Αξιολόγηση: Η «δολοφονική» επιδίωξη του «νέου σχολείου»

Δημόσιο: αγοραίο, φθηνό, ιεραρχικό, αυταρχικό και ευέλικτο

Η «αναθέρμανση» του ζητήματος της αξιολόγησης  με αφορμή την γενικότερη αξιολόγηση προσώπων και υπηρεσιών του κράτους με στόχο τόσο τον περιορισμό-διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών (Παιδεία-Υγεία- Κοινωνική Ασφάλιση) όσο και τις απολύσεις προσωπικού,  δεν θα μπορούσε να αφήσει απέξω την εκπαίδευση. Το ζήτημα της αξιολόγησης στην εκπαίδευση σχετίζεται άμεσα με την  προσπάθεια της συγκυβέρνησης να αναδιοργανώσει με αντιδραστικούς όρους το κράτος δημιουργώντας ένα δημόσιο με ιδιωτική λειτουργία, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ένα δημόσιο των ΜΚΟ και των χορηγών. Σε αυτό το επιτελικό κράτος των περικοπών, των συγχωνεύσεων και της ιδιωτικοποίησης, η αξιολόγηση είναι ο κεντρικός μηχανισμός για την υπονόμευση της μονιμότητας, την τρομοκράτηση των εργαζομένων και την προοπτική των μαζικών απολύσεων.

Παράλληλα οι ίδιοι οι αξιολογικοί στόχοι θα αναφέρονται στην ικανότητα του δημοσίου να ικανοποιεί τα συμφέροντα του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, να ανταποκρίνεται στα δημοσιονομικά κριτήρια της τρόικας και να διαλύει ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος και τις παροχές του. 

Ιδιαίτερη μνεία κάνει η υπουργός για το θέμα της αυτοαξιολόγησης. Αναφέρεται στις χιλιάδες αρνήσεις που συνάντησε το προηγούμενο διάστημα για το θέμα αυτό από σχεδόν όλους τους συλλόγους Π.Ε. και συλλόγους διδασκόντων των σχολείων. Είναι ένα θέμα που δημιούργησε  μεγάλα προβλήματα στους σχεδιασμούς τους. Βέβαια σε αυτή την πορεία βρέθηκαν και μερικοί «πρόθυμοι» αυλοκόλακες και γλείφτες της εκάστοτε εξουσίας. (500 σχολεία καλοθελητές από τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία είναι ιδιωτικά).

 «Νέο σχολείο» με υποταγμένους εκπαιδευτικούς

Δηλώνει η Διαμαντοπούλου: «Θα εφαρμοστεί ο νόμος όχι  βάζοντας αστυνομικούς και πυροβολώντας τα σχολεία. Όλα τα πράγματα εξελίσσονται και αυτή είναι η τέχνη της πολιτικής. Να κάνεις τη μεγάλη τομή, να πείθεις, να βρίσκεις συμμάχους, να υλοποιείς αυτό που χρειάζεται χωρίς να δημιουργείς βίαιες αντιπαραθέσεις χωρίς όρια. Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη. Όλα λύνονται και όλα ωριμάζουν και όλα αλλάζουν όταν υπάρχει η πρώτη βασική τομή.»

      Δεν θα χρησιμοποιήσουν αστυνομικού  τύπου μέτρα, αλλά την «πειθώ»: «Όσοι δάσκαλοι δεν αξιολογηθούν δεν θα έχουν καμία εξέλιξη». Συνδέεται έτσι με απόλυτο τρόπο η εξέλιξη με το μισθό, ο μισθός με την απόδοση. «Ο δημοκρατικός δρόμος» της θατσερικής λογικής της Διαμαντοπούλου εξαντλείται στον ωμό εκβιασμό. Τι σημαίνει αυτό; Καμία μισθολογική εξέλιξη. Καμία αύξηση. Απόλυση!

Εξάλλου το νομικό πλαίσιο υπάρχει και ιδιαίτερα για τους νεοδιόριστους συναδέλφους, αποκαλύπτοντας τη λογική της διάσπασης στην αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών. Μετά τα δύο δοκιμαστικά χρόνια αν αξιολογηθούν αρνητικά απολύονται, χάνοντας και με αυτό τον τρόπο  εκτός από τη δουλειά τους και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων.

Το μισθολόγιο- βαθμολόγιο  σφαγείο

Βασιζόμενη η υπουργός στο βαθμολόγιο-σφαγείο των μισθών και στην προσπάθεια διαχωρισμού που εντέχνως δημιουργεί ώστε να μην υπάρχει ενιαιότητα στην δράση επιδιώκει  να δημιουργήσει τα πρώτα ρήγματα μέσα στους εκπαιδευτικούς. Μια επιδίωξη του  νέου μισθολογίου είναι να οδηγήσει  σε αντιπαλότητα και διαγκωνισμό τους εκπαιδευτικούς  τόσο για την απόκτηση βαθμού όσο ακόμη και αυτού του Μ.Κ. Θέλει να δημιουργήσει κλίμα ιδιωτικού τομέα  και προϋποθέσεις για  «ατομικές συμβάσεις εργασίας». Θέλει  την απόλυτη υποταγή στο διευθυντικό δικαίωμα και τη συλλογική πειθάρχηση στο κράτος εργοδότη. Επιδιώκει οι εκπαιδευτικοί να «διδάσκουν» στους μαθητές με το παράδειγμα τους τις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις. Αποτελεί το απόλυτο εργοδοτικό όπλο για την αύξηση της παραγωγικότητας (απλήρωτης δουλειάς ) και της μείωσης του κόστους εργασίας άρα και των δαπανών. Ο κάθε συνάδελφος θα αγωνιά και θα αγωνίζεται όχι για το συλλογικό καλό, αλλά για την ατομική επιβίωση μέσα από ένα πλέγμα αξιολόγησης και απόκτησης μισθολογικού πλεονεκτήματος έναντι άλλων, αφού δε θα παίρνουν όλοι το επόμενο βαθμό, αλλά ένα ποσοστό αυτών που το δικαιούνται. Με το νέο μισθολόγιο -βαθμολόγιο έρχεται η κεντρική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών με βάση τα αποτελέσματα των μαθητών.

Οι εξετάσεις,  η αξιολόγηση και η απόλυση

Τα πεδία όπου θα εξετάζονται  και θα αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί δεν είναι καθόλου τυχαία. Έτσι: «Μέσα και πόροι, οργάνωση και διοίκηση σχολείου, κλίμα και σχέσεις, εκπαιδευτικές διαδικασίες και εκπαιδευτικά αποτελέσματα» είναι τα πεδία προς αξιολόγηση.

Μέσα και πόροι μας παραπέμπουν στο αγοραίο μοντέλο του σχολείου. Αφού το κράτος δεν δίνει τα χρήματα λόγω κρίσης τι κάνεις ως εκπαιδευτικός για να το ενισχύσεις οικονομικά; Με ποιες διαδικασίες θα βρεις χρήματα για να λειτουργήσουν τα σχολεία; Πως θα δικτυωθείς στην τοπική και όχι μόνο κοινωνία για ανεύρεση πόρων; Και εντέλει τι κάνεις ως εκπαιδευτικούς να διερευνήσεις τους κατάλληλους ανθρώπους- χορηγούς για να βοηθήσουν το σχολείο;

Οργάνωση και διοίκηση σχολείου. Με βάση και την διοικητική αναδιάρθρωση που είναι στα σκαριά πώς ως εκπαιδευτικός συμβάλεις στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και πώς οργανώνεις τις λειτουργίες ώστε να περνάει η πολιτική, οι επιδιώξεις και  οι αποφάσεις της πολιτείας για το σχολείο;  Οι αγωνιστικές διεκδικήσεις στέκονται εμπόδιο στη λειτουργία αυτή, τι στάση κρατάς εσύ; Κατά πόσο είσαι πειθήνιο όργανο της διοίκησης και του διευθυντή;

Κλίμα και σχέσεις: Δάσκαλε βοηθάς να ξεπεραστεί η κρίση που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία; Απαλύνεις τον πόνο των γονιών που τα παιδιά τους δεν έχουν βιβλία; Βοηθάς για να καταλάβουν οι γονείς ότι είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά τους που κρυώνουν στο σχολείο, που δεν έχει πετρέλαιο, και ότι είναι υπόθεση των ίδιων των γονιών η λειτουργία του σχολείου και όχι υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους πολίτες;

Εκπαιδευτικές διαδικασίες και εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Τι πρωτοβουλίες παίρνεις δάσκαλε για να σηκώσεις στις πλάτες σου τις καινοτόμες δράσεις του υπουργείου; Ποια προγράμματα έχεις εκπονήσει στην τάξη σου; Τι κάνεις για να αναδειχθεί το σχολείο σου ως πρωτοπόρο στην αρίστευσή του; Δάσκαλε γνωρίζεις ότι εσύ είσαι υπεύθυνος  και αξιολογείσαι με βάση τις επιδόσεις των μαθητών σου; Πώς πείθεις τους άλλους δασκάλους να μπουν στην ίδια διαδικασία;

Τα παραπάνω αποτελούν μερικά από τα ερωτήματα που προκύπτουν από το πλέγμα ελέγχου και αξιολόγησης που υπάρχει και επιδιώκει στο «νέο» σχολείο να εφαρμόσει η υπουργός. Θέλει εκπαιδευτικούς πειθήνιους υπηκόους και τελικά θέλει να «δολοφονήσει» με απολύσεις χιλιάδες εκπαιδευτικούς εφαρμόζοντας πλήρως την πολιτική του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΤΡΟΙΚΑ.

Από την άλλη ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός κρατικός συνδικαλισμός όχι μόνο αρνείται να συζητήσει το θέμα και να οργανώσει την αντίσταση των εκπαιδευτικών για να μην περάσει η αξιολόγηση –χειραγώγηση αλλά υποστηρίζει και εν τέλει γίνεται ο κυρίως ιμάντας της πολιτικής της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου και του υπουργείου παιδείας λέγοντας πως η αξιολόγηση είναι θέση του κλάδου.

Η απάντηση στα χέρια των εκπαιδευτικών και

της εργαζόμενης πλειοψηφίας

Οι σύλλογοι διδασκόντων , οι σύλλογοι Π.Ε., οι Γ.Σ., οι επιτροπές αγώνα να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης αγώνα στα χέρια τους, να μην αφήσουν τη γραφειοκρατία να γίνει ο δούρειος ίππος των συμφερόντων της πλειοψηφίας των εκ-παιδευτικών και να απαιτήσουν:

 Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία