Κλάμα σπαραξικάρδιο αφού οι μέτοχοι εδώ και 17 χρόνια δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ! Κλάμα που «σκίζει» καρδιές αφού διατηρούν το μέσο τέλος του διοδίου μειωμένο κατά 30% γιατί ασκούν κοινωνική πολιτική.
Δεν πρόκειται για κείμενο επιθεώρησης αλλά για τους ισχυρισμούς της εταιρείας στην προσπάθειά της να απαντήσει στις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και στο αίτημα να επιστρέψει η Αττική Οδός στον πραγματικό της ιδιοκτήτη, το δημόσιο.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση επί λέξει:
«17 χρόνια μετά την έναρξη της Παραχώρησης και 12 χρόνια μετά την τμηματική έναρξη λειτουργίας της Αττικής Οδού δεν έχει προκύψει μέχρι σήμερα καμία μερισματική ωφέλεια, ούτε ενός Ευρώ, για τους μετόχους της Αττική Οδός ΑΕ».
Όπως επίσης αναφέρεται επί λέξει: «Η διατήρηση του τέλους διοδίου σε ποσοστό 30% χαμηλότερο από το ανώτατο διόδιο τέλος, που προβλέπεται στο άρθρο 50 του Ν.2445/96 αποτελεί κοινωνική επιλογή της Αττικής Οδού, σε συνεργασία με το ελληνικό δημόσιο».
Η εταιρεία στην ανακοίνωσή της παραδέχεται, βέβαια, αυτό που κατήγγειλε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης ότι, δηλαδή, εάν υπολογιστούν τα έσοδα του δρόμου, η εταιρεία έχει ρεφάρει. Και αυτό γιατί τα ίδια κεφάλαια που επένδυσε κατά την κατασκευαστική περίοδο ήταν 174 εκατομμύρια ευρώ και τα έσοδα από τα οκτώ χρόνια λειτουργίας των διοδίων είναι 219 εκατομμύρια ευρώ, δυο εκατομμύρια περισσότερα από τα προβλεπόμενα.
Το πιο τραγικό απ΄όλα όμως είναι ότι η Αττική Οδός καλύπτεται πίσω από μια σύμβαση φαραωνικού τύπου που τη δικαιώνει. Και αυτό γιατί για να διακοπεί πρόωρα η σύμβαση παραχώρησης και να παραδοθεί ο δρόμος στο δημόσιο θα πρέπει πρώτα:
να αποπληρωθούν τα δάνεια και οι τόκοι των τραπεζών
καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης
να αποπληρωθούν στους μετόχους της Αττικής Οδού (Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΟΜΙΛΟΣ J&P, ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ) τα ίδια κεφάλαια ύψους 174 εκατομμυρίων ευρώ τα οποία επενδύθηκαν κατά την κατασκευαστική περίοδο (πριν από 15 χρόνια περίπου) και η σχετική τους απόδοση.
Όσοι ζητούν την πρόωρη επιστροφή της Αττικής Οδού στο δημόσιο, ζητούν να τροποποιηθεί η σύμβαση προκειμένου η απόσβεση να υπολογιστεί με βάση τα έσοδα και όχι τα κέρδη. Ασφαλώς και καμιά εταιρεία δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι τέτοιο. Το θέμα, όμως, είναι εάν η κυβέρνηση θα τολμήσει να το θίξει.
Και τελικά το κεντρικό θέμα είναι εάν μια σύμβαση μεταξύ δημοσίου και ιδιώτη είναι πιο ισχυρή από το Σύνταγμα. Γιατί δεν μπορεί το Σύνταγμα να έχει γίνει κουρελόχαρτο στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας και να μην μπορεί να γίνει, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μια σύμβαση.
Δεν πρόκειται για κείμενο επιθεώρησης αλλά για τους ισχυρισμούς της εταιρείας στην προσπάθειά της να απαντήσει στις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ και στο αίτημα να επιστρέψει η Αττική Οδός στον πραγματικό της ιδιοκτήτη, το δημόσιο.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση επί λέξει:
«17 χρόνια μετά την έναρξη της Παραχώρησης και 12 χρόνια μετά την τμηματική έναρξη λειτουργίας της Αττικής Οδού δεν έχει προκύψει μέχρι σήμερα καμία μερισματική ωφέλεια, ούτε ενός Ευρώ, για τους μετόχους της Αττική Οδός ΑΕ».
Όπως επίσης αναφέρεται επί λέξει: «Η διατήρηση του τέλους διοδίου σε ποσοστό 30% χαμηλότερο από το ανώτατο διόδιο τέλος, που προβλέπεται στο άρθρο 50 του Ν.2445/96 αποτελεί κοινωνική επιλογή της Αττικής Οδού, σε συνεργασία με το ελληνικό δημόσιο».
Η εταιρεία στην ανακοίνωσή της παραδέχεται, βέβαια, αυτό που κατήγγειλε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης ότι, δηλαδή, εάν υπολογιστούν τα έσοδα του δρόμου, η εταιρεία έχει ρεφάρει. Και αυτό γιατί τα ίδια κεφάλαια που επένδυσε κατά την κατασκευαστική περίοδο ήταν 174 εκατομμύρια ευρώ και τα έσοδα από τα οκτώ χρόνια λειτουργίας των διοδίων είναι 219 εκατομμύρια ευρώ, δυο εκατομμύρια περισσότερα από τα προβλεπόμενα.
Το πιο τραγικό απ΄όλα όμως είναι ότι η Αττική Οδός καλύπτεται πίσω από μια σύμβαση φαραωνικού τύπου που τη δικαιώνει. Και αυτό γιατί για να διακοπεί πρόωρα η σύμβαση παραχώρησης και να παραδοθεί ο δρόμος στο δημόσιο θα πρέπει πρώτα:
να αποπληρωθούν τα δάνεια και οι τόκοι των τραπεζών
καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης
να αποπληρωθούν στους μετόχους της Αττικής Οδού (Όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΟΜΙΛΟΣ J&P, ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ) τα ίδια κεφάλαια ύψους 174 εκατομμυρίων ευρώ τα οποία επενδύθηκαν κατά την κατασκευαστική περίοδο (πριν από 15 χρόνια περίπου) και η σχετική τους απόδοση.
Όσοι ζητούν την πρόωρη επιστροφή της Αττικής Οδού στο δημόσιο, ζητούν να τροποποιηθεί η σύμβαση προκειμένου η απόσβεση να υπολογιστεί με βάση τα έσοδα και όχι τα κέρδη. Ασφαλώς και καμιά εταιρεία δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι τέτοιο. Το θέμα, όμως, είναι εάν η κυβέρνηση θα τολμήσει να το θίξει.
Και τελικά το κεντρικό θέμα είναι εάν μια σύμβαση μεταξύ δημοσίου και ιδιώτη είναι πιο ισχυρή από το Σύνταγμα. Γιατί δεν μπορεί το Σύνταγμα να έχει γίνει κουρελόχαρτο στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας και να μην μπορεί να γίνει, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, μια σύμβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου