Ο αγώνας των εργατών στη Χαλυβουργία του Ασπρόπυργου μπορεί να έκλεισε μέσα σε 9 μήνες αλλά ο κύκλος ζωής του το ραδιενεργού κέσιου είναι επί γης γύρω στα 24.000 χρόνια. Όσοι εργάτες ήρθαν σε επαφή μαζί του και δεν πείστηκαν από τις επίσημες ανακοινώσεις, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Στο τελικό προϊόν δεν εμπεριέχονται αληθινοί άνθρωποι παρά μόνο τα φαντάσματά τους.
Όμως, ποιος πραγματικά ενδιαφέρθηκε μέχρι σήμερα για τα βολταρίσματα των ξεσκέπαστων φορτηγών του σκραπ που διανύουν τη πόλη από το λιμάνι του Βόλου μέχρι τη Β’ ΒΙΠΕ; Πόσους αγώνες έπρεπε να κάνουν οι κάτοικοι του παλιού λιμεναρχείου για να
καταβρέχεται η σκουριά της φορτοεκφόρτωσης στο λιμάνι αλλά που διασκορπίζεται άνετα στη διακίνηση; Τι γίνεται με το περιβάλλον γύρω από τη Χαλυβουργία όταν τόνοι ολόκληροι παραμένουν επί γης ακίνητοι και διαχεόμενοι στο υπέδαφος και επί αέρος κινούμενοι;Όμως, ποιος πραγματικά ενδιαφέρθηκε μέχρι σήμερα για τα βολταρίσματα των ξεσκέπαστων φορτηγών του σκραπ που διανύουν τη πόλη από το λιμάνι του Βόλου μέχρι τη Β’ ΒΙΠΕ; Πόσους αγώνες έπρεπε να κάνουν οι κάτοικοι του παλιού λιμεναρχείου για να
Δυστυχώς το ραδιενεργό υλικό δεν μυρίζει, δεν έχει αναθυμιάσεις, δεν είναι ορατό παρά μονάχα στο τέλος της άθλιας καρκινογόνας ζωής. Ως γενικευμένη επιμόλυνση και καταστροφή των κυττάρων, επιθετική πολλές φορές, είναι παρόμοια με την επιθετικότητα του κεφαλαίου που για μερικά ευρώ παραπάνω, επιμολύνει κάθε πλευρά της ζωής. Σε τι χρησιμεύει άραγε ένας μισθός αν σε μερικά χρόνια διαπιστωθεί ότι λόγω της ραδιενέργειας κινδυνεύει η ζωή μας από καρκίνο; Πόσο κοστολογείται η ζωή ενός ανθρώπου και πόσο σίδερο πρέπει να πουληθεί για να πούμε ότι άξιζε που πήγε χαμένος;
Τα γεγονότα γνωστά αλλά η συνέχεια σχεδόν άγνωστη: Tο περιβόητο φορτίο σκραπ έφυγε από την Χαλυβουργία Ελλάδος στον Βόλο στις 27 Ιουνίου για την Σαρδηνία όπου εταιρεία, βάσει συμβολαίου που έχει συνάψει με το εργοστάσιο του Βόλου διαχειρίζεται τα επικίνδυνα απόβλητα. Το φορτίο επέστρεψε στο λιμάνι του Βόλου στις 5 Ιουλίου ως μολυσμένο λόγω παρουσίας του ραδιενεργού υλικού Καίσιο 137. Τα επίπεδα ραδιενέργειας που ανιχνεύθηκαν ξεπερνούν κι αυτά που ανιχνεύθηκαν σε φορτία που είχαν φύγει από την Φουκοσίμα μετά το πυρηνικό ατύχημα του 2011!
Οι Ιταλοί επιστήμονες ορθώς διαπιστώσανε ότι τα όρια που έχουνε τεθεί για τις ποσότητες ραδιενέργειας σε φορτία σκραπ είχανε ξεπεραστεί κατά πολύ, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, το επιστρέψανε και συγχρόνως ανέστειλαν και το συμβόλαιο που είχανε συνάψει οι δύο πλευρές για τις συγκεκριμένες εργασίες.
Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) που εξέτασε το φορτίο διαπίστωσε ότι όλα όσα ανακοίνωσαν οι Ιταλοί συνάδελφοί τους για την επικινδυνότητα του φορτίου και την μόλυνση του πλοίου δεν ισχύουν. Η ΕΕΑΕ έβγαλε μια καθησυχαστική ανακοίνωση της μορφής ότι δεν έγινε τίποτε και η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Για ποιους όμως η ζωή συνεχίζεται και για ποιους έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα;
Αυτό δεν μπορεί να το βεβαιώσει κανείς επιστημονικά χωρίς να γίνουν οι αναγκαίες ραδιολογικές εξετάσεις σε όλους τους εργαζόμενους (εργάτες χαλυβουργίας, λιμενεργάτες, πλήρωμα πλοίο και στους φορτηγατζήδες ακόμα) κι αν δεν μελετηθούν όλες οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι από την ΕΕΑΕ σε όλο το επιστρεφόμενο φορτίο; Παρίσταντο εκπρόσωποι του σωματείου στους ελέγχους αυτούς; Γιατί το λαλίστατο σωματείο της χαλυβουργίας δεν έβγαλε κάποια ανακοίνωση όπως συνέβη στην περίπτωση των εργατικών ατυχημάτων που έγιναν εξαιτίας ….. ως συνήθως λόγω ανθρωπίνων λαθών των εργατών και όχι ελλιπών κανονισμών ή της εντατικοποίησης της εργασίας; Που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το φορτίο; Τι λένε οι υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος που θέλουν πράσινη ανάπτυξη αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκαν αν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας των βιομηχανικών μονάδων;
Τελικά, έπρεπε κάποιος να μετρήσει τους νεκρούς στα νεκροταφεία για να διαπιστωθεί ότι ο Ασωπός ποταμός ήταν οχετός βιομηχανικών λυμάτων που έφτανε μέχρι τη βρύσης μας.
Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και διογκούμενα. Μόνο οι εργάτες και η τοπική κοινωνία μπορούν να παρέμβουν για τους όρους και τις συνθήκες λειτουργίας της χαλυβουργίας πριν το καίσιο φτάσει στο ποτήρι του νερού που πίνουμε.
Όσο για τους καπιταλιστές, οι λογαριασμοί μένουν ανοικτοί από τον Ασπρόπυργο μέχρι το Βόλο και από τη Σαρδηνία μέχρι το Βελεστίνο.
5/8/2012
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΚΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ)
www.eek.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου