Επιστολή στον Πρωθυπουργό από μία απελπισμένη εκπαιδευτικό

κ. Πρωθυπουργέ απευθύνομαι σε εσάς γιατί εκεί στο υπουργείο παιδείας από ότι φαίνεται έχει εγκατασταθεί μόνιμα η κοινωνική αναλγησία.

Είμαι εκπαιδευτικός μητέρα δύο ανήλικων παιδιών.

Κατάγομαι από τη Δυτ. Μακεδονία και πέρσι διορίστηκα σε νησί των Δωδεκανήσων.

Ο σύζυγος μου έχει απολυθεί από τον ιδιωτικό τομέα και εγώ παίρνω μισθό 680 ευρώ.

Με έναν παράλογο νόμο το ΑΝΑΛΓΗΤΟ υπουργείο μας υποχρεώνει να παραμείνουμε 2 χρόνια στην περιοχή του
διορισμού μας.

Η περσινή χρονιά ήταν απελπιστική! Δεν αντέχουμε και δεύτερη χρονιά.

Στην πόλη που μένει η οικογένεια μου υπάρχουν όχι ένα, αλλά ΔΕΚΑΔΕΣ κενά της ειδικότητας μου.

Στα κενά αυτά θα πάρουν αναπληρωτές.

Η λύση του προβλήματος μας είναι απλή και κυρίως ΑΝΕΞΟΔΗ!

Ζητάμε να μας δώσουν το δικαίωμα να πάρουμε απόσπαση φέτος να δουλέψουμε κοντά στα σπίτια μας.

Οι δικαιολογίες του υπουργείου περί του νόμου είναι φτηνές και δείχνει πόσο προκλητικά ΑΔΙΑΦΟΡΟ είναι για τα προβλήματα μας. Μπορεί απλά να γίνει αναστολή της ρύθμισης, λόγω των ιδιαιτέρως δύσκολων οικονομικών συνθηκών που περνάμε.

Είμαστε 600 νεοδιόριστοι του 2011-2012, οι οικογένειες μας υποφέρουν. Μπορούμε να διατηρούμε 2 σπίτια σε αυτήν τη
οικονομική συγκυρία?

Με δανεικά ζούμε.

Λυπάμαι πολύ και εξοργίζομαι με τους υπεύθυνους του Υπουργείου παιδείας.

Ντροπή τους!

Πιστεύω ότι θα σας αγγίξει κ. Πρωθυπουργέ το θέμα μας και θα μας βοηθήσετε.

Μία απελπισμένη εκπαιδευτικός