«Τη χειρότερη χρονιά από την εποχή της μεταπολίτευσης» διέβλεψε η υπουργός παιδείας το Σεπτέμβρη, για να διαψεύσει αμέσως μετά την πρόβλεψή της. Φαίνεται όμως πως η αρχική ρήση της λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Και δεν θα αναφερθούμε ούτε στη μείωση των λειτουργικών εξόδων και τις παγωμένες σχολικές τάξεις, ούτε στην κατάργηση των αθλητικών τμημάτων, ούτε στον ακρωτηριασμό υποστηρικτικών θεσμών όπως η ενισχυτική διδασκαλία και υ πρόσθετη διδακτική στήριξη. Σειρά έχουν πάρει τώρα οι «καλλικρατικές» συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, με αποτέλεσμα να έχουν οξυνθεί τα πνεύματα σε πολλές περιοχές της χώρας.
Στη Μαγνησία φτάνουν τον αριθμό των 28 τα Δημοτικά που απειλούνται με συγχώνευση, ενώ και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προβλέπονται συγχωνεύσεις που θα οδηγήσουν σε επαχθείς πολύωρες καθημερινές μετακινήσεις. Σε πολλές περιπτώσεις τα λεωφορεία θα ξεκινούν άγρια χαράματα, για να μεταφέρουν μικρά παιδιά στο σχολικό προορισμό τους. Στη Θεσπρωτία η τοπική Ένωση των καθηγητών (ΕΛΜΕ) αγωνίζεται να αποτρέψει καταργήσεις που είναι βέβαιο ότι θα συμβάλουν στην αύξηση της σχολικής εγκατάλειψης και της ημερήσιας ταλαιπωρίας. Στις Κυκλάδες, τέλος, για να αναφερθούμε σε ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπου η κατάσταση είναι ιδιαίτερα προβληματική, δημιουργήθηκε κοινό μέτωπο κατά των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων από εκπαιδευτικούς, συλλόγους γονέων και δημοτικές παρατάξεις. Παρόμοιους κινδύνους αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός κόσμος και σε άλλες χώρες της Ευρώπης – χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία. Και εκεί έχει γίνει συνείδηση όλων πως μόνο με ενωτικούς και συντονισμένους αγώνες μπορεί να αποτραπούν οι αρνητικές εξελίξεις που σχεδιάζουν οι αγοραίες εκπαιδευτικές πολιτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου