Νέος Tράα...πεζίτης

Ακόμα μια εβδομάδα πέρα­σε και το σίριαλ «ποιος θα υπογράψει τι» καλά κρατεί. Τα τηλεπαράθυρα επικε­ντρώνονται στις δηλώσεις όλων των υποτιθέμενων «παικτών», όμως το παρασκήνιο με τους πραγματικούς παίκτες δουλεύει πυρετωδώς, κάτω απ’ τη μύτη μας, και όλα μπαίνουν στην τελική ευθεία.

Πριν αλλάξουν οι ευρωπαϊκές συν­θήκες ώστε να ανοίξει το παράθυρο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, οι δανειστές μας και τα επεν­δυτικά συμφέροντα που εξαρχής κι­νούσαν τα νήματα πίσω από τις εξε­λίξεις στην ελληνική οικονομία, θα διασφαλίσουν δύο πράγματα:

♦ Να περάσει ο έλεγχος των ελληνι­κών τραπεζών στην τρόικα, ώστε να αλλάξει σιγά - σιγά η μετοχική τους σύνθεση.

♦ Να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες της νέας δανειακής σύμβασης και η συμμετοχή των ιδιωτών στο κούρεμα μέσω του PSI με την προϋπόθεση ότι τα νέα δεδομένα θα διέπονται από το βρετανικό δίκαιο και όχι το ελλη­νικό, ώστε η χώρα να μην μπορεί σε καμία περίπτωση να έχει περιθώρια ελιγμών και υπαναχωρήσεων (εθνι­κό κίνημα «δεν πληρώνω»). Και βε­βαίως, σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ, οι δανειακές συμβάσεις να παραμείνουν στο ευρωπαϊ­κό νόμισμα.

Οι εσωτερικές πολιτικές εξε­λίξεις δίνουν την εντύπωση ότι οι διεργασίες με την τρόικα σταμάτησαν μέχρι ο Αντώνης Σαμαράς να συνυπογράψει τις εγγυήσεις που ζητούν οι δα­νειστές. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια και βεβαίως αφορά μόνο την έκτη δόση, η καθυ­στέρηση της οποίας δεν επι­βαρύνει κανέναν άλλον πλην του Δημοσίου και ίσως μι­σθωτούς και συνταξιούχους.

Τα υπόλοιπα όχι μόνο προ­χωρούν κανονικά και αβία­στα,  αλλά  βρίσκονται  ένα βήμα πριν από την ολοκλή­ρωση.

Στόχος ο έλεγχος

Σε προηγούμενα φύλλα γράψαμε ότι το ΔΝΤ, με μια απόρρητη έκθεση, επισή­μανε στους «ενδιαφερομέ­νους» ότι, για να ελεγχθεί πλήρως η ελληνική πολιτική σκηνή, πρέπει να σπάσει ένα κατεστημένο που δημιουργήθηκε στη με­ταπολίτευση μεταξύ πολιτικών, τρα­πεζιτών και ιδιοκτητών ΜΜΕ.

Η έκθεση έλεγε ότι, για να σπά­σει η αλυσίδα, πρέπει να ελεγχθούν οι τράπεζες, να αλλάξει η μετοχική τους σύνθεση και έτσι τα νέα συμ­φέροντα που θα διαχειρίζονται το τραπεζικό σύστημα θα μπορούν μέ­σω των ΜΜΕ (σχεδόν όλα είναι καταχρεωμένα και εξαρτώνται από τα δά­νεια) να ανεβοκατεβάζουν κυβερνή­σεις. Συνεπώς τα ξένα συμφέροντα θα μπορούν να εξουσιάζουν και τους τρεις κρίκους της αλυσίδας.

Την προηγούμενη εβδομάδα, λοι­πόν, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», ελήφθη η απόφαση το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στο οποίο θα αναγκαστούν να ανα­τρέξουν όσες ελληνικές τράπεζες «χάσουν» από το κούρεμα του 50%, να περάσει στα χέρια της τρόικας.

Σύμφωνα με το σχέδιο, με το οποίο φαίνεται να έχει ήδη συμφωνήσει εδώ και εβδομάδες ο Βενιζέλος, το 60% του ταμείου θα ελέγχεται από τροϊκανούς αξιωματούχους και το 40% από το Δημόσιο. Μάλιστα οι τράπεζες που θα μπουν στην ομπρέ­λα του ΤΧΣ θα «σπρώχνονται» ύστερα από σχετική έκθεση της BlackRock.

