Καταγγελία των κρατούμενων γυναικών στις φυλακές Ελαιώνα Θηβών
Είμαστε κρατούμενες στις φυλακές Ελαιώνα Θήβας. Με αυτήν την επιστολή καταγγέλλουμε δημόσια τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής μας, την άθλια και εκδικητική διοίκηση της φυλακής από την περιβόητη πλέον διευθύντρια της φυλακής Κουτσομιχάλη Χαρά (υπεύθυνη για τον θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη) και την αδυναμία ή ανικανότητα του επιστημονικού προσωπικού της φυλακής. Η καταγγελία μας αυτή είναι καταγγελία εναντίον του δήθεν «σωφρονιστικού συστήματος» της χώρας, της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης και των υπεύθυνων κυβερνήσεων γι’ αυτές τις...
άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.
Συγκεκριμένα για τις φυλακές του Ελαιώνα:
1 Σχεδόν ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη. Ένας παθολόγος μια φορά κάθε δεκαπέντε μέρες (για 400 περίπου γυναίκες), ο οποίος είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στην πληθώρα των αιτήσεων για μια στοιχειώδη εξέταση. Ανυπαρξία προφανώς και εφημερεύοντος γιατρού. Οι αιτήσεις που κάνουμε για γιατρούς διάφορων ειδικοτήτων μένουν συνήθως στα αζήτητα. Αυτόν τον χειμώνα που μας «θέρισαν» οι ιώσεις και η γρίπη, τα περισσότερα περιστατικά αντιμετωπίστηκαν με παυσίπονα. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες περιμένουν μια απλή εξέταση αίματος 3-4 μήνες. Τα παραπεμπτικά, απλά ή επείγοντα, ξεχασμένα στα συρτάρια.
2 Φαρμακευτική περίθαλψη μηδαμινή. Αυτό σχετίζεται και με την έλλειψη γιατρών. Ακόμη και σε έκτακτα περιστατικά, αν κάποια κρατούμενη δεν αισθανθεί καλά τη στιγμή που η φυλακή είναι κλειστή, στην καλύτερη περίπτωση της δίνεται ένα ντεπόν ή της λένε να κάνει υπομονή έως το πρωί που περνάει το φαρμακείο από τις πτέρυγες για να διανείμει φάρμακα. Το πρωί, χωρίς εξέταση γιατρού και με «αυτοδιάγνωση» τις περισσότερες φορές, θα διανείμουν παυσίπονα.
3 Έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης ιδιαίτερα για τις άπορες κρατούμενες (π.χ. ρούχα, παπούτσια, είδη ατομικής υγιεινής κ.λπ.). Μετά από μεγάλες πιέσεις μπορεί να δοθούν κάποια είδη. Για αυτόν τον λόγο, όταν κάποιες εθελοντικές ή φιλανθρωπικές οργανώσεις διανέμουν είδη πρώτης ανάγκης, θα πρέπει να τα διανέμουν στις κρατούμενες οι ίδιες ή με την εποπτεία τους.
4 Ανυπαρξία προσωπικού για τη φροντίδα και τη δημιουργική απασχόληση βρεφών και παιδιών που διαμένουν στη φυλακή μαζί με τις μητέρες τους. Έλλειψη υπαλληλικού προσωπικού και για άλλες απαραίτητες λειτουργίες του καταστήματος κράτησης.
5 Ασφυκτικός περιορισμός του προσωπικού χώρου των κρατουμένων, με «στοίβαγμα» ράντζων μέσα στους θαλάμους. Μπροστά σε αυτό το πρόβλημα της «σαρδελλοποίησης» των κρατουμένων η αδίστακτη διευθύντρια προχώρησε σε μια διπλή εγκληματική ενέργεια. Μετέτρεψε τη Β’ πτέρυγα τοξικομανών σε πτέρυγα κράτησης υπόδικων και δικασμένων γυναικών. Έτσι από τη μια πλευρά οι τοξικομανείς- οι οποίοι χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης και αυτό απαιτεί ιδιαίτερο χώρο – διασκορπίζονται σε πτέρυγες και θαλάμους με διαφορετικά είδη ποινών (π.χ. οικονομικά, κλοπές κ.λπ.) ενώ από την άλλη πλευρά κρατούμενες με ισόβια κάθειρξη βρίσκονται στον ίδιο θάλαμο με κρατούμενες που είτε είναι υπόδικες ανήλικες ή μη, είτε έχουν ποινές από 3 μήνες έως 5 χρόνια. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Β’ πτέρυγα, αλλά σε ολόκληρη τη φυλακή. Το αποτέλεσμα είναι η απόλυτη κόλαση και το χάος.
6 Έλλειψη επαρκούς θέρμανσης τον χειμώνα και ζεστού νερού για μπάνιο. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι σημαίνει να ανάβουνε τον χειμώνα τα καλοριφέρ μια ώρα το πρωί και μια ώρα το απόγευμα, όταν θα πρέπει να προλάβουν τετρακόσιες κρατούμενες να κάνουν μπάνιο με νερό που δεν είναι παγωμένο. Ένας τραγικός αγώνας δρόμου με βραβείο ζεστό νερό, που επαρκεί όμως για πολύ λίγες τυχερές κρατούμενες.
7 Ανύπαρκτη επικοινωνία με τους εισαγγελείς, τη διεύθυνση και την κοινωνική υπηρεσία. (Σε αιτήσεις, ανταποκρίνονται μετά από 3 μήνες).
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα εκρηκτικά προβλήματα λόγω συμφόρησης και φτώχειας στις φυλακές. Αυτά δημιουργούν ένα άθλιο περιβάλλον, που αρκετές φορές μας δίνει μια ιδέα για το πώς είναι η κόλαση. Αυτό που παρατηρούμε όμως, είναι ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
Ένα πράγμα ρωτάμε: Κύριοι των υπουργείων και της κυβέρνησης, μήπως θεωρείτε ότι το να έχει μια χώρα ζωντανούς κρατούμενους (κρατούμενους τους περισσότερους από τους οποίους δημιούργησε η κοινωνική αθλιότητα και η μίζερη ζωή την οποία εσείς έπρεπε να διορθώσετε), σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, είναι πολυτέλεια;
Μήπως θέλετε να μας εξοντώσετε για λόγους οικονομικούς; Αν είναι έτσι, θα ήταν χρήσιμο να μας το δηλώνατε καθαρά και ξάστερα.
Τότε ίσως θα μπορούσαμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια που μας έχει απομείνει, χωρίς αυταπάτες.
ΥΓ.: Μετά την ψήφιση του απάνθρωπου και εκδικητικού νόμου Δένδια για τις άδειες είδαμε ξαφνικά να κόβεται η γέφυρα επικοινωνίας μας με τον έξω κόσμο, σε σημείο που έγκριτοι νομικοί και εγκληματολόγοι να μιλούν για ουσιαστική κατάργηση του ίδιου του θεσμού. Αυτή είναι η δημοκρατία σας!
Ντροπή σας.
Γυναίκες κρατούμενες
του Ελαιώνα Θηβών
27.4.2012
άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης.
Συγκεκριμένα για τις φυλακές του Ελαιώνα:
1 Σχεδόν ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη. Ένας παθολόγος μια φορά κάθε δεκαπέντε μέρες (για 400 περίπου γυναίκες), ο οποίος είναι αδύνατο να ανταποκριθεί στην πληθώρα των αιτήσεων για μια στοιχειώδη εξέταση. Ανυπαρξία προφανώς και εφημερεύοντος γιατρού. Οι αιτήσεις που κάνουμε για γιατρούς διάφορων ειδικοτήτων μένουν συνήθως στα αζήτητα. Αυτόν τον χειμώνα που μας «θέρισαν» οι ιώσεις και η γρίπη, τα περισσότερα περιστατικά αντιμετωπίστηκαν με παυσίπονα. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες περιμένουν μια απλή εξέταση αίματος 3-4 μήνες. Τα παραπεμπτικά, απλά ή επείγοντα, ξεχασμένα στα συρτάρια.
2 Φαρμακευτική περίθαλψη μηδαμινή. Αυτό σχετίζεται και με την έλλειψη γιατρών. Ακόμη και σε έκτακτα περιστατικά, αν κάποια κρατούμενη δεν αισθανθεί καλά τη στιγμή που η φυλακή είναι κλειστή, στην καλύτερη περίπτωση της δίνεται ένα ντεπόν ή της λένε να κάνει υπομονή έως το πρωί που περνάει το φαρμακείο από τις πτέρυγες για να διανείμει φάρμακα. Το πρωί, χωρίς εξέταση γιατρού και με «αυτοδιάγνωση» τις περισσότερες φορές, θα διανείμουν παυσίπονα.
3 Έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης ιδιαίτερα για τις άπορες κρατούμενες (π.χ. ρούχα, παπούτσια, είδη ατομικής υγιεινής κ.λπ.). Μετά από μεγάλες πιέσεις μπορεί να δοθούν κάποια είδη. Για αυτόν τον λόγο, όταν κάποιες εθελοντικές ή φιλανθρωπικές οργανώσεις διανέμουν είδη πρώτης ανάγκης, θα πρέπει να τα διανέμουν στις κρατούμενες οι ίδιες ή με την εποπτεία τους.
4 Ανυπαρξία προσωπικού για τη φροντίδα και τη δημιουργική απασχόληση βρεφών και παιδιών που διαμένουν στη φυλακή μαζί με τις μητέρες τους. Έλλειψη υπαλληλικού προσωπικού και για άλλες απαραίτητες λειτουργίες του καταστήματος κράτησης.
5 Ασφυκτικός περιορισμός του προσωπικού χώρου των κρατουμένων, με «στοίβαγμα» ράντζων μέσα στους θαλάμους. Μπροστά σε αυτό το πρόβλημα της «σαρδελλοποίησης» των κρατουμένων η αδίστακτη διευθύντρια προχώρησε σε μια διπλή εγκληματική ενέργεια. Μετέτρεψε τη Β’ πτέρυγα τοξικομανών σε πτέρυγα κράτησης υπόδικων και δικασμένων γυναικών. Έτσι από τη μια πλευρά οι τοξικομανείς- οι οποίοι χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης και αυτό απαιτεί ιδιαίτερο χώρο – διασκορπίζονται σε πτέρυγες και θαλάμους με διαφορετικά είδη ποινών (π.χ. οικονομικά, κλοπές κ.λπ.) ενώ από την άλλη πλευρά κρατούμενες με ισόβια κάθειρξη βρίσκονται στον ίδιο θάλαμο με κρατούμενες που είτε είναι υπόδικες ανήλικες ή μη, είτε έχουν ποινές από 3 μήνες έως 5 χρόνια. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Β’ πτέρυγα, αλλά σε ολόκληρη τη φυλακή. Το αποτέλεσμα είναι η απόλυτη κόλαση και το χάος.
6 Έλλειψη επαρκούς θέρμανσης τον χειμώνα και ζεστού νερού για μπάνιο. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι σημαίνει να ανάβουνε τον χειμώνα τα καλοριφέρ μια ώρα το πρωί και μια ώρα το απόγευμα, όταν θα πρέπει να προλάβουν τετρακόσιες κρατούμενες να κάνουν μπάνιο με νερό που δεν είναι παγωμένο. Ένας τραγικός αγώνας δρόμου με βραβείο ζεστό νερό, που επαρκεί όμως για πολύ λίγες τυχερές κρατούμενες.
7 Ανύπαρκτη επικοινωνία με τους εισαγγελείς, τη διεύθυνση και την κοινωνική υπηρεσία. (Σε αιτήσεις, ανταποκρίνονται μετά από 3 μήνες).
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα εκρηκτικά προβλήματα λόγω συμφόρησης και φτώχειας στις φυλακές. Αυτά δημιουργούν ένα άθλιο περιβάλλον, που αρκετές φορές μας δίνει μια ιδέα για το πώς είναι η κόλαση. Αυτό που παρατηρούμε όμως, είναι ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
Ένα πράγμα ρωτάμε: Κύριοι των υπουργείων και της κυβέρνησης, μήπως θεωρείτε ότι το να έχει μια χώρα ζωντανούς κρατούμενους (κρατούμενους τους περισσότερους από τους οποίους δημιούργησε η κοινωνική αθλιότητα και η μίζερη ζωή την οποία εσείς έπρεπε να διορθώσετε), σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, είναι πολυτέλεια;
Μήπως θέλετε να μας εξοντώσετε για λόγους οικονομικούς; Αν είναι έτσι, θα ήταν χρήσιμο να μας το δηλώνατε καθαρά και ξάστερα.
Τότε ίσως θα μπορούσαμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια που μας έχει απομείνει, χωρίς αυταπάτες.
ΥΓ.: Μετά την ψήφιση του απάνθρωπου και εκδικητικού νόμου Δένδια για τις άδειες είδαμε ξαφνικά να κόβεται η γέφυρα επικοινωνίας μας με τον έξω κόσμο, σε σημείο που έγκριτοι νομικοί και εγκληματολόγοι να μιλούν για ουσιαστική κατάργηση του ίδιου του θεσμού. Αυτή είναι η δημοκρατία σας!
Ντροπή σας.
Γυναίκες κρατούμενες
του Ελαιώνα Θηβών
27.4.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου