Τα κυβερνητικά ψεύδη και η αλήθεια για το Μεσοπρόθεσμο

Άρθρο του κ. Δημήτρη Τσοβόλα,
Δικηγόρου, τέως υπουργού Οικονομικών


Ο Πρωθυπουργός , κατ’ επανάληψη έχει ισχυριστεί σε δραματικούς τόνους, ότι ως μεσσίας απέτρεψε το 2010 με το μνημόνιο Ι την χρεωκοπία της χώρας μας. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι με τα μέτρα που πάρθηκαν μέχρι τώρα, αλλά και με τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2012 – 2015 θα εξέλθει η....
χώρα από τα αδιέξοδα, θα επανέλθει για δανεισμό στις αγορές και θα υπάρξει ανάπτυξη.
Ακόμη για να τρομοκρατήσει τους πολίτες, να δικαιολογήσει τα άδικα υπερβολικά βάρη που φορτώνει στις μικρομεσαίες εισοδηματικές τάξεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, υποστήριξε, ότι αν δεν ψηφισθεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός του νόμος, τον Ιούλιο δεν θα μπορεί το Δημόσιο να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Όλα, όμως, τα ανωτέρω υποστηριζόμενα από τον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς είναι εν γνώσει τους αναληθή και έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα να ωφελήσουν τους τοκογλύφους δανειστές, να βλάψουν τους μικρομεσαίους με τις αυξήσεις των φόρων και τις περικοπές μισθών και συντάξεων, αλλά και να μειώσουν τη δημόσια περιουσία προς όφελος των οικονομικά ισχυρών.
Είναι εν γνώσει τους αναληθή, γιατί από το περιεχόμενο των δύο ανωτέρω σχετικών νομοσχεδίων που ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και κάποιοι άλλοι, προκύπτουν τα τελείως αντίθετα.
Ψεύτικα στοιχεία
Ειδικότερα το σχέδιο νόμου «Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012 – 2015» (σελ. 11) με τίτλο «Εξέλιξη χρέους γενικής κυβέρνησης» αναγράφει ότι με τις φορολογικές και τις άλλες περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών κ.λ.π., αλλά και με τις αποκρατικοποιήσεις των πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ, το χρέος της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει στις 31.12.2015 στα 351,3 δισεκατομμύρια ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 139,5 %, έναντι 298,7 δισεκατομμύρια ευρώ, που ήταν στις 31.12.2009, που αντιστοιχούσε στο 127,1 % του ΑΕΠ.
Επίσης, στον ίδιο πίνακα της εξέλιξης του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης αναγράφεται ότι στις 31.12.2010, παρά τα σκληρά αντιλαϊκά, αντιαναπτυξιακά και δυσβάστακτα μέτρα που εφαρμόστηκαν, το χρέος αυξήθηκε (σε σχέση με το 2009) στα 328,587 δισεκατομ. ευρώ και το 2011 εκτιμάται ότι θα αυξηθεί και θα ανέλθει στα 352,4 δισεκατ. ευρώ και ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 155,5 %.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ακόμη και αν αποδώσουν – που δεν θα αποδώσουν - τα φορολογικά μέτρα και οι εκποιήσεις, τα αναμενόμενα από αυτήν έσοδα και αν περικοπούν οι δαπάνες που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, στο τέλος του 2015 το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης θα είναι κατά πενήντα δύο περίπου δισεκατομμύρια ευρώ μεγαλύτερο από αυτό που ήταν στο τέλος του 2009, που ο Πρωθυπουργός μας είπε ότι μας έσωσε από την χρεωκοπία πέρυσι και ότι δήθεν γι’ αυτό προσέφυγε στην τρόικα και δέχτηκε τους καταστροφικούς για την οικονομία και τους πολίτες όρους του μνημονίου, που ταυτόχρονα περιόρισαν σημαντικά την εθνική κυριαρχία, αλλά και έπληξαν την εθνική αξιοπρέπεια.
Η εξέλιξη των στόχων
Επίσης, στο ανωτέρω νομοσχέδιο – νόμο (σελίδα 10) αναγράφεται η εξέλιξη των τόκων που κατέβαλε και θα καταβάλει η χώρα μας από το έτος 2009 μέχρι το έτος 2015, για την εξυπηρέτηση του ανωτέρω χρέους. Οι τόκοι, λοιπόν, ενώ το 2009 ανέρχονταν στα 12,3 δισ. ευρώ, το 2015 προβλέπεται ότι θα ανέλθουν στα 23,4 δισ. ευρώ.
Δηλαδή θα εισπράξουν οι δανειστές μας σχεδόν το διπλάσιο ποσό, με τις «σωτήριες» ρυθμίσεις, που κάνει η «πατριωτική» Κυβέρνηση. Από τον ίδιο πίνακα προκύπτει ότι όσα έσοδα θα εισπράξει το Κράτος από την υπερφορολόγηση των πολιτών και όσες δαπάνες θα εξοικονομήσει από τις περικοπές μισθών και συντάξεων, αλλά και από ένα μεγάλο τμήμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, θα διατεθούν μόνο για την καταβολή των τόκων στους δανειστές. Άρα τα μέτρα που λαμβάνονται είναι για να εξυπηρετηθούν οι τοκογλύφοι δανειστές μας και όχι για να σωθεί η χώρα και ο λαός.
Όσον αφορά το «εκβιαστικό – τρομοκρατικό» κυβερνητικό σύνθημα ότι αν δεν ψηφίζονταν οι δύο ανωτέρω νόμοι, δεν θα μπορούσε το Κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και αυτό είναι, εν γνώσει των κυβερνώντων, ψευδές. Γιατί στη σελίδα 10 του σχετικού σχεδίου νόμου που σήμερα είναι νόμος, αναγράφεται ότι η δαπάνη για μισθούς και συντάξεις το τρέχον έτος ανέρχεται στα 21,6 δισεκ. ευρώ (το 2015 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 20,4 δισ. ευρώ), ενώ τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού εκτιμάται ότι θα ανέλθουν το τρέχον έτος στα 54,6 δισ. ευρώ (το 2015 εκτιμάται ότι ανέλθουν στα 61,2 δισ. ευρώ).
Από αυτά δε τα έσοδα, το τρέχον έτος, θα προέλθουν κατά 51 δισ. ευρώ από τους άμεσους και έμμεσους φόρους (το 2015 εκτιμάται ότι θα προέλθουν κατά 60 δισ. ευρώ από τους άμεσους και έμμεσους φόρους). Από τα ανωτέρω στοιχεία που αναγράφονται στον ψηφισθέντα πλέον νόμο του μεσοπρόθεσμου πλαισίου 2011 – 2015, αποδεικνύεται ότι οι μισθοί και οι συντάξεις, οι δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη, οι λειτουργικές δαπάνες κ.λ.π. υπερκαλύπτονται από τα φορολογικά μας έσοδα και όχι από τα δάνεια της τρόικας, όπως εν γνώσει της αναληθώς ισχυρίστηκε η Κυβέρνηση για να περάσει αυτά τα δυσβάστακτα και ανθελληνικά μέτρα που περιλαμβάνονται στα ανωτέρω δύο νομοθετήματα.
Τι θα ισχυρισθούν
Εκτός αν ισχυριστούν ο Πρωθυπουργός και οι άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες ότι δεν γνώριζαν το περιεχόμενο των νομοσχεδίων που υπόγραψαν και ψήφισαν, πράγμα που δεν θέλω να πιστέψω.
Επειδή, όμως, ο Πρωθυπουργός και κάποιοι από τους Υπουργούς γνώριζαν το περιεχόμενο του μεσοπρόθεσμου πλαισίου, αυτά που διέδιδαν και ισχυρίζονταν πριν ψηφισθούν τα νομοσχέδια αυτά, για να ψηφισθούν, ήταν εν γνώσει τους αναληθή και είχαν ως μοναδικό σκοπό να παραπλανήσουν και εκφοβίσουν τους πολίτες (και όχι μόνο) για να περάσουν αυτή την αδιέξοδη και καταστροφική για την Ελλάδα, την κοινωνία και τα εθνικά μας συμφέροντα οικονομική πολιτική, αφού οδηγεί σε πραγματική χρεωκοπία τη χώρα και την πλειοψηφία των πολιτών, όπως προκύπτει από τα ανωτέρω αναφερόμενα στοιχεία.
Αλήθεια αν η χώρα το 2009, που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση, «σώθηκε» από την χρεωκοπία επειδή το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ανέρχονταν στο 127 % του ΑΕΠ, το 2015 που προβλέπει η ίδια Κυβέρνηση (παρότι οι εκτιμήσεις της δεν είναι πραγματοποιήσιμες) ότι το χρέος αυτό θα ανέλθει στο 139,5 % στο ΑΕΠ, παρά τα σκληρά και δυσβάστακτα για τους πολίτες μέτρα που πήρε και θα πάρει, δεν θα είναι χρεωκοπημένη: Θα μπορέσει με τόσο χρέος το 2015 να βγει στις αγορές για ελεύθερο δανεισμό; Δεν αναφέρω βέβαια για τα προηγούμενα έτη 2012 – 2014, γιατί, όπως εκτιμά η Κυβέρνηση στο ίδιο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, το 2012 το χρέος αυτό θα ανέλθει στο 159,8 % του ΑΕΠ, το 2013 στο 157,7 % του ΑΕΠ και το 2014 στο 150,1 % του ΑΕΠ.
Εκβιασμοί και αναλήθειες
Θα πρέπει να αντιληφθεί η Κυβέρνηση ότι με αναλήθειες, με εκβιασμούς και με αυτή την κυβερνητική πολιτική δεν λύνονται, αντίθετα οξύνονται, τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, σε περίοδο ύφεσης, η αύξηση των φόρων και η μείωση της αγοραστικής δύναμης των μικρομεσαίων εισοδημάτων, αυξάνει τη φοροδιαφυγή και την ανεργία, βαθαίνει την ύφεση και δεν πληρώνονται οι βεβαιωμένοι φόροι.
Η εμμονή της τρόικας και της Κυβέρνησης σε μια οικονομική πολιτική, δημοσιονομικής και μόνο πειθαρχίας και κοινωνικής αναλγησίας, χωρίς ισχυρή αναπτυξιακή διάσταση, θα οδηγήσει, όπως μέχρι σήμερα σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις, σε αποδιάλυση της πραγματικής οικονομίας, σε αύξηση του δημόσιου χρέους και σε σημαντική αύξηση της ανεργίας, που αποτελεί τη μεγαλύτερη κοινωνική αδικία. Αυτή η πολιτική δεν είναι πατριωτική. Βλάπτει και δεν ωφελεί τα εθνικά συμφέροντά μας. Ωφελεί τις μεγάλες χώρες της Δύσης, τις δανείστριες Τράπεζες και γενικά τους αεριτζήδες του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Γι’ αυτό χρειάζεται μια άλλη, τελείως διαφορετική οικονομική πολιτική που να στοχεύει στην σταθεροποίηση της οικονομίας, μέσα από ανάπτυξη και κοινωνική προστασία. Μια άλλη οικονομική πολιτική που θα επιδιώκει τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους μέσα από αύξηση και βελτίωση της παραγωγής και της παραγωγικότητας, που θα επέλθει με επενδύσεις, που θα φέρουν θέσεις απασχόλησης και όχι μέσα από το ξεπούλημα των κερδοφόρων ΔΕΚΟ και της δημόσιας περιουσίας, ούτε μέσα από εξαθλίωση της πλειοψηφίας των πολιτών και τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους.
Αυτή, όμως, την άλλη οικονομική πολιτική δεν μπορούν να την εφαρμόσουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, γιατί είναι δέσμια της αδιέξοδης και κοινωνικά άδικης πολιτικής της ασυδοσίας της αγοράς και έχουν πολιτικές δεσμεύσεις από τη ντόπια και ξένη οικονομική και εκδοτική ελίτ, η οποία τους στηρίζει για την εναλλαγή στην κυβερνητική εξουσία.