27 υπουργοί παιδείας συνιστούν αναπληρωτές. Αυτοί ξέρουν, του Χρήστου Κυργιάκη

27 υπουργοί παιδείας συνιστούν αναπληρωτές. Αυτοί ξέρουν

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη





Απόσπασμα σεμιναρίου προς υπουργούς παιδείας…

Γιατί προτιμούμε τους αναπληρωτές; Ποια είναι τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα που τους έχουν αναγάγει, αυτούς και όχι τους σκύλους, στους καλύτερους φίλους του ανθρώπου και κυρίως των υπουργών παιδείας.

Είναι, κατά κανόνα, νέοι σε ηλικία, υγιείς με ωραία εμφάνιση και όρεξη για δουλειά.
Έχει κανείς όσους χρειάζεται από αυτούς, όποτε τους χρειάζεται και σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας.
Είναι παντός καιρού και ταχείας επέμβασης, αφού μέσα σε τρεις, το πολύ, μέρες από τη στιγμή που τους ανακοινώνεται η πρόσληψή τους, παρουσιάζονται και αναφέρονται στο διοικητή-προϊστάμενο της περιοχής που έχουν προσληφθεί.
Δεν μπορούν να αρνηθούν την πρόσληψή τους. Ή μάλλον μπορούν αλλά τότε τιμωρούνται με υποβιβασμό και διετή αποκλεισμό από όλες τις αντίστοιχες διοργανώσεις-προσλήψεις.
Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και δεν φροντίζει κανένας από την επίσημη (ή την ανεπίσημη) διοίκηση να τους τα μάθει.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και για όσους δεν τις γνωρίζουν φροντίζει η επίσημη (ή ανεπίσημη) διοίκηση να τους τις κάνει γνωστές.
Οι πιο πολλοί προέρχονται από έναν τουλάχιστον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, οπότε η σπονδυλική τους στήλη, λόγω διαβάσματος και λοιπών εσωτερικών αναζητήσεων, δεν πρόλαβε ακόμη να ευθυγραμμιστεί (ή τουλάχιστον αυτό θέλουν να πιστεύουν οι κυβερνώντες).
Τοποθετούνται εύκολα και γρήγορα, πολλές φορές χωρίς ΠΥΣΔΕ και κατόπιν εντολής του διοικητή-προϊσταμένου.
Κρίνονται ως ικανοί και άξιοι να αναπληρώσουν επάξια τα κενά των μόνιμων συναδέλφων τους αλλά ως ανίκανοι και ανάξιοι για να πάρουν και οι ίδιοι τον τίτλο του μόνιμου εκπαιδευτικού.
Τους συναντάει κανείς σε δύο συσκευασίες. Πλήρους ωραρίου αλλά και μειωμένου ωραρίου με λιγότερα λιπαρά, σε μικρότερη τιμή με λιγότερα δικαιώματα, ιδανικοί για οικονομικές δίαιτες.
Τους προσλαμβάνει κανείς είτε πληρώνοντας τοι μετρητοίς, είτε επί πιστώσει (ΕΣΠΑ).
Συνήθως είναι ανύπαντροι χωρίς άμεση προοπτική να κάνουν οικογένειες, παιδιά και τέτοια ανεπίτρεπτα εμπόδια. Το καθήκον βλέπετε πάνω απ’ όλα. Όσοι είναι παντρεμένοι, δεν μπορούν να κάνουν παιδιά για καθαρά πρακτικούς λόγους (δεν ζουν με τους συντρόφους τους) και για καθαρά λόγους οικονομικής φύσεως (τα παιδιά θέλουν να τρώνε τα σκασμένα). Έτσι το κράτος γλυτώνει από την καταβολή ενοχλητικών οικογενειακών επιδομάτων και μπορεί να στηρίζει τους μεγαλοτραπεζίτες που χρήζουν άμεσης και συνεχούς οικονομικής βοήθειας. Όσοι έχουν ήδη παιδιά ούτε που σκέφτονται να κάνουν και άλλα.
Ενισχύουν πολλούς τομείς της εγχώριας οικονομίας (ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα, εισιτήρια για μετακινήσεις, εταιρείες μεταφορών, εστιατόρια γρήγορου, κυρίως, φαγητού κλπ).
Γεμίζουν εύκολα και γρήγορα τα φροντιστήρια προετοιμασίας για τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ προσφέροντας δουλειά σε εκατοντάδες συναδέλφους που εργάζονται σ’ αυτά.
Συνήθως είναι βολικοί και υπάκουοι με τους σχολικούς διευθυντές και τους άλλους μόνιμους συναδέλφους, αναλαμβάνοντας πρόθυμα τα μαθήματα και τις εργασίες που οι μόνιμοι, ως «παλαιοί», δεν μπορούν, μερικές φορές, να αναλάβουν οι ίδιοι (ο παλιός είναι αλλιώς).

Όμως, επειδή κανένα εξάρτημα-εργαζόμενος δεν είναι, ακόμη, τέλειος, έχουν και οι αναπληρωτές ορισμένα μειονεκτήματα τα οποία όμως, με σωστές ενέργειες εκ μέρους της διοίκησης και της επιστασίας (υποταγμένοι συνδικαλιστές) μπορούν να μετατραπούν σε πλεονεκτήματα.

Είναι σκεπτόμενοι. Άρα, πρέπει να σκέφτονται επιλεκτικά, π.χ υπάρχει μεγάλη ανεργία και ανασφάλεια, όποιος μιλάει βρίσκει το μπελά του οπότε, τα κεφάλια μέσα.
Ψηφίζουν, αν και αυτό δεν είναι το κύριο.
Εκλέγονται, αν και αυτό δεν είναι το κύριο.
Έρχονται σε επαφή με παιδιά και διαμορφώνουν συνειδήσεις. Αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο αν οι συνειδήσεις βγαίνουν εκτός «ορίων».
Επειδή δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από μία θέση, ίσως, στο ταμείο ανεργίας, είναι απρόβλεπτοι και άρα μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι. Σε μια τέτοια έσχατη περίπτωση επιστρατεύουμε τα επιτεύγματα της χημείας.

Συνίσταται σε όλους του υπουργούς παιδείας να μην παίζουν με την υπομονή τους γιατί το κυριότερο μειονέκτημά τους είναι ότι όλοι τους αγαπούν την παιδεία και, κυρίως, όλοι τους κάνουν όνειρα. Αλίμονο σε όποιον τολμήσει να τους τα κλέψει!

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

xrkyrgiakis@yahoo.gr