59os.daskalos@gmail.com ή 59osdaskalos@freemail.gr

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Δεν τους βγαίνει το παζάρι γιατί το τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου 2011 είναι πρόσφατο, του Χρήστου Κυργιάκη



Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Εκείνοι κλεισμένοι στα προεδρικά μέγαρα και τα πρωθυπουργικά γραφεία, χωρίς προσχήματα και ντροπή σχεδιάζουν το τελειωτικό χτύπημα για τους πολίτες ετούτης της χώρας.

Με τα αυτιά τους να έχουν κολλήσει στα ακουστικά των τηλεφώνων περιμένοντας τις επόμενες εντολές, με το στόμα τους να έχει ξεμείνει από σάλιο καθώς το ξόδεψαν το προηγούμενο διάστημα στο να ευρωγλείφουν και να λένε ψέματα, προσπαθούν να βρουν τον κατάλληλο πρωθυπουργό για να προχωρήσει η σωτηρία της χώρας.

Μα αν είναι να σωθεί η χώρα υπάρχουν σίγουρα εκατομμύρια εθελοντές. Το ξέρουν πως δεν είναι έτσι. Γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν ετοιμάζουν τη σωτηρία της αλλά το θάνατό της και μάλιστα μετά από σκληρά βασανιστήρια.

Εδώ και μέρες παραβιάζουν, ασύστολα, βασικές αρχές και αυτής ακόμη της αστικής δημοκρατίας για την οποία τόσα χρόνια καμάρωναν.

Με ποια λαϊκή εντολή αποφάσισαν τη δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης; Μήπως όταν εκλέχτηκαν πριν από δύο χρόνια, παρουσίασαν αυτή την προοπτική στον ελληνικό λαό; Όχι βέβαια. Αν το έκαναν, δεν θα κέρδιζαν τις εκλογές;

Μήπως έγινε προεκλογικά κάτι τέτοιο από την Νέα Δημοκρατία; Πάλι όχι.

Δεν γνωρίζουν στο ΠαΣοΚ, πως δεν έχουν πλέον την πλειοψηφία, εννοώ την κοινοβουλευτική γιατί τη λαϊκή δεν την είχαν ποτέ, ώστε να αποφασίζουν για τις τύχες των πολιτών μέσω κυβερνήσεων συνεργασίας;

Αν ήθελαν κυβερνήσεις συνεργασίας με την ΝΔ, ας πήγαιναν σε εκλογές παρουσιάζοντας την πρόταση αυτή στον ελληνικό λαό. Δεν το έκαναν γιατί γνωρίζουν το αποτέλεσμα.

Αυτοί οι ίδιοι δεν είναι που τόσα χρόνια μας ζαλίζουν, λέγοντας πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα; Μήπως ως «διέξοδο» εννοούν ακόμη και την κατάργηση αυτής της δημοκρατίας, όταν χρειαστεί να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα συμφέροντα;
Πώς είναι δυνατόν, να σχεδιάζουν να κάνουν, στο όνομα των δημοκρατικών θεσμών πρωθυπουργό κάποιον που είτε είναι διοικητής τραπεζών και, άρα, μέρος της κλίκας που μας έφερε μέχρι εδώ, είτε είναι διορισμένος εκπρόσωπος στο ΔΝΤ, δηλαδή δουλεύει για τα αρπακτικά-δανειστές , είτε είναι διορισμένος ανώτατος υπάλληλος σε διάφορες «θεσμικές» θέσεις συνηγόρου είτε, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο;

Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να τα κάνουν όλα αυτά; Ο ελληνικός λαός; Κανένας δεν τους το έδωσε. Τα κάνουν με την ανοχή του ελληνικού λαού, η οποία όμως έχει εξαντληθεί γι’ αυτό και τρέχουν να προλάβουν να μας «σώσουν».

Θα μπορούσε η όλη μεθόδευση στη δημιουργία της κυβέρνησης συνεργασίας να χαρακτηριστεί ως αναίμακτο πολιτικό πραξικόπημα, αφού θα πρόκειται για μια κυβέρνηση η οποία δεν εκλέχτηκε από το λαό αλλά διορίστηκε από τους δανειστές και μάλιστα με προσυμφωνημένα τα όσα πρέπει να πράξει στη θητεία της. Γνωρίζουν πολύ καλά, άσχετα με το τι υποστηρίζουν δημόσια, πως δεν έχουν τη συναίνεση του κόσμου για το εγχείρημα που επιχειρούν. Αν είχαν τη συναίνεση θα έβαζαν «τον κυρίαρχο λαό» να αποφασίσει. Σχεδιάζουν τη «σφαγή» του λαού, στο όνομά του, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τη θέλησή του, η οποία εκφράστηκε με μεγαλειώδη και πρωτοφανή αγωνιστικό τρόπο όλο το προηγούμενο διάστημα.

Όμως, και πάλι δεν θα τους βγει, διότι η ανεργία δεν έχει κόμμα, η φτώχια δεν έχει χρώμα, η εξαθλίωση δεν έχει θρησκεία, και το δίκιο είναι με το μέρος των πολλών.

Οι περισσότεροι πολίτες χαρακτηρίζουν τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, με τη λέξη «ξεφτίλα», που σημαίνει ότι ο κόσμος «δεν τσίμπησε». Αρκεί να μην τρέξει αργότερα, πίσω από αυτούς που τώρα χαρακτηρίζει ως «ξεφτιλισμένους». Ακριβώς εδώ θα κριθούν και οι δυνάμεις της Αριστεράς , στο κατά πόσο θα δώσουν τις απαντήσεις εκείνες που χρειάζεται ο κόσμος για να αναζητήσει και να ακολουθήσει μια άλλη διέξοδο. Δεν είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός, αποχωρώντας, να πετάει Σοσιαλιστικές ατάκες και να λέει πως το όραμά του είναι να μπουν οι άνθρωποι πάνω από τις αγορές όταν ο ίδιος σε όλα τα χρόνια της πολιτικής του διαδρομής, υπηρέτησε ακριβώς το αντίθετο.

Τώρα είναι η ώρα, να συγκρουστεί η Αριστερά με τις συντηρητικές δυνάμεις και σε πολιτικό και σε οικονομικό αλλά και σε ιδεολογικό επίπεδο, σε επίπεδο οραμάτων και αξιών.



Χρήστος Επαμ.Κυργιάκης
xrkyrgiakis@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου