμε με αποφασιστικότητα την απεργία τις ημέρες διεξαγωγής της. Το Σαββατοκύριακο σε όλα τα Δημοτικά Σχολεία του συλλόγου θα αναρτηθούν μαύρα πανό και σημαίες.

Η Επιτροπή Αγώνα καλεί όσους συναδέλφους το επιθυμούν να παραστούν στη συνεδρίαση που θα γίνει την Κυριακή 16/10/11, ώρα 12 το πρωί, στο 39^ο -141^ο  δημ. σχ. ,  στην οδό Αχαρνών & Τσούντα, (σταθμός ΗΣΑΠ Αγ. Ελευθέριος).

Προτείνουμε προς τους άλλους συλλόγους να ιδρύσουν απεργιακές επιτροπές και να λειτουργήσει κεντρική απεργιακή επιτροπή για τη διαχείριση του αγώνα από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με βάση τις αποφάσεις των Γ.Σ. των συλλόγων.

- Την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου, θα γίνει νέα Γενική Συνέλευση, για να εκτιμήσουμε την κατάσταση, να πάρουμε αποφάσεις και να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματα του αγώνα.

- Το Σάββατο 15 Οκτώβρη, στις 11 το πρωί, καλούμε όλους τους συναδέλφους να κατεβούμε στο Σύνταγμα, με τις οικογένειες και τους φίλους μας, στο πανυπαλληλικό συλλαλητήριο, (μέρα Πανευρωπαϊκής αλλά και παγκόσμιας δράσης ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και τις περικοπές, που διοργανώνεται από όλες τις ομοσπονδίες του δημοσίου). Επίσης συμμετέχουμε στην απογευματινή Συγκέντρωση στο Σύνταγμα, στις 6.00 μ.μ.

- Συμμετοχή στην Πανελλαδική  συνέλευση των Πρωτοβάθμιων σωματείων, που θα γίνει την Κυριακή, 16/10, ώρα 11.00, στο Πολυτεχνείο.

Ο Μενέλαος Γκίβαλος αποκαλύπτει την προσυμφωνημένη Εθνική ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία του τόπου μια κυβέρνηση που συμπλήρωσε τα δύο χρόνια παραμονής της στην εξουσία όχι μόνο δεν έχει να παρουσιάσει κάποιο θετικό απολογισμό, αλλά ΕΓΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΔΗΓΗΣΕ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗΝ «ΚΟΛΑΣΗ».

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Μέσα σε δύο χρόνια οι δοκιμασίες, τα δεινά, η εθνική, κοινωνική και ατομική απαξία και ταπείνωση που υφιστάμεθα μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν να «γεράσαμε» κατά δύο δεκαετίες… Η ελπίδα, η προοπτική, σβήνουν, η χώρα μεταβάλλεται με γοργούς ρυθμούς σε προτεκτοράτο…

Το χειρότερο απ’ όλα: Τώρα που τα προσχήματα εξέλιπαν, τώρα που η κυβέρνηση καταρρέει, τώρα που τα «στόματα ανοίγουν» και νέα θεμελιωμένα στοιχεία έρχονται στο φως, τώρα που το παζλ του εθνικού εγκλήματος συμπληρώνεται, αποκαλύπτεται η τραγική αλήθεια: ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ.

Πριν ο Γ. Παπανδρέου αναλάβει πρωθυπουργός, πριν από τον «θρίαμβο» της 4ης Οκτωβρίου του 2009, είχαν ήδη τεθεί τα θεμέλια για να οδογηθεί η χώρα και η κοινωνία μας στο «σπιράλ του θανάτου»: Είχαν ήδη υπογραφεί τα «προσύμφωνα» για την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και είχαν κατατεθεί οι ανάλογες «εγγυητικές επιστολές», όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Στρος-Καν… Όσο για την εθνική στρατηγική, την εξωτερική μας πολιτική, ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου είχε δεσμευτεί στις ΗΠΑ, πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου του 2009, ότι θα «παγώσει» τις σχέσεις με τη Ρωσία και ότι θα διακόψει τις εργασίες κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης…

Αυτά τα στοιχεία δεν προέρχονται από κάποιες σκοτεινές θεωρίες συνωμοσίας, αλλά περιέχονται σε επίσημα έγγραφα που υπέγραψε ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, μία εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών… («ΕΠΙΚΑΙΡΑ» 6/10/2011)

Οι «συμφωνίες» και οι «δεσμεύσεις» αυτές του Γ. Παπανδρέου δεν αποτελούν προϊόν μιας προεκλογικής διαπραγμάτευσης με την υπερδύναμη. Αντίθετα συνιστούν παγιωμένες πολιτικές αντιλήψεις του νυν πρωθυπουργού. Όπως αποδεικνύεται από έγγραφα της ελληνικής πρεσβείας στις ΗΠΑ, ήδη από το 2003, το «δίδυμο» Κ. Σημίτη – Γ. Παπανδρέου είχε αποδεχθεί την υπόδειξη των ΗΠΑ για την «ονομασία» των Σκοπίων, όπως αποκάλυψαν οι κ. Τζ. Μπους και Κόλιν Πάουελ… Τι «χρεία έχομεν μαρτύρων» άλλωστε; Λίγους μήνες μετά ο Γ. Παπανδρέου διορίστηκε διάδοχος του Κ. Σημίτη και η πρώτη του πολιτική πράξη ήταν η φανατική υποστήριξη του προδοτικού για την Κύπρο Σχεδίου Ανάν…

Ο ελληνικός λαός είναι μεγαλόψυχος, είναι γενναιόδωρος… Μπορεί -και γνωρίζει- να συγχωρεί τα λάθη, τις αδυναμίες, ακόμα και την ανικανότητα και την πολιτική ανεπάρκεια των ηγετών του… Ποτέ όμως δεν πρόκειται να συγχωρήσει ενέργειες που φέρουν τη σφραγίδα της εθνικής υποτέλειας, της εθνικής προδοσίας…

Τώρα λοιπόν οι κρίκοι της αλυσίδας που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή και την κοινωνία σε απόγνωση ενώνονται και μας παρέχουν τη δυνατότητα να ερμηνεύσουμε λογικά μια σειρά ενεργειών τις οποίες θεωρούσαμε λανθασμένες ή άστοχες…

ΟΧΙ: Δεν είναι ούτε πολιτικά ανίκανος ούτε ανεπαρκής ο νυν πρωθυπουργός… Είχε ήδη αποφασίσει την ένταξή μας στο ΔΝΤ από το καλοκαίρι του 2009. Γι’ αυτό ανέθεσε στον υπάλληλο του ΔΝΤ να «φουσκώσει» τα ελλείμματα, ενώ ο ίδιος ανέλαβε να «φουσκώσει» το ύψος των spreads, δυσφημίζοντας διεθνώς τη χώρα και τον λαό του και αρνούμενος να δανειστεί με ευνοϊκούς όρους, όταν το ύψος των spreads ήταν ακόμα ανεκτό. Παράλληλα απέρριψε την προσφορά δανείου από τη Ρωσία, ύψους άνω των 20 δισ. ευρώ, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο.

Αντίθετα με όσα πιστεύουν πολλοί, ο Γ. Παπανδρέου ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ, ΠΕΤΥΧΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ.

Τώρα όμως που σταδιακά αποκαλύπτεται η αλήθεια, τώρα που ο ίδιος και οι επιτελείς του κατανάλωσαν και τα τελευταία αποθέματα του «πολιτικού κεφαλαίου» που διέθεταν και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά, πρέπει να επιτευχθεί και ο τελικός στόχος: Το ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας, η επίσημη πολιτική και οικονομική κηδεμόνευση της χώρας για δεκαετίες…

Αναζητούνται γι’ αυτό μέθοδοι «παράτασης ζωής» -παραμονής στην εξουσία- μιας καταρρέουσας κυβέρνησης, μιας αυταρχικής και εθελόδουλης εξουσίας, που κήρυξε τον πόλεμο κατά της ελληνικής κοινωνίας και τώρα εισπράττει την οργή της.

Προτείνουν λοιπόν κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες δημοψηφίσματα… Νομίζουν ότι μέσα από ψευτοδιλήμματα θα διασφαλίσουν την ανοχή του λαού για να συνεχίσουν το εγκληματικό τους έργο… Μα ένα δημοψήφισμα, όποια λογικά ερωτήματα κι αν περιέχει, θα μετατραπεί αυτόματα σε διαδικασία καθολικής αποδοκιμασίας με το σύνθημα: «Απορρίψτε το δημοψήφισμα για να φύγουν»… Αλλά όπως φαίνεται «μωραίνει Κύριος»…

Η διετία που πέρασε μπορεί να παρομοιαστεί, με τις προσήκουσες ιστορικές αναλογίες, με τη διετία 1941-1943, της γερμανικής κατοχής… Τότε η καθολική αντίσταση και η πίστη σε μια πατρίδα απελευθερωμένη, σε μια κοινωνία ελεύθερη και δημοκρατική, υπήρξαν ο πυρήνας που κράτησε ζωντανό το έθνος και ένωσε την κοινωνία, τον λαό μας…

Ανάλογη θα είναι και τώρα η στάση μας απέναντι στην οικονομική δικτατορία, στην πολιτική κατοχή που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Καθολική αντίσταση και λαϊκή ενότητα. Μια ιστορική στάση που δεν θα περιοριστεί μόνο σε μια χώρα, στην Ελλάδα, αλλά θα περιλάβει όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, τους λαούς που σήμερα οδηγούνται στο «κολαστήριο» των δυνάμεων της νεοφιλελεύθερης «νέας τάξης». Η ιστορία δεν τελείωσε, όπως ισχυρίστηκε ο Φουκουγιάμα… Ίσως μάλιστα να μπορεί να ξαναρχίσει μέσα από τη συλλογική αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ 9/10/2011

«Ανιχνεύοντας δρόμους ενάντια στην ΕΕ, για μια άλλη πορεία της Ελλάδας προς όφελος της κοινωνίας και της εργαζόμενης πλειοψηφίας»

της Φλώρας  Παπαδέδε*


30 χρόνια τώρα το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του κρατούν τη χώρα μας στην απομόνωση της Ε.Ε. Της αφαίρεσαν τη δυνατότητα να συνάπτει διακρατικές συμφωνίες έξω από τον έλεγχο της Ε.Ε. Αποσάρθρωσαν την αγροτική οικονομία και τη βιομηχανία με ποσοστώσεις και αναδιαρθρώσεις. Καταληστεύουν το λαό και το δημόσιο πλούτο με τις ιδιωτικοποιήσεις. 20 χρόνια ξεπουλούν δημόσιες επιχειρήσεις κι υποδομές πολλαπλασιάζοντας τα ελλείμματα και το χρέος για να επιδοτούν το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με τον εγκλωβισμό της χώρας στο ευρώ, της στερούν επί 10 χρόνια ακόμα και το στοιχειώδες δικαίωμα εθνικής δημοσιονομικής πολιτικής.
Έτσι, αντί για «Ισχυρή Ελλάδα» και «σύγκλιση» των ελλήνων με τους ευρωπαίους, που έταζαν δεξιοί κι αριστεροί ευρωλάγνοι, ήρθε η χρεοκοπία και η κηδεμονία, για να σωθεί το ευρώ κι οι ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η χώρα δεν είναι πια απλά εξαρτημένη, είναι υπό κατοχή από τους πιστωτές της, τις διεθνείς αγορές. Όχημα για την κατοχή της δεν είναι μόνο το ΔΝΤ, αλλά πρώτα και κύρια η Ε.Ε. Εργαλείο για τη λεηλασία της και την πτώχευση του λαού της, το ευρώ κι η πολιτική των απελευθερώσεων αγορών κι επαγγελμάτων. Η τρόικα υπαγορεύει καθημερινά κι ένα αντιλαϊκό μέτρο, εποπτεύει ακόμα και τα Πρωτοδικεία, παρουσιάζεται στο Υπ. Εργασίας κι απαιτεί εδώ και τώρα την κατάργηση της ΕΓΣΕΕ. Και το ντόπιο πολιτικό της προσωπικό σπεύδει αμέσως να τα νομοθετήσει.
Δεν υπάρχει συνταγματικό δικαίωμα που να μην καταστρατηγείται από τα μνημόνια που υπέγραψε η δοσίλογη κυβέρνηση. Η γη, το νερό, ο ήλιος, ολόκληρος ο εθνικός πλούτος εκποιείται. Οι εργαζόμενοι οδηγούνται στην ένδεια, την εξαθλίωση και τη μετανάστευση. Τα χαράτσια, οι εφεδροαπολύσεις, το ενιαίο μισθολόγιο θα αποτελειώσουν τα μικρομάγαζα και τους μικρομεσαίους, ακόμα κι εργοστασιακές μονάδες. Το «νέο» όραμα που μας οδηγούν «οι αιματηρές αλλά αναγκαίες θυσίες» είναι χειρότερο κι απ’ το παλιό της Ψωροκώσταινας. Η Πελοπόννησος είναι η πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη όπως συνομολογήθηκε από τον περιφερειάρχη της ΝΔ και Γερμανούς επιχειρηματίες. Στην Ξάνθη προβλέπεται εγκατάσταση μονάδας κατεργασίας πυρηνικών αποβλήτων. Κι η οικονομία θα στηρίξει την ανάπτυξή της στη «βαριά βιομηχανία του τουρισμού», ακριβώς δηλ. όπως η Εσθονία κι η Ταϋλάνδη… Το ξεπέρασμα της πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου απαιτεί, ως όλα δείχνουν, αποικίες και τριτοκοσμικές χώρες μέσα στην ίδια την ΕΕ.
Μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή που απειλεί τη χώρα και το λαό μας, όσοι θέλουν να εκφράσουν πολιτικά την πρωτοπόρα τάξη της επαναστατικής ανατροπής, την εργατική τάξη, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζουν την επείγουσα αναγκαιότητα και τις τεράστιες δυνατότητες κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών που ανοίγονται σήμερα.
Δεν υποτιμούμε τα όπλα του αντίπαλου: την ύπαρξη και συνεχή καλλιέργεια μιας διαμορφωμένης λογικής στη βάση του διαίρει και βασίλευε. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «πολλοί», «κηφήνες», «εργατική αριστοκρατία»… ούτε λίγο, ούτε πολύ μας λένε ότι αυτοί είναι η «πλουτοκρατία» του τόπου! Οι μικρομεσαίοι κι οι αυταπασχολούμενοι, εκ γενετής φοροφυγάδες που κατακλέβουν το κράτος. Οι συνταξιούχοι επιμένουν να ζουν και ν’ αρρωσταίνουν απομυζώντας τα ταμεία σε βάρος των εργαζομένων.
Όμως κάθε τμήμα των εργαζομένων και του λαού νοιώθει καθημερινά στο πετσί του την αλήθεια. Νοιώθει ότι αποστερείται κάθε έννοια κυριαρχικού και κοινωνικού δικαιώματος. Ότι δεν του ανήκει πια το εισόδημά του, ο μισθός, η σύνταξη, ακόμα κι η ιδιοκτησία του. Έχει μόνο «υποχρεώσεις» προς τους ξένους και ντόπιους τραπεζίτες, στους κερδοσκόπους των αγορών κι εργοδότες των οίκων αξιολόγησης. Νοιώθει ότι δεν του ανήκει ούτε η χώρα του και τον εκβιάζουν ή να παραμείνει με όρους διαβίωσης προσφύγων, ή να γίνει πρόσφυγας στα ξένα.
Γι’ αυτό σήμερα μόνο το αίτημα για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία μπορεί να απαντήσει στις ανάγκες και στις αγωνίες και να συσπειρώσει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ενώ αποκτά, ίσως για πρώτη φορά, τόσο βαθιά ταξικό κι επαναστατικό περιεχόμενο. Γιατί σήμερα η εθνική ανεξαρτησία περνά υποχρεωτικά μέσα από την άρνηση πληρωμής του χρέους με έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Χωρίς αυτά δεν υφίσταται και δεν διασφαλίζεται η λαϊκή κυριαρχία: το δικαίωμα του λαού να αποφασίσει κυρίαρχα για το δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του ίδιου και του τόπου του.
Να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του συνιστά de facto επαναστατική αλλαγή και η απόφασή του ως κυρίαρχου, επίσης δεν μπορεί παρά να κινηθεί σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Όχι μόνο γιατί με τη σημερινή διάρθρωση του καπιταλισμού για να αποκτήσει μια χώρα όπως η Ελλάδα την ανεξαρτησία της πρέπει να αποδεσμευτεί από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό, αλλά απλούστατα γιατί συμφέρον από μια Ελλάδα ανεξάρτητη έχουν αποκλειστικά και μόνο η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, οι σύμμαχοί της –αυτοί που ζουν από τη δουλειά τους.
 Η ελληνική αστική τάξη σήμερα ούτε είναι, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να γίνει εθνική, αν ποτέ υπήρξε τέτοια. Ο παρασιτισμός της κι η σύμφυσή της με τους «στρατηγικούς της εταίρους» είναι τόσο βαθιά, που δεν διστάζει να μιλά ωμά για την προοπτική της χώρας διά στόματος του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας: «η ανάπτυξη κι η εθνική οικονομία δεν θα στηρίζεται στην εσωτερική αγορά.» Δηλ. η κερδοφορία τους δεν θα επηρεάζεται πια από την αγοραστική ικανότητα του ελληνικού λαού, το εισόδημα του εργαζόμενου. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η χώρα, ούτε η οικονομία της, ούτε ο πληθυσμός της παρά ως πειθήνια κι εξαθλιωμένη εργατική δύναμη.
Η άρνηση πληρωμής του χρέους με έξοδο από το ευρώ και καθιέρωση εθνικού νομίσματος δεν είναι αριστερό αίτημα που προκύπτει από κάποια ιδεολογικοπολιτική θεώρηση. Είναι ο στοιχειώδης σήμερα όρος για να επιβιώσει η χώρα και ο λαός της. Αποτελεί τη μόνη πραγματική διέξοδο κι άρα μπορεί να αποτελέσει πραγματικά παλλαϊκό αίτημα. Γι’ αυτό και ευρύτατα τμήματα του λαού -ακόμα κι αυτά που αποτέλεσαν προνομιακό χώρο επιρροής των αστικών κομμάτων- απελευθερώνονται, προσεγγίζουν και ανιχνεύουν αυτή την προοπτική. Γι’ αυτό κι ο αντίπαλος τρομοκρατεί με τα τέρατα της αποκάλυψης αν βγούμε από την ΕΕ. Το υλικό είναι εύφλεκτο και το γνωρίζουν καλά. Η πρόταξη αυτού του αιτήματος από την Αριστερά, η συγκρότηση μετώπου με όσο το δυνατόν ευρύτερες, από άποψη πολιτικών καταβολών, λαϊκές δυνάμεις, μπορεί σήμερα να γίνει η σπίθα για την αναγέννηση και την ανάπτυξη ενός πραγματικά μαζικού λαϊκού κινήματος, ικανού να διεκδικήσει την εξουσία.
Κάθε λαϊκός άνθρωπος προσεγγίζει το κίνημα και την πολιτική πρόταση μέσα από τις δικές του ανάγκες, τη δική του εμπειρία και τη δική του διαμορφωμένη αντίληψη. Όσοι θέλουν να εκφράσουν πολιτικά την πρωτοπόρα τάξη δεν μπορεί παρά να ξεκινήσουν απ’ τις πιο άμεσες κι επιτακτικές ανάγκες του λαού, δεν μπορεί παρά να ψάξουν να βρουν «αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές, σ’ όλα τα χείλη». Γιατί ακριβώς όπως έλεγε ο Μαρξ (στην Κριτική της Χεγκελιανής Φιλοσοφίας του Δικαίου): «Οι ανάγκες των λαών είναι οι ίδιες αποφασιστικός λόγος για την ικανοποίησή τους». Ούτε μπορεί να ζητούν ως προαπαιτούμενο την αποκήρυξη μετά βδελυγμίας του καπιταλισμού ή αλλιώς, της πρωτινής συνείδησης του εργαζόμενου. Όποιος περιμένει οι λαϊκές μάζες να γίνουν πρώτα αριστερές και μετά να προσεγγίσουν το κίνημα, μάταια θα περιμένει. Αν η Αριστερά δεν κατορθώσει να εκφράσει τον αναπτυσσόμενο λαϊκό ριζοσπαστισμό, το κενό θα καλυφθεί από δεξιά. Κι ο δεξιός ριζοσπαστισμός οδηγεί στο φασισμό.
Η πολιτική πρωτοπορία επιτελεί τον ηγετικό της ρόλο όταν κατορθώνει όχι μόνο να διδάσκει αλλά και να διδάσκεται από το λαό. Η Αριστερά διαθέτει πλούσια εμπειρία, και θετική και αρνητική, απ’ την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος. Με πρώτη αυτή του ΕΑΜ. Παρότι η ιδρυτική του διακήρυξη δεν περιείχε τον όρο Λαοκρατία, η πρωτοπορία του ΕΑΜικού κινήματος, το ΚΚΕ, πέτυχε τόσο καλά να αναδείξει τη Λαοκρατία ως λαϊκή ανάγκη, που χρειάστηκαν ένας εμφύλιος, μια δικτατορία και 30 χρόνια τρομοκρατίας για να υποταχθεί το κίνημα. Που πάλι ξεπήδησε όταν βρήκε πρόσφορο έδαφος τη δεκαετία του ’70. Το αίτημα για Εθνική Ενότητα, η διαμόρφωση δηλαδή μιας νέου τύπου εθνικής ενότητας υπό την ηγεσία της εργατικής τάξης, ήταν που έφερε το ΕΑΜ στην εξουσία. Την οποία μετά παρέδωσε, με ευθύνη κυρίως της πρωτοπορίας του. Γιατί πάντα τα κινήματα είναι πολύ περισσότερα πράγματα από τις διακηρύξεις τους. Άλλωστε, χαρακτηριστικό είναι στην ίδια εποχή το παράδειγμα του Ζέρβα που στη διακήρυξή του απέκλειε τον βασιλιά και μιλούσε μάλιστα ως και για σοσιαλισμό.
Το ΕΑΜ απέτυχε γιατί δεν εκπλήρωσε τον βασικό όρο της διακήρυξής του: να μην καταθέσει τα όπλα μέχρι ο λαός να αποφασίσει με δημοκρατικές διαδικασίες και να επιβάλλει την κυρίαρχη θέλησή του. Η ιστορία και οι λαϊκές ανάγκες ξαναβάζουν σήμερα μπροστά μας την εκπλήρωση ακριβώς αυτού του καθήκοντος. Όσοι θέλουν να εκφράσουν πολιτικά την εργατική τάξη δεν έχουν παρά να εμπιστευτούν το λαό, για να τους εμπιστευτεί κι εκείνος.
Κι ο ελληνικός λαός, όπως κάθε λαός, έχει πολιτικό κριτήριο. Δεν αγνοεί το συμφέρον του. Σήμερα δεν υπάρχει κάτοικος της χώρας που να μην κατανοεί ότι η ανεξαρτησία κι η εθνική κυριαρχία προϋποθέτουν την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Άλλο είναι το ερώτημα που θέτει. Μπορούμε να ζήσουμε ανεξάρτητοι; Υπάρχει ζωή έξω από την ΕΕ; Σ’ αυτό το εξαιρετικά κρίσιμο και βάσιμο ερώτημα, η Αριστερά δεν αρκεί να απαντήσει καταφατικά και αντικαπιταλιστικά. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να εμπνεύσει το λαό, να του δείξει τη δύναμή του. Να του δώσει ουσιαστική και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση, ένα χειροπιαστό κι όσο είναι δυνατόν συγκεκριμένο πρόγραμμα διεξόδου. Δεν αρκεί σήμερα μόνο να επισημαίνουμε στο λαό πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και πόσο πιο μαύρα θα γίνουν. Το βλέπει κάθε μέρα στη δουλειά, στο σπίτι, στο σχολείο, στο νοσοκομείο. Χρειάζεται να δει ότι υπάρχει προοπτική, συγκροτημένη και τεκμηριωμένη, ώστε να παίρνει αισιοδοξία και να πείθεται ότι ο άλλος δρόμος είναι ρεαλιστικός.
Ειδικά αν πιστέψουμε τις συνέπειες της εξόδου απ’ το ευρώ που περιγράφουν σύσσωμα τα εντεταλμένα ΜΜΕ, πρέπει να πανηγυρίζουμε. Για παράδειγμα, δέστε τι καταγράφει ως τέτοιες η Καθημερινή της προηγούμενης Κυριακής: πρώτο, την κατάρρευση του ευρώ, δεύτερο, την κατάρρευση τραπεζικών κολοσσών και πιθανή διάλυση της ευρωζώνης. Μέχρι εδώ, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί αυτά συνιστούν συνέπειες για τον ελληνικό λαό και σε κάθε περίπτωση γιατί είναι κακές. Και τρίτο, σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα θα επέλθει, λέει: 7,5% ύφεση, 18,5% ανεργία και 20,2% πληθωρισμός. Δηλαδή, δεν αλλάζει τίποτα. Θα παραμείνουμε στα φετινά επίπεδα αφού ακριβώς αυτή είναι η εκτίμηση του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ για την κατάσταση της οικονομίας το 2011!!
Το πλαίσιο της απάντησης έχει τεθεί ήδη αρκετά ολοκληρωμένα από δυνάμεις του εργατικού κινήματος και τμήματα της Αριστεράς. Είναι η πρόταση που συνδέει την απαίτηση του σήμερα για άρνηση πληρωμής του χρέους κι έξοδο απ’ το ευρώ και την ΕΕ, με τα αναγκαία μέτρα της επόμενης μέρας:
-        Ανάκτηση της εθνικής δημοσιονομικής πολιτικής με υιοθέτηση εθνικού νομίσματος –και δεν εννοούμε φυσικά την κατοχική ευρωδραχμή που σχεδιάζει η τρόικα-, εθνικοποίηση των τραπεζών, άμεσο και δραστικό περιορισμό της ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου και φορολόγησή του.
-        Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με μοχλό τον κρατικό τομέα και τις εθνικοποιήσεις στρατηγικών επιχειρήσεων και κλάδων.
-        Στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και τόνωση της εσωτερικής αγοράς. Κατοχύρωση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και του εργατικού-λαϊκού ελέγχου.
Θέση που πρέπει να επαναφερθεί στο προσκήνιο, ιδιαίτερα μπροστά στην ανάπτυξη του κινήματος «Δεν Πληρώνω τα Χαράτσια».
Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Αφενός, η καθιέρωση εθνικού νομίσματος δε συνιστά μαγικό ραβδί που λύνει αυτόματα όλα τα προβλήματα, πόσο μάλλον που απαιτείται χρόνος για την ανάταξη της οικονομίας. Αφετέρου, η υιοθέτηση εθνικής οικονομικής πολιτικής συνιστά ντε φάκτο έξοδο κι από την ΕΕ. Γιατί απλούστατα η έξοδος από το ευρώ χωρίς έξοδο από την ΕΕ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια τρύπα στο νερό. Αν η χώρα συνεχίζει να δεσμεύεται από σύμφωνα σταθερότητας, να στερείται δυνατότητες αναζήτησης επωφελών διακρατικών συμφωνιών, να εφαρμόζει την πολιτική των απελευθερώσεων-ιδιωτικοποιήσεων που αποσάρθρωσαν την παραγωγική της βάση και αφαίμαξαν το δημόσιο ταμείο, ακόμα κι αν έχει διαγραφεί το σημερινό χρέος, πολύ γρήγορα θα βρεθεί ξανά στην ίδια και χειρότερη κατάσταση –όπως η Αργεντινή.
Όμως τα ερωτήματα που τίθενται για την επόμενη μέρα είναι υπαρκτά. Πώς θα τραφεί ο ελληνικός λαός όταν ακόμα κι οι πατάτες και τα κρεμμύδια είναι εισαγόμενα; Θα έχουμε πετρέλαιο για να κινηθούμε και να ζεσταθούμε; Πώς θα ανορθωθεί η αγροτική παραγωγή; Πού θα βρεθούν επενδύσεις και τεχνογνωσία για βιομηχανική ανάπτυξη;
Εδώ, οι πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς κατέχουν πολύτιμα όπλα. Μπορούν να κινητοποιήσουν, να οργανώσουν και να καθοδηγήσουν το τεράστιο πλεονέκτημα που διαθέτει σήμερα ο λαός και κατεξοχήν η εργατική τάξη: τους δικούς της επιστήμονες και διανοούμενους, την προλεταριακή διανόηση. Να συμβάλλουν στη μελέτη και τη διαμόρφωση άμεσων και ρεαλιστικών εναλλακτικών λύσεων στα ερωτήματα της επόμενης μέρας. Να αναδείξουν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας και να τονώσουν το ηθικό του λαού.
Σε κάθε περίπτωση, οι απαντήσεις δεν είναι υπόθεση μιας ομάδας πεφωτισμένων που θα σχεδιάσουν πριν από μας για μας, πολύ περισσότερο δεν θα προκύψουν μόνες τους όταν έρθει η ώρα. Σε αυτό το πεδίο, η Πρωτοβουλία μας ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ φιλοδοξεί να συμβάλλει με επεξεργασίες και θέσεις και ζητώντας την ενεργή συμμετοχή καθενός που κατανοεί τις ανάγκες των καιρών.

 *εισήγηση στη ημερίδα της Πρωτοβουλίας κατά του ευρω και της ΕΕ στο Πάντειο, 06.10.2011