 Η ελεγκτική εταιρεία, που μπήκε εμβόλιμα στην ελληνική πραγματι­κότητα ύστερα από πρόσκληση της κυβέρνησης Παπανδρέου, θα απο­φανθεί ποιες ελληνικές τράπεζες θα έχουν απώλειες από το κούρεμα του χρέους όπως αυτό συμφωνήθη­κε στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλ­λες και θα υπαχθούν στο Ταμείο για να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες.

Επίσης, με τις ευλογίες του Βενι­ζέλου, ο άνθρωπος της τρόικας που θα είναι επικεφαλής της διαχείρισης των ελληνικών τραπεζών θα είναι (ποιος άλλος;) ο μόνιμος αντιπρό­σωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Μπόμπ Τράα. Όπως ακριβώς το γράψαμε πριν από μερικές εβδομάδες.

Νέο κατεστημένο

 Έτσι ένας νέος κύκλος διαπλο­κής αρχίζει. Μάλιστα ο σχεδιασμός του Τράα αναφέρει ότι σχεδόν όλες οι ελληνικές τράπεζες θα αναγκα­στούν να καταφύγουν στο Ταμείο, το οποίο για 1-2 έτη θα έχει τον πλήρη έλεγχο του τι γίνεται στις τράπεζες. Οι πρόνοιες αυτές και οι λειτουργίες του ΤΧΣ έχουν ήδη περάσει και επι­κυρωθεί από τη Βουλή ύστερα από διαδικασίες - εξπρές του «εμπνευ­στή» πρώην τσάρου Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ήταν ανάμεσα στα «κρίσιμα» μέτρα που έπρεπε να πε­ράσουν πάση θυσία για να εξασφα­λίσουμε κάποια από τις δόσεις του δανείου.

Σιγά - σιγά, δυστυχώς, θα αποκα­λύπτονται πολλά τέτοια «παράθυ­ρα» του νέου κατεστημένου που πά­ει να δημιουργηθεί και που πέρασαν στα ψιλά αφού πάντα βρισκόμασταν υπό την υποτιθέμενη απειλή «μέτρα ή πτώχευση». Βεβαίως οι βουλευτές δεν είναι άμοιροι ευθυνών για το ότι επικύρωσαν μέτρα και όρους που μπορεί να κριθούν έως και αντισυ­νταγματικά.

 Όπως μαθαίνει το «Π», οι περισ­σότεροι Έλληνες τραπεζίτες δεν βρίσκουν άλλη εναλλακτική λύση και δέχονται την ηγεμονία Τράα, αφού έχουν να διαχειριστούν ζημι­ές δισεκατομμυρίων που μπορεί να φθάσουν ακόμα και τα 16 δισ. ευρώ λόγω του κουρέματος. Και μπο­ρεί να έχουν φάει το παραμύθι των διασφαλίσεων από τον Τράα ότι «οι διοικήσεις των τραπεζών δεν θα αλ­λάξουν όταν θα υπαχθούν στο ΤΧΣ» (δεν θα χάσουν τη θεσούλα τους, με άλλα λόγια), όμως τα σχέδια του ΔΝΤ είναι άλλα, όπως σας έχουμε εξηγήσει.

Το ερώτημα είναι γιατί οι πολιτικοί, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι δεν σταματούν την πλήρη παράδο­ση της χώρας στα ξένα συμφέρο­ντα. Γιατί τα μικροπολιτικά παιχνίδια που διαδραματίζονται σε ημερήσια βάση για την επόμενη μέρα επιτρέ­πουν στους «ενδιαφερόμενους» να αλωνίζουν σε οικονομία και εξωτε­ρική πολιτική;

Και βεβαίως είναι λογικό να διε­ρωτηθεί κάθε σκεπτόμενος άνθρω­πος εάν το θέμα των υπογραφών συντηρείται από κάποιους εντός της χώρας σκοπίμως και εάν εξυπηρε­τεί κάτι. Όπως για 18 μήνες εξυπη­ρετούσε η διακυβέρνηση της... τρο­μοκρατίας, που έχει φέρει ως απο­τέλεσμα ακριβώς αυτά που υποτίθε­ται πως έλεγε ότι θα αποφύγει εάν οι πολίτες δέχονταν αδιαμαρτύρητα όλα τα σχέδια που απέτυχαν πατα­γωδώς να ανακόψουν την ύφεση και να συνεφέρουν τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.

Διότι, 18 μήνες μετά, το ΥΠΟΙΟ και η τρόικα ακόμα δεν έχουν πετύχει μια σωστή πρόβλεψη για την ύφεση, το έλλειμμα, τα έσοδα και τις δαπά­νες...

Πηγή: Το Ποντίκι