Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Μπήκαν και οι σφραγίδες που μας βάζουν χαλκά για τα επόμενα 17 χρόνια. Η σύμβαση για το νέο δάνειο των 109,1 δις ευρώ υπογράφηκε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ κατατέθηκε ως σχέδιο νόμου στη Βουλή. Βέβαια η ψήφος της θα είναι τυπική, αφού σήμερα πέφτουν και οι υπογραφές με την
τρόικα, ώστε στις 19 του μηνός να εκταμιευτεί και η πρώτη δόση.
Η διάρκεια του δανείου είναι 17 χρόνια. Οι προϋποθέσεις καταγράφονται σε ένα εκτενές τεχνικό κείμενο το οποίο θα απλοποιήσουμε για να γίνεται πιο κατανοητό. Τι λέει; Εφόσον η Ελλάδα πληρώνει τακτικά, θα μπορεί να παίρνει την επόμενη δόση. Εάν δεν δίνει καταβάλει τις δόσεις θα πληρώνει επιπλέον τόκο. Και στην περίπτωση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους του δανείου και του Μνημονίου τότε οι δόσεις μπορεί να σταματήσουν και το ποσό που έχει αποδοθεί να γίνει άμεσα απαιτητό.
Για να ξέρετε, δε, τι έχουν υπογράψει αυτοί που υπερηφανεύονται για τις «λύσεις» που προσέφεραν στη χώρα εν είδη εθνικής υπηρεσίας, μάθετε ότι η δανειακή σύμβαση, σε παράρτημά της αναφέρει ότι «ούτε το Δικαιούχο Κράτος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσία κατάσχεσης – πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης – ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία με τη σύμβαση».
Α, ναι. Και ότι «η Ελλάδα έχει υπαχθεί νόμιμα, αποτελεσματικά και αμετάκλητα στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και κάθε απόφαση του δικαστηρίου αυτού θα είναι αμετάκλητη και εκτελεστή στην Ελληνική Δημοκρατία».
Σε αυτά προσθέσετε ότι η έκθεση Τόμσεν που συνοδεύει την συμμετοχή του ΔΝΤ στο δάνειο, αφήνει πολλά θέματα ανοικτά για τη δυνατότητα επιτυχίας του ελληνικού προγράμματος. Η έκθεση σημειώνει πως πρέπει να συνεχιστεί η εσωτερική υποτίμηση για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, ενώ, ασκεί κριτική για το γεγονός πως παρότι οι μισθοί μειώνονται δεν συμβαίνει το ίδιο με τις τιμές λόγω δυσκαμψιών στην αγορά και κλειστών επαγγελμάτων.
Ας μη μιλούν λοιπόν για επιτυχίες και εθνική υπηρεσία αυτοί που έβαλαν την υπογραφή τους στη νέα σύμβαση. Γιατί το μόνο που έκαναν είναι να μας δέσουν χειροπόδαρα για τις επόμενες δεκαετίες βάζοντας υποθήκη την όποια περιουσία έχει η χώρα σύν τον ιδρώτα των εργαζομένων της, που πλέον θα δουλεύουν και θα φορολογούνται για τους ξένους.
Μπήκαν και οι σφραγίδες που μας βάζουν χαλκά για τα επόμενα 17 χρόνια. Η σύμβαση για το νέο δάνειο των 109,1 δις ευρώ υπογράφηκε με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ κατατέθηκε ως σχέδιο νόμου στη Βουλή. Βέβαια η ψήφος της θα είναι τυπική, αφού σήμερα πέφτουν και οι υπογραφές με την
τρόικα, ώστε στις 19 του μηνός να εκταμιευτεί και η πρώτη δόση.
Η διάρκεια του δανείου είναι 17 χρόνια. Οι προϋποθέσεις καταγράφονται σε ένα εκτενές τεχνικό κείμενο το οποίο θα απλοποιήσουμε για να γίνεται πιο κατανοητό. Τι λέει; Εφόσον η Ελλάδα πληρώνει τακτικά, θα μπορεί να παίρνει την επόμενη δόση. Εάν δεν δίνει καταβάλει τις δόσεις θα πληρώνει επιπλέον τόκο. Και στην περίπτωση που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους του δανείου και του Μνημονίου τότε οι δόσεις μπορεί να σταματήσουν και το ποσό που έχει αποδοθεί να γίνει άμεσα απαιτητό.
Για να ξέρετε, δε, τι έχουν υπογράψει αυτοί που υπερηφανεύονται για τις «λύσεις» που προσέφεραν στη χώρα εν είδη εθνικής υπηρεσίας, μάθετε ότι η δανειακή σύμβαση, σε παράρτημά της αναφέρει ότι «ούτε το Δικαιούχο Κράτος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσία κατάσχεσης – πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης – ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία με τη σύμβαση».
Α, ναι. Και ότι «η Ελλάδα έχει υπαχθεί νόμιμα, αποτελεσματικά και αμετάκλητα στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και κάθε απόφαση του δικαστηρίου αυτού θα είναι αμετάκλητη και εκτελεστή στην Ελληνική Δημοκρατία».
Σε αυτά προσθέσετε ότι η έκθεση Τόμσεν που συνοδεύει την συμμετοχή του ΔΝΤ στο δάνειο, αφήνει πολλά θέματα ανοικτά για τη δυνατότητα επιτυχίας του ελληνικού προγράμματος. Η έκθεση σημειώνει πως πρέπει να συνεχιστεί η εσωτερική υποτίμηση για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, ενώ, ασκεί κριτική για το γεγονός πως παρότι οι μισθοί μειώνονται δεν συμβαίνει το ίδιο με τις τιμές λόγω δυσκαμψιών στην αγορά και κλειστών επαγγελμάτων.
Ας μη μιλούν λοιπόν για επιτυχίες και εθνική υπηρεσία αυτοί που έβαλαν την υπογραφή τους στη νέα σύμβαση. Γιατί το μόνο που έκαναν είναι να μας δέσουν χειροπόδαρα για τις επόμενες δεκαετίες βάζοντας υποθήκη την όποια περιουσία έχει η χώρα σύν τον ιδρώτα των εργαζομένων της, που πλέον θα δουλεύουν και θα φορολογούνται για τους ξένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου