Μόλις πριν λίγες μέρες δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης ο χαρακτηρισμός των 800 σχολείων με των αναμορφωμένο πρόγραμμα. Τώρα ας κάνει κανείς κάτι! Είναι πια νόμος της κυβέρνησης και κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα. Όχι που μου ξεσηκώθηκαν κάτι αναρχοκομούνια δασκαλάκοι και θελαν να κάνουν και αρνητικά πρακτικά!
Κι όμως να που κάποιοι κάτι κατάφεραν. Και πάλι με καλές δικαιολογίες οι περιφερειάρχες εξαίρεσαν κάποια από αυτά με τη βούλα του νόμου. Και δεν είναι και λίγα.
Στις 13 λοιπόν πρέπει οι μαθητές των 800 σχολείων αυτών να εξοπλιστούν με κουράγιο και υπομονή, ώστε να παραμένουν στο ναό της μάθησης μέχρι τις 14:00.
Και να οι παρόλες και να οι βαρύγδουπες ομιλίες από τους κυρίους διευθυντάδες – προστάτες του νέου προγράμματος – Να παρουσιάζουν την νέο φαινόμενο εκπαιδευτικής παθογένειας σαν μια πραγματική καινοτομία.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, τώρα η Υπουργός μας ρίχνει και το δόλωμα· δέκα ολοκαίνουργα laptop. Κι αυτό για να γίνουμε πιλοτικό. Στην αρχή για το μάθημα της πληροφορικής και μετά έχει ο θεός.
Για να έχουμε καλό ρώτημα· αν το πρόγραμμα είναι πιλοτικό και οι κύριοι που θέλουν να το εφαρμόσουν θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να σεβαστούν την επιστημονική τους ιδιότητα και δεοντολογία. Ένας βασικός κανόνας των πιλοτικών προγραμμάτων είναι ότι πρέπει να συμφωνούν οι συμμετέχοντες. Δηλαδή ο σύλλογος διδασκόντων και οι γονείς των μαθητών. Δηλαδή να έχουν απόλυτα προαιρετικό χαρακτήρα. Άρα εκτός των επειγόντων συνεδριάσεων των σχολικών επιτροπών θα πρέπει να προηγηθούν συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων που είναι το κατ’ εξοχήν όργανο που αποφασίζει για την λειτουργία του σχολείου. Εφόσον υπάρξει έγκριση ή αντίστοιχο αίτημα από κάποιο σύλλογο διδασκόντων τότε και μόνο τότε έχει νόημα να προχωρήσουμε σε συνεδριάσεις των σχολικών επιτροπών ώστε να εγκριθούν τα αντίστοιχα κονδύλια.
Δεν νοείται κανένα πιλοτικό πρόγραμμα χωρίς την έγκριση του συλλόγου διδασκόντων. Και αυτά που αναφέρονται σ’ αυτό το σχόλιο δεν είναι παρά ένα προοίμιο σε όλα όσα θα ακολουθήσουν την σχολική χρονιά που έρχεται.
Είναι σίγουρο ότι οι διευθυντές που είναι αρκετά συμμορφωμένοι στο νέο καθεστώς θα επιχειρήσουν είτε παρακάμπτοντας το Σύλλογο Διδασκόντων, είτε δελεάζοντας τους δασκάλους με την αγορά υπολογιστών είτε ασκώντας ψυχολογικούς εκβιασμούς στους δασκάλους. Το ότι θα γίνουν τέτοιες ενέργειες από πλευράς τέτοιων διευθυντών καριέρας οι οποίοι πάσχουν από οσφυοκαμψία είναι σίγουρο.
Εκείνο που πρέπει κάθε δάσκαλος να κατανοήσει είναι το ότι έχει δικαιώματα και δεν πρέπει να αφήσει κανένα κερατά να του τα καταπατήσει. Επίσης αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων έχει δύναμη και δεν είναι έρμαιο στις ορέξεις κάθε ξεπεσμένου καριερίστα.
Σ.Ν. Δασκαλος.
Κι όμως να που κάποιοι κάτι κατάφεραν. Και πάλι με καλές δικαιολογίες οι περιφερειάρχες εξαίρεσαν κάποια από αυτά με τη βούλα του νόμου. Και δεν είναι και λίγα.
Στις 13 λοιπόν πρέπει οι μαθητές των 800 σχολείων αυτών να εξοπλιστούν με κουράγιο και υπομονή, ώστε να παραμένουν στο ναό της μάθησης μέχρι τις 14:00.
Και να οι παρόλες και να οι βαρύγδουπες ομιλίες από τους κυρίους διευθυντάδες – προστάτες του νέου προγράμματος – Να παρουσιάζουν την νέο φαινόμενο εκπαιδευτικής παθογένειας σαν μια πραγματική καινοτομία.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, τώρα η Υπουργός μας ρίχνει και το δόλωμα· δέκα ολοκαίνουργα laptop. Κι αυτό για να γίνουμε πιλοτικό. Στην αρχή για το μάθημα της πληροφορικής και μετά έχει ο θεός.
Για να έχουμε καλό ρώτημα· αν το πρόγραμμα είναι πιλοτικό και οι κύριοι που θέλουν να το εφαρμόσουν θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να σεβαστούν την επιστημονική τους ιδιότητα και δεοντολογία. Ένας βασικός κανόνας των πιλοτικών προγραμμάτων είναι ότι πρέπει να συμφωνούν οι συμμετέχοντες. Δηλαδή ο σύλλογος διδασκόντων και οι γονείς των μαθητών. Δηλαδή να έχουν απόλυτα προαιρετικό χαρακτήρα. Άρα εκτός των επειγόντων συνεδριάσεων των σχολικών επιτροπών θα πρέπει να προηγηθούν συνεδριάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων που είναι το κατ’ εξοχήν όργανο που αποφασίζει για την λειτουργία του σχολείου. Εφόσον υπάρξει έγκριση ή αντίστοιχο αίτημα από κάποιο σύλλογο διδασκόντων τότε και μόνο τότε έχει νόημα να προχωρήσουμε σε συνεδριάσεις των σχολικών επιτροπών ώστε να εγκριθούν τα αντίστοιχα κονδύλια.
Δεν νοείται κανένα πιλοτικό πρόγραμμα χωρίς την έγκριση του συλλόγου διδασκόντων. Και αυτά που αναφέρονται σ’ αυτό το σχόλιο δεν είναι παρά ένα προοίμιο σε όλα όσα θα ακολουθήσουν την σχολική χρονιά που έρχεται.
Είναι σίγουρο ότι οι διευθυντές που είναι αρκετά συμμορφωμένοι στο νέο καθεστώς θα επιχειρήσουν είτε παρακάμπτοντας το Σύλλογο Διδασκόντων, είτε δελεάζοντας τους δασκάλους με την αγορά υπολογιστών είτε ασκώντας ψυχολογικούς εκβιασμούς στους δασκάλους. Το ότι θα γίνουν τέτοιες ενέργειες από πλευράς τέτοιων διευθυντών καριέρας οι οποίοι πάσχουν από οσφυοκαμψία είναι σίγουρο.
Εκείνο που πρέπει κάθε δάσκαλος να κατανοήσει είναι το ότι έχει δικαιώματα και δεν πρέπει να αφήσει κανένα κερατά να του τα καταπατήσει. Επίσης αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων έχει δύναμη και δεν είναι έρμαιο στις ορέξεις κάθε ξεπεσμένου καριερίστα.
Σ.Ν. Δασκαλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου