Ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Κάσσου αγόρασε για το σχολείο τρεις υπολογιστές, από τους οποίους ο καθένας κόστισε 710 ευρώ, και έναν εκτυπωτή που κόστισε 60 ευρώ. Συμφώνησαν να πληρώσουν σε 8 δόσεις. Τι ποσό θα πληρώνουν σε κάθε δόση; (Μαθηματικά Στ΄ Δημοτικού, τετράδιο εργασιών τεύχος α' σελ. 20).
Για να συγκεντρώσει χρήματα για το σχολικό ταμείο ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων αποφάσισε να πουλήσει ημερολόγια. Για κάθε 3 ημερολόγια έβγαζε κέρδος 1,35 ευρώ. Τελικά πούλησαν 256 ημερολόγια. Πόσο κέρδος έβγαλαν; (Μαθηματικά Στ' Δημοτικού, τετράδιο εργασιών, τεύχος β' σελ. 40).
Νάτη και η εξεύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης για τη λειτουργία του σχολείου στην οποία έμμεσα ή άμεσα παραπέμπουν Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εδώ οπαδοί της, μέσα στα βιβλία των μαθηματικών όπου αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των ασκήσεων έχουν να κάνουν με συναλλαγές με ευρώ.
Στο ...σύμπαν λοιπόν των νέων σχολικών βιβλίων, οι διευθυντές των σχολείων τρέχουν να εξοπλίσουν τα σχολεία, οι μαθητές και οι γονείς ψάχνουν λεφτά για να αγοράσουν κομπιούτερ και εκτυπωτές και αυτό βέβαια θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο. Οι θιασώτες της «αποκέντρωσης» της ευθύνης του κράτους να εξοπλίζει τα σχολεία, έχουν αναλάβει να περάσουν για τα καλά στα μυαλά των μαθητών ότι αν θέλουν υπολογιστές πρέπει να μαζέψουν λεφτά. Οι ίδιοι που προβάλλουν και προπαγανδίζουν το λεγόμενο φινλανδικό μοντέλο το οποίο παρουσιάζουν ως πρότυπο, αποκρύπτοντας το βαθιά ταξικό χαρακτήρα αυτού του σχολείου όπου η εκπαίδευση παρέχεται ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτει η τοπική κοινωνία, δηλαδή οι γονείς.
Και επειδή, ως γνωστόν, το σχολικό βιβλίο ήταν και είναι πάντα ενδεικτικό της εποχής του και δεν απευθύνεται μόνο στους μαθητές αλλά σε ολόκληρη την κοινωνία, το μήνυμα το εισπράττουν και οι γονείς. Να ξηλωθούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου